Nazendem

30.Bölüm/Bir Lanet

"Bir lanet"

O olabilir miydi sahiden?

Benden nefret ettiğini biliyordum lakin bu denli ileriye gider miydi?

Hızlıca notu ve kartları zarfın içine atıp cebime sıkıştırdım.

Eğer sahiden bütün gelen notlar ondansa bu işin içinde büyük bir iş vardı.

En saçma olanı onun benimle gibi bir derdi olabilirdi?

Hızlı adımlarla yukarıya çıktım.Aras çoktan yatağa girmiş,uyuyordu.

Sessizce dolabın içine daha önceden gizlediğim kutuya çıkarıp diğer notları koyduğum gibi onuda oraya koydum ve kutuyu yerine kaldırdım.

Ardından yavaşça yatağa girip yanına doğru kıvrıldım.Yüzü bana doğru dönük uyuyordu.

Onu nasıl belaya çekmiştim gerçekten bilmiyorum ama şimdi ki aklım olsa onu asla bu bataklığa peşimden sürüklemezdim.

Uzun uzun inceledim yüzünü.Belli, ufak çizikler vardı ama genede fazla pürüzsüzdü.Kaslı ve belirgin yüz hatları,uzun kirpikleri ve kalın dudakları sahip,burnu ise fazla kemikli ama şekli gayet düzgündü.

Sanki çekilmiş bir fotoğraf gibi duruyordu karşımda.

O arada kolunu hızlı bir hareket ile belime dolayıp,sertçe kendine doğru çekti.Fal taşı gibi açılmış gözlerimle kalakalmışken,burnu burnuma sürtecek kadar yakındık birbirimize.O ise hala gözleri kapalı öylece duruyordu.

"Aras."diye mırıldandım sitemle lakin beni duymuyormuşcasına kımıldamadı bile.

Bir kaç kez daha seslensemde bilerek açmadı gözlerini.Buna karşıt kurtulamadığım kolları arasında el mecbur yavaş yavaş uykuya daldım.

•••

Kapının açılma sesi ile uykumdan uyandığımda içeriye giren Aras'tı.Çoktan üzerine giyinmiş yalnız bugün ilk kez üzerinde beyaz gömlek vardı.Yavaşça yatakta doğrulduğumda,"Çıkıcak mıyız?"diye mırıldandım.

"Evet."diyerek başını salladığında hemen yataktan fırlayıp duşa attım kendimi.Bütün özel işlerimi hemen halledip duştan çıktığımda dolabı açtım.Uzun bir karıştırma sonrası dolapta bulduğum kırmızı,şort tulumu giydim.

Aras çoktan aşağıya indiği için rahatça hazırlanabiliyordum.Saçlarımı yukarıdan sıkıca toplayıp,dudaklarıma kırmızı bir ruj sürdüm.

Bu kırmızı ruj kesinlikle bir bağımlılık olmalıydı bir kere alışınca bırakması zordu.

İşimi bitirmem ile telefonumu alıp aşağıya inmiştim.Aras beni arabada beklediğinden hemen ayakkabılarımı giyinip yanına gittim.

Arabaya bindiğimde çoktan yola çıkmıştık.

Kısa bir sessizliğin ardından,"Bugün çok işin var mı şirkette?"diye sordum.

"Şirkete gitmeyeceğiz."

"Nasıl,nereye gideceğiz?"

"İş için bir toplantım var.Ondan iki günlüğünde onun otelinde olucaz."

"Ee neden söylemedin giyecek bir şeyler alırdım.Ne yapacağım ben iki gün orda?"

"Bavullar arkada eksik bir şey olursa ordan alırsın."

Oflayarak başımı ona çevirdiğimde,"Hayır yani uyandırmak çok mu zordu?"