Nazendem

13.Bölüm

Yüzüne bakamıyordum kısa süre daha öylece bekledim.Ardından dudaklarımın arasından ağır ağır,"Evet."kelimesi döküldü.

Göz ucuyla Aras'a baktığımda yüzünde değişik bir gurur varmış gibiydi.

Barçınlarında şahitliğinde nikahımız tamamlanmıştı.Elime nüfus cüzdanın tutuşturulması ile ayağa kalktım.

Barçın olayı o kadar abartmıştı ki deminden beri alkışlamaya devam ediyordu hatta bir ara yanındaki amcayı da alkışlaması için zorladığını görmüştüm."Hadi abi öp,yengemi."dedi Aras'ı gazlayarak,alkışlamaya devam ederken.

Aras kısa süre gözlerime bakarak izin ister gibiydi.Hafifçe onaylar gibi gözlerimi kırpıştırdığımda,ağırca sıcak dudaklarını alnıma dokundurdu.Gözlerim kapalı geri çekilmesini bekliyordum,Barçın ise hala ıslık çalıp,alkışlamaya devam ediyordu.

Aras'ın yavaşça geri çekilmesi ile gözlerimi açtım.Aramızda çok ufak bir mesafe vardı.Teşekkür eder gibi bir gülümseme gösterdi.Ona karşılık olarak bende tebessüm ettim.

Barçın,amcayı nihayet rahat bırakıp gitmesine izin vermesi ile yanımıza geldi."Abi sizin arabayı ben çocuklarla yolladım arka camı hallettirmek için.Ondan sizi,ben bırakıcam."dedi.

Aras başını sallayarak,geçmem için eliyle işaret etti.Yavaşça gelinliğimim yere değen kısımlarını elimle toparlayıp,yürümeye başladım.Aras'da arkamdan eşlik ederek,elini belime koydu.

Barçın'nın arabasının önüne geldiğimizde üstü açık,kırmızı renkteydi.Jantlarının üstünü alev işaretleri kaplıyordu.

Aras yüzünü buruşturarak,"Barçın bu ne?"diyiverdi.

Barçın gülerek,"Çok havalı değil mi?"dedi.

Gözlerini devirerek,eliyle çenesini sıvazladığında,kendimi tutamayarak onların bu hallerine sessizce kıkırdamaya başladım.

Barçın arka kapıyı açtığında,Aras gelinliğimin uçlarını toplayarak oturmama yardımcı oluyordu..Arasla ikisede ön koltuklara geçtiğinde,arabayı Barçın kullanıyordu.Bunlarda genetik olucak ki en azından Aras kadar oda aşırı hızlı kullanıyordu arabayı.

Arabanın üstünün açık olmasından dolayı saçlarım rüzgarla uçuşuyordu.Normalde aşırı hızı sevmesemde saçlarımın uçuşması çok zevkliydi.Hafifçe ayağa kalkıp, koltuğun üstüne basarak aracın arka kısmına kalçamı koydum.Aras ve Barçın'ın gözleri dikiz aynasından ne yaptığımı anlamaya çalışarak, bakıyordu.

Kollarımı iki yana açıp,gözlerimi sımsıkı kapattım.Kendimi rüzgarın kollarına bırakmış gibiydim.

Barçın'ın,"En az senin kadar manyakmış."dediğini az çok olsun işitiyordum.

Yol boyunca da böyle gitmiştim.Eminim çevremizdeki arabalar bunu normal karşılamıyordu.Kaç kişi parçalanmış ve kanlı bir gelinlikle arabının üstüne çıkardı?

Evin önüne vardığımızda Aras kapımı açıp,elini uzattı.Yavaşça gelinliğimi ucunu toplayıp,Aras'ın elinden destek alarak indim.

Barçın bilgi verir gibi,"İçerdekiler ile konuştum.Tarık amcayı getirmişler,odasında.Afra ile annende odadaymış."dedi.

Aras başını sallayarak,"Mutfaktan girelim.Şimdi annem üstümüzü böyle görürse iyi olmaz."diyiverdi.

Sessizce mutfaktan kapısından girdiğimizde içerde ki çalışanlar garip garip bize bakıyordu.

Aras yüzündeki gülümseyi her zaman olduğu gibi bu eve geldiğinde silmişti."Herkes önünde ki işine baksın!Gördüğünüz en ufak şeyi de başka birine aktarırsanız hem işinizi hem de bir daha iş bulma imkanınızı kaybedersiniz!"diyiverdi.