KABULLENİŞ

🌿 14. BÖLÜM 🌿

Herkese merhaba arkadaşlar, nasılsınız bakalım? Ben eh işte diyebilirim. Umarım her daim yüzünüzden gülümse eksik olmaz.
♡♡♡

Yeni bölümümüzü inşAllah beğenerek okursunuz. Destekleriniz için teşekkür ederim. :))

Ben şimdilik kaçar... :))

🍁□🍁□🍁

KEYİFLİ OKUMALAR

🍁□🍁□🍁

♨♨♨

🍁□🍁□🍁

Aşk... 3 harf,tek hecedir ama hayatımızı etkiler. Kimine varlığıyla cehennemi, kimine ise cenneti yaşatır...

🍁□🍁□🍁

Yaprak, kulaklarına dolan müzik sesiyle, yorgun olan gözlerini aralamak zorunda kaldı. Uyku mahmurluğunu üzerinden atıp, sesin nereden geldiğini algılamaya çalıştı. Gözlerini obuşturarak durgunluğunu üzerinden atıp, odasında göz gezdirdi ve çantasında bakışları durdu. Sesin oradan geldiğini anlayınca, yatağından kalkıp çantasının yanına gitti. Siyah fermuarı açıp, çantanın içinden telefonunu bulma gayretleri sonuçlandı ve arayana baktı. Abisinin aradığını görünce, neden aradığını hemen anladı genç kız. Üniversiteye geri dönmeyince merak ermişti abisi. Daha fazla bekletmemek için hemen aramayı cevapladı.

" Efendim abi. " dedi Yaprak, sesinin titremesini engellemeye çalışarak. Olanlar tekrardan aklına üşüşmüştü. Ağlama isteğini zorlukla bastırarak yutkundu.

" Neredesin sen? Niye üniversitede değilsin, bi şey mi yaptı sana? " diye art arda sıraladı Ahmet sorularını. Sesinde büyük oranda endişe ve birazda kızgınlık hakimdi ve bunu karşı taraftaki genç kızda anlamıştı. Alvina da, sevdiği adamın sert sesine karşılık koluna dokunup sakinleştirmeye çalışıyor, bir yandan da söyleniyordu.

Yaprak, abisinin sesinden ve arkadan Alvina' nın söylenmelerini dinledikten sonra biraz daha bekledi abisinin sakinleşmesi için ve ardından sorularını yanıtladı.

" Hayır abi bir şey yapmadı. Ben kendimi biraz yorgun hissettiğim için eve geldim. Özür dilerim haber vermem gerekiyordu. " dedi genç kız ve kendisine de bir yandan teskin etmeye çalışıyordu ağlamamak için.

" Bir yerin mi ağrıyor? Hemen geliyorum. "

" Hayır... Hayır gelmene gerek yok. İyiyim sadece yorgunum biraz o kadar. "

" Tamam. Ben 2 saat sonra gelirim. Kendinize dikkat edin. "

" Tamam abi, görüşürüz. "

" Görüşürüz tatlım, " deyip telefonları karşılıklı kapattılar.

Yaprak, düşüncelerini bir tarafa bıraktı ve gözlerini zorlayan yaşları da engelleyip yerinden kalktı. Elini istemsizce tokat yediği yanağına götürdü ve acıyla kalbi burkuldu. Eve geldiğinden beri aynaya hiç bakmamıştı. Kızardığından emindi, çünkü oldukça şiddetli bir darbeydi. İz kalmaması için içten içe dua etti. Bir iki damla gözyaşına izin veren genç kız, burukça gülümsedi. Aşk zordu... Aşk acıydı... Aşk hüzündü... Ama dur diyemiyorduk...