မနက္က ရပ္ကြက္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အ႐ုဏ္ဆြမ္းကပ္တာကအစ မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ ေန႕လည္စာ အာဟာရဒါနေကြၽးေမြးတာေရာ လူက အေတာ္ကို ပင္ပန္းေနၿပီ။
ၾကည္ႏူးပီတိဆိုတဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ေလးေၾကာင့္သာ စိတ္ပ်ိဳကိုယ္ႏုဆိုသလို စိတ္ေဆာင္ထားလို႔ ကိုယ္ႀကီးက တက္ႂကြေနခဲ့ရတာ။
မနက္က ဘုန္းဘုန္းေဟာၾကားလိုက္တဲ့ ဆုံးမစကားေတြထဲမွ…
"ဝဋ္ေႂကြးေတြ၊ဆုေတာင္းမွားတာေတြလို႔ အမွတ္မမွားေစခ်င္ဘူး။ေရွးဘဝေတြက ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါနေရစက္ေတြေၾကာင့္ ဒီဘဝမွာလည္း ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြအျဖစ္ေရစက္ဆုံၾကရတယ္လို႔ မွတ္ယူၾကကြယ့္။"
ဆိုတဲ့ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ဩဝါဒစကားမ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ကိုေနပါ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့ရသည္အထိ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးခဲ့ရပါေသးသည္။ဘုန္းဘုန္းတိုင္တည္ေပးေသာ ေရစက္ခ်ဆဳေတာင္း၊ေမတၱာပို႔၊အမွ်ေဝစာမ်ားကို ႏွစ္ေယာက္အတူေရစက္ခြက္ကိုင္လ်က္ ေရစက္ခ်ဆဳေတာင္းမိသည္က သံသရာမကုန္သ၍ ေနာင္ဘဝအဆက္ဆက္တြင္လည္း ကိုေနနဲ႕အတူ ပါရမီျဖည့္ဖက္မ်ားအျဖစ္ ေရစက္ျပန္လည္ဆုံစည္းပါရေစသား ဟူ၍ပင္။
မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ ေန႕လည္စာအာဟာရအျဖစ္ ကုသိုလ္ယူျပန္ေတာ့ အလႉရွင္ေတြကို ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ေပးေနတဲ့ ဆုေတာင္းသံေတြ၊အားရပါးရစားေသာက္ေနတဲ့ ကေလးေလးေတြရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္တို႔ကို မ်က္ရည္က်ေစျပန္ပါတယ္။အေကြၽးအေမြးကိစၥၿပီးသြားေတာ့ ေဂဟာမႉးထံသို႔ ရန္ပုံေငြအလႉေပးအပ္ေတာ့ ဆုေတြေပးေနျပန္တဲ့ ေဂဟာမႉးနဲ႕ ေဂဟာတာဝန္ရွိသူမ်ားေၾကာင့္ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရသည္က အတိုင္းထက္အလြန္ပါပဲဗ်ာ။
ညစာစားပြဲတြင္ေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ဧည့္ခံျဖစ္သည္။ေဖေဖ၊ေမေမတို႔ကေတာ့ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းသြားၾကၿပီမို႔ ခဏေလာက္ဧည့္ခံၿပီး အနားယူကုန္ၾကၿပီ။
"ေဟ်ာင့္ ေနမင္းခ
သတို႔သားကလည္း ၿငိမ္လိုက္တာကြာ။
ေရာ့ ခ်လိဳက္စမ္းပါ။"
ျမတ္သူက လက္ထဲ အရက္တစ္ခြက္လာေပးတာမို႔ ျငင္းရန္ႀကံေပမယ့္ ကိုယ့္မဂၤလာပြဲဆိုေတာ့ ျငင္းလို႔ကလည္း မေကာင္းျပန္ဘူးေလ။တစ္ခါမွလည္း ေသာက္ဖူးတာမဟုတ္ေတာ့။လေရာင္ေလးကိုၾကည့္ေတာ့လည္း မ်က္လုံးဝိုင္းေလးနဲ႕ ၾကည့္ေနရွာသည္။
ကဲပါေလ…လေရာင္ေလးလည္း ကြၽန္ေတာ္ေသာက္မွာ မလိုလားဘူးထင္ပါတယ္။
ခြက္ကို ျမတ္သူလက္ထဲျပန္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့…
BẠN ĐANG ĐỌC
ချင်းတွင်းသက်သေ(ခ်င္းတြင္းသက္ေသ) COMPLETED
Lãng mạnလရောင်ဆိုတာ နေမင်းကြီးဆီကမှ အလင်းပြန်ထွန်းလင်းရတဲ့အမျိုးမဟုတ်လား။ အဲ့လိုပဲ လရောင်ရဲ့ဘဝမှာလည်း ကိုနေမရှိလို့မဖြစ်ဘူး။ ကျေးဇူးပြုပြီး လရောင်ရဲ့ဘဝထဲကနေ ထက်ပြီးထွက်ခွာမသွားပါနဲ့တော့နော် လေရာင္ဆိုတာ ေနမင္းႀကီးဆီကမွ အလင္းျပန္ထြန္းလင္းရတဲ့အမ်ိဳးမဟုတ္လား။ ...
