Nazendem

33.Bölüm/Kapalı Kapılar

"Kapalı kapılar"

Şaşkınlığımın ile aralanmış dudaklarım ile kalakalmışken,Afra hüngür hüngür ağlamaya devam ediyordu.Kendine doğru çektiği dizlerine kapanmışken yavaşça elimle sırtını sıvazladım.

Aslında onlar kalabalıklardı.
Ama her an yalnızlardı.

Yavaşça eğilip ona arkasından sımsıkı sarıldım.

Çünkü biliyordum sarılmak iyi gelirdi.

Sarılmak bunu söylemesende ben her daim yanındayım demekti.

Hatırlıyorum o karanlık odalarda kilitli kaldığım her gece ellerimle kendimi sardığımı.
İnsan kendi kendine sarılır mıydı?
Oysa ben yalnız hissettiğim her an kendime sarıldım.

Afra yavaşça başını kaldırdığında akmış maskarası ile gözlerinin altı kapkaraydı.Şişmiş gözleri, kızarmış yüzü ile güzelliği hala ortadaydı.

Bana bakarken dudağının kenarı kıvrıldı ve acıyla gülümsedi."Ben onun kalbinin atışını duymuştum Ahu.Ama onu benim içimden aldılar."

Ne diyeceğimi bilemeyerek,ağlamamı engellemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

Elleriyle gözünü ovuşturarak,"O bana çok kızmış mıdır?"dedi küçük bir kız çocuğu gibi."Ya da çok canı yanmış mıdır?"

Masum gözlerle gerçekten benden bir cevap beklerken elimle omzunu sıvazlayarak,"Geçti,gitti o eminim çok huzurludur olduğu yerde."

İç çekerek derin bir nefes aldığında."Geçmedi."dedi öfke dolu gözleriyle.

Gözlerine bürünen o öfkeye bakarken, damarlarında Akaydın kanı taşıdığını koşulsuz şartsız ortaya sürüyordu.

"Geçmedi Ahu!Herkes affedebilir ama ben kendimi asla affetmeyeceğim."

"Sen suçlu değilsin."

"Suçluyum,ellerimde kan var baksana."dedi avuçlarını göstererek.

Tertemiz olan avuçlarına bakarken bakışları donuklaşmıştı.Ve olduğu gibi donakalmıştı.Titremesi sürerken o an aklıma Aras'ın,Afra hakkında söyledikleri gelmişti.

"Küçüklüğünden beri ani durumlarda hep krizi tutup,korkudan kilitlenir."

Evet yangın gecesi arabada tam da böyle söylemişti.

Ne yapacağımı bilemeyerek onu yavaşça saltaladım."Afra,Afra hadi bak bana."

Kıpırdamıyordu bile.Fal taşı gibi açık gözleri ile avuçlarına bakarken yalnızca titriyordu.

O ara çalan telefonum ile elimi cebime attığımda ekranda"Aybars"yazıyordu.

O anlık panikle açtığımda.

"Konuşabilir miyiz biraz kızıl?"

"Şu anda olmaz sonra."

"Bu kez başına ne iş açtın?Söyle hadi kızmayacağım."

"Ben değil."

"Aras'a mı bir şey oldu?Konuşsana kızım hadi!"

"Afra..."

"Ne oldu Afra'ya?Bir şey mi oldu? Konuşsana Ahu!"

"Dondu kaldı, kilitlendi öylece."