Nazendem

7.Bölüm

Şaşkınca bakakaldığımda kapıyı açıp, köşesine kolunu koyup,dayanan Aras'ı gördüm.

"Aras?"dedim camdan ayrılıp, hemen yanına gelerek.

Gülümseyerek,"Günaydın nazende."diyiverdi.

"Senin ne işin var burda hem bu sesler ne?"

"Şş sabah sabah ne çok soru soruyorsun böyle değiştir üstünü gidiyoruz."

"Nereye?"

"Kocanın ailesini yakından tanımalısın,hem daha nikah günü alıcaz."dedi dalga geçercesine.

"Ah ne evlilik ama.Hem ben sana bir gün istedim ve sen sabahı kapımdasın Aras!"

Gülerek yatağıma geçip oturdu."Daha öğrenemediysem."

"Neyi?"

"Bir günü."dedi kahkaha atmamak için dudaklarını birbirine bastırarak.

"Aman ne komik!Çık evimden,topla adamlarını da."diyiverdim emredercesine.

"Olur topla malzemelerini,değiştir üstünü gidelim."

"Gidelim demedim,git dedim!"

Yataktan kalkıp yanıma geldi."Bak Ahu pijamalarınla,benim sırtımda inmek istemiyorsan aşağıya,hadi."

Başımı sinirle iki yana salladım.

Derin bir nefes alıp,"Peki."demesiyle sırtındaydım.

"Aras saçmalama!"diyiverdim sinirle.

Beni dinlemeden merdivenlere doğru yöneldiğimizde,"Tamam Aras indir üstümü değiştiricem,böyle olmaz!".

Beni şuan pek tınladığını söyleyemezdim..

Aşağıya indiğimizde bütün güvenlikler silahlarını Sedat'a yöneltmişti ve bu sebepten Sedat'ın korumaları bir bok yapamıyordu.

Aras ağır adımlarla Sedat'ın yanına gelip,"Biz çıkıyoruz babacım."diyiverdi alaycı sesiyle.

Bu Aras  ya kafayı yedi,ya da psikopatın önünden gideni.

Garip bir şekilde Sedat sessizdi.Bu haldeyken onun boktan yüzünü göremesemde sinirli olduğuna emindim.

Aras'ın kapıya doğru ilerlediği sırada Sedat sakin ses tonuyla,"Bu yaptıklarına çok pişman olucaksın Aras!"dedi tehdit edercesine.

Arkasını dönmeye tenezzül etmeden,"Pişman olmak pek tarzım değil!"dedi kararlılıkla.O arada da çoktan evden çıkmıştık.

Sertçe Aras'ın sırtına vurup,"İndir beni bütün kan beynime toplandı."dedim.

Yavaşça belimden tutup beni yere indirdi.

İner inmez işaret parmağımı kaldırıp,"Bana bak sen çıldırdın mı?Ya ne yaptığının farkında değilsin heralde!"diyiverdim.

Benim aksime bir o kadar neşeli hatta evet evet gülüyordu.

"Seni bu pijamalarınla hiç ciddiye alamıyorum be nazende."dedi alayla.

"Bana bak bu pijamalarla sana bir kafa atarım,görürsün!"

Elini sallayarak, arabaya doğru ilerlemeye başladı."Boş tehditler bunlar ama müstakbel karıcım."diyiverdi.

Sinirle arkasından ilerlemeye başladım.Elini havaya kaldırıp kapıdaki korumalara bir işaret verdi.Ardından arabanın kilidini açması ile arabaya geçtik.

"Nereye gidiyoruz şimdi?"

"Kaynananın yanına."dedi gülerek.

"Bana bak kes bu karıcım,kaynanan gibi alakasız kelimeler kullanmayı!"

Gülümseyerek kısa süre yüzüme bakıp ardından arabayı çalıştırdı.

Kısa süre sonra büyük evlerin olduğu bir yere geldik.

Arabadan indiğimde sarı pijamalarla ortada fazlasıyla sırıtıyordum.

Aras ise bu halime alttan alttan gülüyordu.

Ardından arkasından onu takip ederek,içeriye girdik.İçerde somurtganca oturmuş Aras'ın anne ve babası vardı.Ve beni gördüklerine dahada sinir olmuşcasına bana bakıyorlardı.İçlerdeki tek gülümseyen köşede oturan kişi yani Afra'ydı.

