Nazendem

31.Bölüm/En Kusursuz Günah

"En Kusursuz Günah"

En kusursuzundan bir yalan söyle.
Aklını sustur,dudaklarını batır.

"9 YIL ÖNCESİ"

"Sedat abi ne olur o odaya götürmesinler beni!Orası çok karanlık ."dedim burnumdan akan kanı koluma silerek.

"Fatih götür şunu odaya."

Kolumu sertçe kavrayan Fatih beni çekiştirerek zemin katta ki odaya indirdi.Ağlayarak koluna yapıştığımda,"Fatih lütfen kapatma beni bu mahzene çok korkuyorum,çok karanlık."

Yavaşça cebinden çıkarttığı mendille yüzümden akan kanı temizledi."Korkma Ahu hem sana akşam gizlice yemek getirmeye çalışıcağım ama şimdi gitmem gerek."

Odadadan çıktı ve kapıyı üzerime kilitledi.İçerisi tam anlamıyla kapkaranlıktı tek havalandırmadan sızan minicik bir ışık parçasıydı.Küçücük odanın içinde yalnızca tahtadan kuru bir sandalye vardı.Yerlerden ayaklarıma batan cam parçalarını umursamadan,tahta sandalyeye oturdum.

Ağzıma dolan metalik kan kokusu artık çok midemi bulandırıyordu.Yan tarafa eğilerek,ağzıma gelen kanı tükürdüm.

Karanlık bu odada öylece oturuyordum.Kalbim öyle hızlı atıyordu ki korkudan sanki yerinden çıkacakmış gibi.

"Keşke burada olsanız anne,baba.Ellerimden tutup çekip alsanız beni.Sizden başka kimse yardım etmiyor bana.Dışarda bir sürü abi var ama hiç birisi yapma demiyor.Çok dövüyorlar beni,çok canım yanıyor artık."

Ne zaman bitecek bu acı,ne zaman kurtulacağım bu evden?

Yoksa hep böyle mi olacak?

"Ne olur Allah'ım artık bir an önce büyümek istiyorum.Hem ellerime de büyüsün artık belki o zaman tutabilirim vurmamaları için onların ellerini."diye fısıldadım kendi kendime son kalan gücümle.

•••

Oturduğum şerizongta öylece kalakalmıştım.

Aras'ın yanımdan gitmesinden beri ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama içeriye girme cesareti bulamamıştım kendimde.

O ara arkamdan gelen"Ahu."sesiyle irkilerek arkamı döndüm.

Aras'tı....

Şaşkınlıkla ona bakarken hızlıca yanıma geldi hemen arkasından da Barçın gelmişti.

"Aras sen kafayı mı yedin?"diye bağırındı Barçın.

"Sana konuyu kapatmanı söyledim,gidiyoruz."

"Adam ortaya kaç trilyon para koydu elimizin tersi ile itecek miyiz?"

"Evet Barçın tamda öyle yapıyoruz."

Aras elini bana doğru tutunmam için uzattı.Şaşkınca kısa süre yüzünü inceleyip ardından yavaşça parmaklarını tuttum.Kalktığım gibi beni çekiştirerek götürdüğünde,odaya kadar gelmiştik.

Hızlıca bavulları açıp eşyalarımızı yerlerken bende bir yandan ona yardım ediyor bir yandan göz ucuyla ona bakıyordum.