1 (Z)

328 13 6
                                    

“သားေရ…ျမန္ျမန္လာေလကြယ္။ေမေမတို႔ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္။”

ေဒၚေကသြယ္တစ္ေယာက္ အိမ္ထဲကထြက္မလာနိုင္ေသးသည့္ သားျဖစ္သူ ‘ေနမင္းခ’ကို လွမ္းေခၚလိုက္ျခင္းပင္…။ သားျဖစ္သူဟာ သိပ္ကိုေခါင္းမာလြန္းသည္။တိတိက်က်ေျပာရရင္သိပ္ကိုအစြဲအလမ္းသံေယာဇဥ္ႀကီးသည္။
အခုကြၽန္မတို႔က အိမ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕မလို႔ေလ။ကြၽန္မအမ်ိဳးသားက အစိုးရဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ အၿမဲလိုလိုေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနခဲ့ရေပမယ့္ ဒီေနရာေလးမွာေတာ့ ၅ႏွစ္ေလာက္ ေနထိုင္ခဲ့လိုက္ရတယ္။ဒီေတာ့ သားမေျပာနဲ႕ ကြၽန္မေတာင္ ဒီေနရာေလးကို သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္။ဒီေနရာေလးမွာက  သားေလးသိတတ္စအ႐ြယ္ကတည္းကေနထိုင္လာခဲ့ၾကရတာေလ…အခုဆိုသားေလးေတာင္ ၁၀ႏွစ္သားေရာက္ေနၿပီ။ကြၽန္မလည္း ဘယ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခ်င္ပါ့မလဲ။ဒါေပမယ့္ အစိုးရဝန္ထမ္းကို အိမ္ေထာင္ဘက္ေတာ္ထားမွေတာ့ တာဝန္အရ မေျပာင္းေ႐ႊ႕လို႔မွမျဖစ္ဘဲကိုး။

သားဟာလည္း ဒါကိုပဲ အၿမဲဂ်စ္က်ေနေတာ့သည္။ဒီကေနမေျပာင္းခ်င္ေၾကာင္း၊သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ မခြဲနိုင္ေၾကာင္း…စသည္ျဖင့္ေပါ့။သားေလးကို ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာေပမယ့္လည္း သားေလးက အခုခ်ိန္ထိ လက္ေလွ်ာ့ခ်င္ေသးပုံမေပၚ။အားမသန္လို႔သာ မာန္ေလွ်ာ့လိုက္ရပုံေပၚသည္။သားေလး ဟိုေရာက္ရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႕ ေပ်ာ္နိုင္ေလာက္မွာပါေလ။

အိမ္ထဲမွ ေျခေဆာင့္ကာ မႈန္ကုတ္ကုတ္ျဖင့္ ထြက္လာသည့္သားကိုၾကည့္၍ ကြၽန္မခပ္ေရးေရးေလးၿပဳံးမိေသးသည္။ဘယ္ေလာက္ပဲ မေျပာင္းေ႐ႊ႕ခ်င္ေၾကာင္းျငင္းဆန္ေနပါေစ…တကယ္ေျပာင္းရမွာသိထားသူမို႔ သူ႕ကိုယ္သူ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ျပင္ထားဖို႔ေတာ့ မလစ္ဟင္းခဲ့ပါေလ။

ကားထြက္လာသည့္တိုင္ သားမွာက်န္ခဲ့တဲ့ပုံရိပ္ေလးေတြကို ႏွေျမာတသျဖင့္ လည္ျပန္တၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေနေသးသည္။ကြၽန္မလည္း သားေလးအတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။သားေလးဟာ သိပ္ကိုအေဖာ္မက္တယ္ေလ။အခုေတာ့ သူ႕အေပါင္းအေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခြဲခြာရေတာ့ သူလည္းဝမ္းနည္းေနရွာမွာေပါ့။

ချင်းတွင်းသက်သေ(ခ်င္းတြင္းသက္ေသ) COMPLETED Onde histórias criam vida. Descubra agora