KABULLENİŞ

🌿 44. BÖLÜM 🌿

Merhaba Arkadaşlar. 🤗

Yeni bölümümüz geç olmadan gelmiş bulunmaktadır. Kabulleniş Final olmasın diye çok yorum ve mesaj geldi.😍

Bu durum beni mutlu etti ki hikayemin bu kadar sevinilmesi duygulandırdı beni. Hepinize teşekkür ederim. 🤗

Herkes final bu bölüm zannedebilir ki değil. İsteklerinizi göz önünde bulundurarak finalimizi bir kaç bölüm uzattım...😍

Final olunca da sakın kütüphanenizden çıkatmayınız ki zaman zaman özel bölümlerimiz gelecek ve özel bölümlerimiz komedi olacaktır. Duygusallık yeter yani... 😂

Şimdi sizleri bölüm ile başbaşa bırakıyorum...

🌿🌼🌿🌼🌿

KEYİFLİ OKUMALAR

🌿🌼🌿🌼

Ne oldu sevgili??
Zaman su misalı akıp gitti ömrümüzden...
Zaman zaman acı çektik, kabûl...
Ama mutluluğumuz hep unutturdu acılarımızı...
Gözyaşlarımız çağlayan misali hiç dinmez iken,
Aşkı kabullenmek ile duruldu...
Kalbimiz parçalanıp,
Benliğimiz yok olup,
Acılar içinde kıvranırken...
İşte o anda bir umut ışığı doğdu...
Adı AŞK'tı...
Her şeyimizi iyileştirdi.
Kalbimizi birleştirdi.
Benliğimizi bulduk.
Ve en önemlisi...
Sevdik birbirimizi...
Kabullendik sevdamızı...
Yusuf ile Yaprak...
Yusuf misali aşkını kabul ettim, sevdim seni...
Yaprak misali savruldum sonbaharında...
Yeşerdim aşkımı sahiplenişinle...

_YabanCicegi_

[ Kaç bölümdür şiirlerimi yazmıyordum... Özlemişsinizdir belki...🙈🙊 ]

🌿🌼🌿🌼🌿

Kübra duygusallaşırken bakışlarını sevdiği adama çevirdi. Onunda elleri cebinde kendisine baktığını gördü. İşte yine öyle bakıyordu. Sanki bu dünya da sadece kendisi varmış gibi. Sanki, sanki kendisi olmazsa o da olmazmış gibi. O kadar yoğun bakıyordu ki utanıyordu bazen ve gözlerini kaçırıyordu. Ama şimdi kaçırmayacaktı. Doyasıya bakacaktı, onca yılın acısına, hasretine inat bakacaktı.

Seviyordu bu adamı hem de çok fazla. Biliyordu ki adam da kendisini seviyordu. Adamın çehresini inceledi. O kadar yakışıklıydı ki... O kadar göze çarpıyordu ki... Tüm kızlar ona bakardı ve severdi. O zamanlar kıskanmıyor değildi ki bu yüzden çok da kavgaları olmuştu. Biliyordu sevdiği adamın o kızlara, kendisinden başka kimseye bakmayacağını ama işte kadınlık iç güdüsü o anda kıskançlığın verdiği hisle taaruza geçiyordu ve tartışmaya sebebiyet veriyordu. Kendisi o zamanlar sinirliyken, adam da sinirleniyor ve sesini yükseltiyordu işte o zaman tartışmaları kavgaya dönüşüyordu. Küs kalmayı da beceremedikleri için yine kendilerine ceza veriyorlardı. Koltuğa karşılıklı oturup belli bir saat aralığında birbirlerinin gözlerine bakmak. İşte bu cezadan çok ödüldü iki genç için...

Bu adamın yüzünden çok, kalbini sevdi. Kendisine aşık olmasını sevdi. Kendisine bu kadar yoğun bakmasını sevdi. Bu adamı ayıramazdı ki, bütünüyle seviyordu.

Kenan, sevdiğinin bakışlarında duygusallığı ve şaşkınlığı gördü ama en çokta kendisine olan aşkını gördü.
Bakışlarına aşkla hasretle karşılık verirken tek düşüncesi sevdiğinin kendisini affetmesiydi ve ondan sonra da yılların hasretini gidermek için sıkıca sarılıp kokusunda hayat bulmaktı. Yavaşça Kübra'ya yaklaşıp belinden tutarak koltuga oturtup kendisi de yanına oturdu. