madness

2.5

Salı.
23.40

Halil İbrahim: Nerdesin?

Görüldü.

Halil İbrahim: Başka şansın yok Ali, bunu sen de benim kadar iyi biliyorsun.

Ali: Her şeye olduğu gibi buna da sen mi karar verdin?

Halil İbrahim: Kaçıp gideceğine bir kere dinleseydin sen de hak verecektin.

Ali: Neyine hak verecektim amın oğlu?

Ali: O nohut beyninle gidip onlarla yaşayacağıma cidden inanıyor musun?

Halil İbrahim: Sike sike gideceksin.

Halil İbrahim: Gitmeyip ne bok yiyeceksin ulan?

Ali: Açlıktan öleceğim amk sana ne?

Halil İbrahim: Ali gözünü seveyim biraz mantıklı düşün.

Halil İbrahim: 18 yaşını doldurmana iki ay kaldı. Sonra zaten sınav, tercih derken evden ayrılıp istediğin yere gidersin.

Halil İbrahim: İkisiyle de konuştum, okul masrafı, yurt, ev ne sikim varsa destek olacaklar.

Halil İbrahim: Deden daha ne kadar hastanede kalacak bilmiyorsun. Bırak işte ulan, savaşma artık.

Ali: Dedemi bırakıp gider miyim lan ben? Bu kadar da mı tanımadın beni?

Halil İbrahim: Her şey aynı anda olmuyor amk.

Halil İbrahim: Dedenle de annen ilgilenir işte, yalnız bırakmış olmayacaksın.

Ali: Her şeyi kurmuşsun kafanda, helal olsun.

Halil İbrahim: Suçlamak mı istiyorsun? Suçla amk.

Halil İbrahim: Ama gideceksin.

Halil İbrahim: Döve döve de olsa onlarla göndereceğim seni.

Ali: Kendin için de bir planın var mı?

Halil İbrahim: Var.

Ali: Seni de mi okutacaklar yoksa? Seni devlet üniversitesine siksen almazlar, belki özelde okursun?

Ali: Bayramlarda eve döneriz falan. Kardeş kardeş yaşarız amk evinde.

Halil İbrahim: Güzel fikir. Sen git bir yerleş bakalım, rahatsa ben de gelirim.

Ali: Dalgana sokayım.

Halil İbrahim: Hastaneye git. Annen orda.

Halil İbrahim: Çocuk gibi kaçıp durma, git adam gibi konuş.

Halil İbrahim: Mantıklı düşün.

Ali: Siktir git. Leşimi çukura da atsan gitmeyeceğim.

Halil İbrahim: Of ulan Ali. İflahımı siktin.

Görüldü.

Ali yazıyor...

| Ali çevrimiçi.

Ali yazıyor...

Ali: Evlerine mi gittin? Bu muydu halletmen gereken iş?

Halil İbrahim: Evet.

Ali: Nerde yaşıyorlar?

Halil İbrahim: Manisa.

Ali: İzmit'e gideceğimi duyunca ağzıma sıçtın ama beni kendi elinle Manisa'ya mı göndereceksin?

Halil İbrahim: Elimin uzanamayacağı bir yere gitmiyorsun.

Halil İbrahim: Sen beni görmeyeceksin, ben iyi olduğunu bileceğim.

Halil İbrahim: İki taraf da kazançlı.

Ali yazıyor...

| Ali çevrimiçi.

Ali yazıyor...

Ali: Düşüncelerim hakkında hiçbir sikim bilmeden ne güzel ayarlamışsın her şeyi.

Halil İbrahim: Ne diyeyim Ali? Başka şansımız var mı? Ya da aklına daha iyi bir çözüm yolu geliyor mu?

Görüldü.

Ali yazıyor...

| Ali çevrimiçi.

Ali yazıyor...

Ali: Çok zorlandın mı?

Ali: Giderken.

Halil İbrahim: İyiyim ben, merak etme.

Ali: Yüzündeki ifade de tam öyle diyordu amk.

Halil İbrahim: Hissettiğim ağrı da yaptıklarımın cezası olsun Ali. Sen bunları düşünme.

Halil İbrahim: Hastaneye git, konuş.

Halil İbrahim: Benim şimdi gitmem lazım, işim var.

| Halil İbrahim çevrimdışı.

Görüldü.

Ali: İşini sikeyim.

______