Nazendem

4.Bölüm/Bataklık

"Bataklık"

Oda kapısının sertçe açılması ile,"Ahu!"diyiverdi sesinin tonunu çokca arttırarak.

Hızlıca yatakta doğruldum."Ne var?"dedim uyku mahmuru sesimle.

"Ne dedin o çocuğa?"diyiverdi hiddetle.

"Ne çocuğu?Ya ne anlatıyorsun Sedat sabah sabah!"dedim ayağa kalkıp.

"Aras Akaydın'dan bahsediyorum.Ortağımın oğlu seninle buluşmak istiyormuş sabah evi arattı.Ne dedin anlattın ona?"

"Bana bak sabah sabah benim asabımı bozma seni paralarım bu odada!Ne diyeceğim ben elin zengin, züppesine!"diyiverdim bağırarak.

"Aklını başına al Ahu,seni kaç kez kurtardım bana borçlusun!"

Üstüne üstüne yürüyüp,"Sana mı borçluyum?Lan it kendi ittiğin bok çukurundan beni çıkardığını borç mu sayıyorsun sen!"diyiverdim.

"Uslubuna dikkat et!"

"Etmezsem nolur? Öldürür müsün pardon öldürttürür müsün?Neyle korkutuyorsun beni ha sevdiklerimin yanına yollamakla mı?Söyle!"

Öfkeyle kapıya doğru gitti.Arkasını dönüp,"Hazırlan birazdan gelir Aras!"diyip çıktı.

Ne hazırlan mı?Zaten az bir beyni vardı onuda komple yok etti.Resmen hazırlan dedi,oha.

Hem ne konuşacaktı ki bu Aras, benimle?

Hızlıca dolabımı açtım.Dışarıya çıkmayalı o kadar uzun zaman olmuştu ki umarım dışarıda giyecek bir kaç parça kıyafetim vardır.

Biraz kurcalamadan sonra dolaptan siyah bir pantolon,üstüme beyaz gömlek ve uzun siyah bir deri ceket çıkarttım.

Duşumu alıp,özensizce üstüme bunları geçirdim.Saçlarımı da üstün körü tarayıp,açık bıraktım.

Kapıyı sertçe tıklayıp,kilidi açtırdım.Aşağıya indiğimde Sedat kahvaltı ediyordu.

Beni görür görmez,"Aras dışarda hemen git ve gel!"dedi

Herhangi bir cevap vermeden kapıya doğru ilerledim.

"Arkanda güvenlik olucak yanlış şeyler yapma sakın hem o çocuğa da yazık olmasın durup dururken."diye ekledi.

Yavaşça arkamı dönüp,"O çeneni kapatmazsan sana da çok yazık olucak!"dedim ve kapıyı sertçe çekip çıktım.

Bahçe kapısından çıkıp dışarıya geldiğimde inanın kendimi dünyanın en özgür insanı gibi hissediyordum.Sanki önümdeki parmaklıklar kesilmiş, kelepçelerim çıkarılmış gibiydi.

Derin bir nefes alıp sağa sola baktığımda gülümseyerek bana bakan Aras'ı gördüm.Ona bakmamla birlikte bana el salladı.

Bu ne rahatlıktır arkadaş!

Hızlı adımlarla yanına gelip,"Senin zorun ne!"dedim hemen.

"Valla benim bir zorum yok.Senin?"diyiverdi alayla.

"Hadi ne konuşucaksan konuş, gidicem."

Yaslandığı yerden doğrulup arkasındaki motordan kaskı çıkartıp bana uzattı."Burda konuşacak halimiz yok.Bin gidelim."

"Buna mı binicez?"

"Koşmak mı istiyorsun yoksa korkuyor musun?"dedi gülerek.

Sinirle elindeki kaskı alıp başıma geçirdim.

Motora binmem ile elini bana uzattı.Yavaşça elini  tutup arkasına geçtim.

"Belimi sıkı kavra,yoksa seni yoldan toplamak istemem."dedi.

"Korkma senin yoldan topladıklarına pek benzemem."dedim belinden hafifçe destek alarak.

Şuan güldüğüne emindim.

Gaza yüklenmesi ile yola çıkmıştık.Uzun bir aradan sonra ilk defa biniyordum ama özlemiştim bu duyguyu.

Motorlar hep insalar için tehlike olarak bilinir.Evet ama asıl güzel olanı bu tutkuyu hissedebilmek için ölümü göze almaktır belkide.Yolun sonundaki karanlığı umursamadan o yoldaki heyecanı tatmaktır...

Yavaşça kollarımı Aras'ın belinden çekip iki yana açtım.Kollarıma her rüzgar çarpışında kendimi daha da güçlü hissediyordum.

Bu his tarif edilebilir değildi.Ne yere değmeden uçmak ne de yere basıp koşmak.Farklı çok farklı...

Kısa süre sonra varmıştık.Yavaşça omzundan tutunup indim.Ardından  kaskı çıkarıp ona doğru uzattım.Elimden kaskı alıp,indi.

"Burası neresi?"dedim sağı solu inceleyerek.

"Aslında buraya gelmeyecektik ama plan biraz değişti."dedi kaskları koyup.

"Neden?"

Elleriyle saçlarını düzelterek,"Arkadaki herifi atlamak zor oldu.Sen arkada kollarını açmışken hız yapamazdım."dedi.

"Nerden bildin takip edildiğimizi?"

"İçime doğdu."dedi kıkırdayarak.

Gözlerimi devirip önden yürümeye başladığım."Ne konuşmak istiyorsun benimle?"dedim

"Ahu Çetiner'i çok yakından tanımak istiyorum..."diyiverdi.

Soyadımı biliyordu.

Bir cevap vermeden küçük masaların birine geçip oturdum.Hemen oda karşıma geçti.

Kısa süre sonra,"Tanıtacak farklı bir  şeyim yok herkes gibiyim."dedim.

"Herkes kelimesi içinde farklı farklı kimlikler oluşturarak var olur.Ve ben senin kimliğini seçtim ve onu tanımak istiyorum."

Arkama doğru yaslandım."Senin amacın bu değil Aras! Kolumdakileri gördün ve beni nasıl daha da küçük düşürmeden onun ne olduğunu öğrenmeye çalışıyorsun sen."

"Bak Ahu yardıma ihtiyacın var belli.Sana yardım edebilirim."

Hemen ayağa kalkıp,"Benim yardıma ihtiyacım falan yok!"dedim ve hızla ilerdim.

"Ahu,Ahu dinle beni bir!"dedi arkamdan koşuşturarak.

Hızlıca kolumdan tutup beni,kendine doğru çevirdi,"Seni o bataklıktan kurtarıcam Ahu.Sen bana elini uzatsan da uzatmasan da..."

...