Evet canlarım yeni bölüm gelmiştir ve inanın sizler için upuzun bölüm yazdım. :))
Parmaklarım uyuştu ki telefondan bölümleri yazmak hiçte kolay değil. :/
İnşaAllah.sizlerde emeklerimin karşılığını beğeni ve yorumlarla gösterirsiniz. :))
♡♠♡♠♡
KEYİFLİ OKUMALAR
♡♠♡♠♡
Sen imkansız bende imkansız olan aşkın peşinde koşan bir aşık...
_YabanCicegi_
♡♠♡♠♡
İyi şeyler inandığında
Daha iyi şeyler sabrettiğinde ve
En iyi şeyler hiç vazgeçmediğinde gelir...♡♠♡♠♡
Yusuf Ali, yüzündeki eğrelti duran gülümsemesiyle Yaprak' ın arkasından ilerliyordu. Sessizdi ve hâlâ içten içe kendisine birşey demeden arabadan inişine söyleniyordu. Bir 'İyi aksamlar,' demek bu kadar zor olmamalıydı! Aralarındakileri sorunları arkadaşça halletmemişler miydi? Bu kız daha kendisinden ne istiyordu? Eskisi gibi olup onu hırpalamasını mı istiyordu? Rol yapmadığına inanmak istiyordu ki hâlâ onun rol yapmadığına dahil kesin emin olamıyordu ama aralarını düzeltmek için öyle davranmak, söylemek zorundaydı.
Buna inandırmıştı kendisini. Nedenini çözemedi ama artık eskisi gibi değildi ve onun gözlerinde kendisinden kaynaklı olsun olmasın hüzün görmek istemiyordu. O hüzünlendin mi, acı dolu bakışlarla kendisine baktın mı sanki tüm acıları kendisi çekiyormuş gibi hissediyordu ve buna anlamdıramıyordu.
Yaprak, gülümsemeye çalışarak huzur kokan ailesine doğru ilerliyordu ve arkasından gelen tehlikenin farkında değildi. Babasının kendisine bakan gülen gözlerini kaçırıpta arkasına doğru baktığını görünce, gülümsemesini hafifleterek başını arkasına doğru çevirdi ve gördüğü yüzle adım atmayı bıraktı.
Yusuf Ali, arkasındaydı ve gülümseyerek geliyordu. Neden geliyordu ve ne yapmaya çalışıyordu anlayamadı Yaprak. Endişeyle bakışlarını babasına çevirdi ve onun kaşlarını çatarak kendilerine baktığını gördü. Bu adamın derdi neydi? Daha yeni babasına kavuşmuşken, tam olarak hasret giderememişken, ne diye rahatça arkasından gelmişti? Babasıyla Yusuf Ali yüzünden aralarının açılma ihtimali aklına düşünce, korkmaya başladı.
Yusuf Ali üstünde olan bakışların farkındaydı ve bir anda vücudunun gerildiğini, ellerinin terlediğini hissetti. Bu adlandıramadığı hisle ellerini hafif yumruk yaptı terlemeyi önlemek için. Yeşillikleri, Yaprak' ın annesi zannettiği kadının hayret ve endişeyle bakan bakışlarıyla karşılaşınca engelleyemediği bir şekilde daha çok gerildi.
Yusuf Ali, arabadan inerken ki umursamaz tavrının yok oluşuyla bakışlarını kadının yanımdaki adama çevirdi. Onun kendisine kaşlarını çatarak bakması karşısında kendisi de çattı. Üstelik bu adam yakışıklıydı da!
Kim olduğunu bilmiyordu ama Yaprak' a dönen bakışlarındaki sevgiyi ve yumuşamayı görünce, değişik duygular uyandırdı bedenini. Yabancıydı bu duyguya. Bakışlarını adamdan çekmeden incelemeye başladı.Uzun boylu ve yapılıydı. Yaşının kırklarda olduğunu tahmin etse de yabancısı olduğu duyguyu bastıramıyordu. Üstelik yaşına rağmen karizmatik oluşu karşısında, düşüncelerinin saptığı yöneleri durduramıyordu. Acaba diye düşündü bir an. Yaprak ve o adam... Hayır, hayır öyle bir şey olamazdı. Alvina' nın anlatamadığı bu muydu yoksa? Ailesinin zoruyla kendisinden epey büyük bir adamla zorla evlendirilmesi miydi? Sonra düşüncelerinin saçmalığından dolayı kendisine kızdı. Yaprak kendisiyle evleniyorken, hangi aklınla başka adamla evliliğini suçu ne biliyorsun Yusuf Ali? Başını hafifçe sapa sola sallayıp gülümsedi. Kafayı yiyordu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KABULLENİŞ
General Fiction💟 Yusuf Ali HANZADE - Yaprak HANZADE 💟 Güven.... Güvenmek.... Bir insanın güvenini yıkması.... Diğerinin güvensizliğinle baş etmesi... Hangisi daha acı... Güvensizlik mi yoksa Güvensizliğinle baş eden bir kalp mi? Biri Yusuf... ...