Daha da sürmeden Aras söze girdi."Bahsettiğim Ahu.Zaten daha önce ufakta olsa tanışıklığınız var."diyiverdi.

Demek ki benden bahsetmişti onlara.Sahte bir tebessüm ile gülümsedim.Fakat onların sahte de olsa bir nezaket belirtisi vereceği yoktu.Yani ilk günden sevilmeyen gelin havasındaydım evin içinde.

Afra,"Hoşgeldin Ahu."dedi tüm sessizliği bozarak.

"Hoşbuldum."

Aras eliyle bana koltuğu işaret ettiğinde hızlıca köşeye oturdum.Hemen ardımdan oda yanıma geçmişti.

"Biz birazdan Ahu ile nikah gününü alıcaz.Her şey sade ve sessiz bir şekilde hallolucak."

Annesi elleri şakaklarında bir şekilde,"Aras koskaca Akaydınların veliahtı yangından mal kaçırır gibi evlendi mi dedirticeksin sen bize!"dedi öfkeyle.

"Anne ben çevre tasdik versin diye değil evlenmek istediğim için evleniyorum!Bunu konuştuğumuzu hatırlıyorum ayrıca."diyiverdi.

Bu cümlenin ardından kendini daha fazla tutamayıp,"Aras oğlum daha önce hangi magazin haberinde adı geçmiş bu kızın hem camiada tanınan birisi bile değil!"dedi.

Tam sinirle ayağa kalkacağım da Aras nazikçe bileğimi tutup beni geri oturtturdu.

"Bende tam bu yüzden evleniyorum onunla anne!diyiverdi."Ayrıca bu konu hakkında bir daha tek kelime daha konuşulursa gerçekten istemeyeceğiniz şeyleri yapmak zorunda kalıcam!"

Annesi nefretle son kez yüzüme bakıp odadan çıkmıştı.İçerde bu konu da tek sessiz kalan kişi Tarık Bey'di yani babası.Yüzünde bir istememezlik vardı fakat onu frenleyen bişeyler var gibiydi.

"Neyse biz çıkalım artık zaten yeterince geciktik."dedi Aras ayağa kalkıp.Onunla birlikte hemen ayağa kalkmıştım.Kapıya doğru ilerlediğimizde,"Akşam sekizde burda olun."dedi babası net bir tavırla.

Bu bir zeytin dalı uzatması mıydı yoksa bir savaşın başlangıcı mı gerçekten bilmiyorum.

Aras başını çevirip onaylarcasına kafasını salladı ve evden nihayet çıktık.

Arabaya bindiğimizde,"Beni sevmediler en çokta annen."dedim hemen.

Sanki hiç bişey olmamış gibi gülümseyip,"Her kaynana,geliniyle böyle şeyler yaşar."diyiverdi.

"Hım bundan önceki sevgililerinle de anlaşamıyordu herhalde annen.Bu kadar bildiğine göre."diyiverdim.

Gülmeye devam ederek,"Belki."dedi.

Yol boyunca da tek konuştuğumuz şey buydu.

                            ✴️

Bir kaç işlemden sonra yarın sabaha nikah günümüzü alıp çıkmıştık.

"Benim artık bu pijamalardan kurtulmam gerek.Evden kıyafet de alamadım sayende ne yapıcam şimdi?"diyiverdim.

"Bagajda kıyafet var sabah aldırmıştım.Eve gidince giyersin."

Kaşlarımı kaldırıp,"Sabahtan beri bagajda kıyafet var ve sen beni pijamalarla mı gezidiriyorsun."dedim.

"Şş nazende lütfen geçimsiz bir evlilik istemiyorum o yüzden lütfen tartışmayalım ilk günden."dedi alayla.

"Bana bak Aras daha sahte evlenmeden,sahte boşarım seni!"diyiverdim.

Kahkalarla güldüğünde elim belimde sinirle ona bakıyordum.Sanki çocuğunu azarlayan anneler gibi.

"Of evet yeter bu kadar tamam gidiyor muyuz artık öfkeli nazende?"dedi gülmesini durdurarak.

Tam yeri geldiğini düşünüp,"Nazende ne demek?"diyiverdim.

...