သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၄၅|

အခန္​း(၄၅)Ship

​ေပြ႔ဖက္​ၿပီး​ေသာအခါ လ်န္​ကြၽင္​းသည္​
႐ွီက်င္​းအပူလ်ွပ္​မွာစိုးသျဖင္​့ ဝက္​ဝံဝတ္​စုံကို
ခြၽတ္​ဖို႔တိုက္​တြန္​းသည္​။႐ွီက်င္​းသည္​
အရင္​ဆုံး လ်န္​ကြၽင္​း၏က​ေလးဘဝ
အမွတ္​တရမ်ားဖန္​တီးရန္​
ဓာတ္​ပုံ​ေတြအမ်ားႀကီးတြဲ႐ိုက္​လိုက္​သည္​။
ၿပီးမွ မီးဖို​ေခ်ာင္​ကို​ေျပးၿပီး
အဝတ္​ကိုဆြဲခြၽတ္​ကာ မ်က္​ႏွာသစ္​​ေတာ့သည္​။

ဒီရာသီမ်ိဳးတြင္​ ဝတ္​စုံျပည္​့ဝတ္​ဆင္​ရသည္​မွာ
အ​ေတာ္​ဆိုးဝါးလွသည္​။အခ်ိန္​တိုတစ္​ခုသာ
ဝတ္​ထား​ေသာ္​လည္​း ႐ွီက်င္​းဆံပင္​ႏွင္​့
အကၤ်ီမ်ားမွာ ​ေခြၽးမ်ားရြဲရြဲစို​ေနသည္​။
ပူ​ေလာင္​ၿပီးမသက္​မသာျဖစ္​တာကို ​
ေဘးဖယ္​ထားဦး၊ လ်န္​ကြၽင္​း၏​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေန​ေသာ
မ်က္​ႏွာကိုျပန္​​ေတြးမိ​ေသာအခါ
ထင္​ထားတာထက္​ ပိုတန္​လွပါသည္​။

"ဟင္​း....ကိုယ္​့က​ေလးကို​ေပ်ာ္​​ေအာင္​လုပ္​ဖို႔
ဒီ​ေလာက္​​ေတာ့​ေပးဆပ္​ရမွာ​ေပါ့.."

႐ွီက်င္​းသည္​ သူ႔ကိုယ္​သူ အ​ေဖ​ေကာင္​း
တစ္​​ေယာက္​လို ခံစားရကာ စိတ္​​ေက်နပ္​စြာ
သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​သည္​။

​ေ႐ွာင္​စစ္​: <ရႊတ္​.. >

႐ွီက်င္​း ကူကယ္​ရာမဲ့စြာ ​ေျပာသည္​။
"မငိုပါနဲ႔​ေတာ့....မင္​းဒါလင္​​ေမြး​ေန႔အတြက္​
မင္​းႀကိဳးစားထားတာ ငါသိပါတယ္​..ဒါ​ေပမဲ့
ငို​ေနတာၾကာလွၿပီ မင္​းဘာမင္​း
ဓာတ္​​ေတြလည္​းလိုက္​ကုန္​ဦးမယ္​ ဂ႐ုစိုက္​ဦး"

​ေ႐ွာင္​စစ္​သည္​ ႀကိဳ႕စထိုးကာ ပို၍ပင္​
႐ိႈက္​ငင္​လာသည္​။

႐ွီက်င္​းလည္​း ​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကို​
ေမာ့ၾကည္​့ကာ သက္​ျပင္​း႐ွည္​ႀကီး
ခ်လိုက္​သည္​။ သူ႔ကို
ဒီတိုင္​းလႊတ္​ထားဖို႔သာ​ေတြးၿပီး အျပင္​သို႔
ျပန္​ထြက္​လာလိုက္​သည္​။

အားလုံးလူစုံ​ေနႁပီျဖစ္​သည္​။ လ်န္​ကြၽင္​းသည္​
ကိတ္​မုန္​႔​ေ႐ွ႕တြင္​ထိုင္​ကာ လက္​​ေဆာင္​မ်ား
​ေဖာက္​​ေနသည္​။