အပိုင်း(၁၇)

6.5K 383 11
                                    

‌ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ‌နွေရာသီအင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းတွေတတ်ရသောသော်လေးသည် နားနေချိန်တွေမှာ သုတ၊ ရသစာအုပ်တွေကြား ခေါင်းပုံထိုးတတ်သူဖြစ်၏။

ဖေဖေ့ရဲ့ခွင့်ပြုချက်တောင်းကာ စာဖတ်ခန်းထဲ၀င်နေတတ်သည်မှာလဲ အကျင့်တစ်ခုပင်။

"တခြားကိုယ်နဲ့မဆိုင်တာတွေတော့ မကိုင်နဲ့သား"

စခွင့်တောင်းစဉ်ကမှာခဲ့သော ဖေဖေ့ရဲ့ပြတ်တိပြတ်တောင်းစကား။

သော်လေးက ဆရာဘသန်းရဲ့ ယောနသံဇင်ယော်စာအုပ်ကို သဲကြီးမဲကြီးဖတ်နေမိခဲ့၏။

သာမာန်ဇင်ယော်တွေလို အစာစားရုံရှင်သန်ခြင်းမှခွဲထွက်ကာ ပျံသန်းခြင်းပညာကိုတစ်ဖက်ကမ်းခတ်အောင်ကြိုးစားသင်ယူခဲ့‌တဲ့ ယောနသံဇင်ယော်လေး၏အကြောင်းမှာ တကယ်အတုယူဖွယ်ရာပင်...။

သော်လေးတို့လူတွေထဲမှာလဲ နေရေး၊ စားရေးအတွက်သာလုံးပန်းရင်း အချိန်ကုန်ခဲ့ကြရတဲ့ဘ၀တွေဟာ အများသားမလား။ ဖြစ်နိုင်ရင် လူတိုင်းကိုအသက်ရှင်ရရုံမဟုတ်ဘဲ ဘ၀မှာကိုယ်ဖြစ်ချင်တဲ့အရာတွေကို လေ့လာသင်ယူရင်းပျော်ရွင်စွာဖြတ်သန်းစေချင်သည်မှာ သော်လေးရဲ့စေတနာအမှန်။

ဒါပေမဲ့ သော်လေးကိုယ်တိုင်ပင် အဲ့လိုလုပ်နိုင်ဖို့မလွယ်ခဲ့ရဘူးမဟုတ်လေလား...။

သော်လေးတွင် ကိုယ်ပျော်ရွင်ရာလုပ်ဖို့ထပ် အမေ့ဝိညာဉ်လေးချုပ်ငြိမ်းနိုင်ဖို့လုပ်ပေးချင်တာတွေသာ ရှိခဲ့ရတာမို့...။

... 🖤 ...

ဒေါက်...ဒေါက်။

အသံပေးပြီး၀င်လာသူက မာန်၀င့်ထည်။

"ကိုကို"

"အင်း... သော်လေး ရှေ့ထွက်ခဲ့ဦး ရှိန်းထူးက‌ပေးစရာရှိလို့တဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"

စာအုပ်လေးကို ကတ်လေးနဲ့ အမှတ်အသားပေးလိုက်၏။ စာရွက်တွေကိုခေါက်ပစ်တာမျိုးကို သော်လေးတကယ်မုန်းပါသည်။

မာန်၀င့်ထည်နောက်က ကျုံ့ကျုံ့လေးလိုက်ထွက်လာသော သော်လေးကိုမြင်တော့ ရှိန်းထူးက ပြုံးမိ၏။ ဒီကောင်လေးသည် အမြဲဆွဲပွေ့ချင်စရာလေးပင်။

အမုန်းတရားတို့၏မာယာ (Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora