သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၅၆|

အခန္း(၅၆)စုံတြဲဇာတ္ေကာင္

ရက္အနည္းငယ္ၾကာသည္အထိ ရွီက်င္းသည္
ရွီရွင္းရြယ္၏"လရိပ္ျဖဴေလး"ျဖစ္ႏိုင္မည့္လူကို
ေစ့ေစ့စပ္စပ္ရွာေဖြေသာ္ျငား ဘာဆိုဘာမွမေတြ႕။
တစ္ဖက္က လ်န္ကၽြင္းမွာေတာ့ ခရီးပိုေရာက္ေနၿပီ
ျဖစ္သည္—Old Ghostႏွင့္စကားေျပာၿပီးေသာ
ညေနခင္းတြင္ပဲ အေရွ႕ေတာင္ကို အရင္သြားမည့္
သူကို ဆုံးျဖတ္ေပးၿပီး ထြက္ခြာခ်ိန္က
ေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာ မနက္ပိုင္းတြင္ျဖစ္သည္။

Gua Erႏွင့္Gua Sanက Old Ghostႏွင့္
အရင္သြားမည္။ေဖးယြီက်င့္ကေတာ့ အစိုးရဘက္က
ပို႔ေပးမည့္ကူညီသူမ်ားကိုေစာင့္ရန္ ယာယီေနရစ္
ခဲ့ေပသည္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ လ်န္ကၽြင္းႏွင့္
အတူသြားမည့္အုပ္စုမွာ ျပႆနာမ်ားေသာ
လူမ်ားပင္...လုံရွီသည္သာမက အခ်ိဳးမေျပေသာ
ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့
third wheelsေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း
ပါေနသည္။

ရွီက်င္းဟာ ဦးေလးလုံ၏ျပင္းထန္ေသာ
အနွိပ္ကုထုံးကို အိပ္ယာထက္ လွဲေလွာင္းခံယူရင္း
သတင္းမ်ားကို နားေထာင္ေနသည္။
နာက်င္မႈေၾကာင့္ ရႈံ႕တြေနေသာသူ႔မ်က္ႏွာမွာ
အမွန္တကယ္ကို ၾသက်စရာျမင္ကြင္းပင္။

"အဲ့တာဆို Gua Erတို႔က မနက္ျဖန္
ထြက္ၾကေတာ့...အား!  ဦးေလးလုံ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး နည္းနည္းေလးညင္သာပါဦး..."
ရွီက်င္း မေနႏိုင္စြာ ေတာင္းဆိုမိသည္။

ဦးေလးလုံသည္ သူ၏ေတာင့္တင္းေနေသာ
ပုခုံးမ်ားကို ပုတ္ကာ မ်က္ႏွာထားတည္တည္ျဖင့္
ေျပာလာသည္။

"မင္းကိုယ္က အေၾကာေလ်ာ့ဖို႔လိုတယ္။
ပိုေတာင့္တင္းေလ ပိုနာေလပဲ...ဒါေၾကာင့္
အားေတာ့မေလ်ွာ့ေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္ရင္
နွိပ္တာက ဘယ္ထိေရာက္ေတာ့မွာလဲ။
မင္းပိုခံစားေနရတာက ႂကြက္သားေတြထိခိုက္
ထားလို႔။ ေယာက္်ားပဲမလား...နာတာကို ဘာလို႔
အဲ့ေလာက္ေၾကာက္ေနတာလဲ? အံ့ကိုႀကိတ္ၿပီး
တင္းခံထား။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ ေနလို႔ေကာင္း
သြားမယ္"

ထိုအခါ ရွီက်င္းလည္း အသက္ျပင္းျပင္းရွဴကာ
စိတ္ေလ်ွာ့ထားဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တြန္းအား
ေပးလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေဘးတြင္
မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳပ္ကာ ထိုင္ေနေသာ
လ်န္ကၽြင္းကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ဆိုသည္။