KABULLENİŞ

🌿 40. BÖLÜM 🌿

Merhaba arkadaşlar, nasılsınız??? Yeni bölümümüz gecikmeli de olsa geldi ve son 4 bölümümüz kaldı. 😔😊 Bu hem üzücü hem de sevindirici aslında. 🤗

Sizleri daha fazla bekletmemek için sizleri bölümle başbaşa bırakıyorum.

Vote ve yorumlarınız beklenmektedir. 🤗😘

🌿💮🌿💮🌿

KEYİFLİ OKUMALAR

🌿💮🌿💮🌿

♡♥♡♥♡

Bir daha asla beni sensizlikle cezalandırma!
Bu benim için en büyük ceza...
Küs olsanda yanımda ol...
Hatalıysam da yanım da ol...
Asla beni senin aşkınla yapayalnız bırakma!
Seni sensizlikle yaşayamayacak kadar çok seviyorum!

_YabanCicegi_

♡♥♡♥♡

Yusuf Ali, kollarının arasındaki karısının varlığına hâlâ inanamıyordu. Sevdiğinin düzenli nefes alışları boynunu okşarken, kollarını daha bir sıkı sarmaladı. Tıpkı kendi kalbinin karısına ait olduğu gibi, karısının o güzel kalbi de tamamiyle kendisine aitti.

Adam, karısının belindeki elini yavaşça kaydırıp düz karnına yerleştirdi. Şu anda elinin altında aşklarının meyvesi, ikisimden bir parça can buluyordu. Hafifçe okşarken gülümsemesi yayıldı, mutluluğu aşklarına ışık oldu. Ne zamana kadar aynı pozisyonda kaldığını bilemese de havanın yavaştan yavaşa karanlığın aydınlığa boy eğdiğini, perdenin ardından odanın günün ilk aydınlığıyla loş bir ortam oluşturmasıyla epey zamandır o şekilde olduğunu anladı. Yerinde hafifçe kıpırdanırken inlememek için kendisini zor tuttu. Uzun süre aynı şekilde kalmaktan uyuşmuştu. Kendisini toparlayıp yüzünü karısının karnına doğru götirdü. Şimdi elinin olduğu yerde dudakları vardı. Bebeğine ilk öpücüğünü hem özür hem de hoşgeldin amaçlı verirken, gözlerinden birer damla firar edip karısının çıplak tenine yavaşça düşüşe geçti.

Yaprak, odaya ilk girdiği anda sevdiği adamı, yazdığı günlüğü elinde uyuya kalışıyla karşılaşmış, ardından sevdiğinin solgun yüzü ve ağladığını anlamasıyla pişmanlığı hat safhada hissetmişti. Sanki kocası aylarca kendisinden ayrı kalmışcasına beti benzi atmış, yüzündeki tüm kan çekilmiş gibiydi. Şimdi ise teninde sevdiği adamın dokunuşuyla huzurluydu. Karnında sevdiği adamın öpücüğünü hissettiği anda hafifçe ürperirken dudaklarına yerleşen gülümseme ile gözlerini yavaşça araladı. Eğer mantıklı düşünmeseydi büyük bir hata yapacak ve hem kendisi hem de kocası boşuna acı çekecekti. Şimdi mutlu olduğu yerde, mutluluğunun sebebiylr birlikteydi.

İki kalpte yeterince incinip yıpranmıştı. Birbirlerini sarmalayıp mutlu olmak varken, ayrılıp acı çekmek boşunaydı. Yaprak kendi düşünceleri arasında çıplak tenine düşen ıslaklıkla bakışlarını sevdiği adama eğdi. Sağ elini kaldırıp adamın saçlarını okşadı.

Yusuf Ali, saçlarında gezinen elle başını hafifçe kaldırıp karısına gülümseyerek baktı. Sevdiği kadının bakışlarında ne nefret ne de güvensizliğin izleri vardı. Sadece saf sevgi vardı. Sevindi.

"Günaydın Liyam."

Yaprak gülümseyerek yattığı yerden doğrulup, "Günaydım Kocam," deyip kocasının yüzüne yanaşıp dudağının kenarına dudaklarını bastırdı. Bir müddet öylece bekledi. Kocasının kokusunu gözlerini kapatarak içine çektikten sonra geri çekilip kocasının
gözlerine baktı. Sevdiğinin gözlerinde hüzün vardı, pişmanlık vardı, af dileyiş vardı. Üstelik ağlamıştı. Yaprak dudaklarının rotasını geri çekmeden kocasının ıslak yanaklarına doğru yavaşça ilerletti. Onun ağlaması kalbini acıtmıştı.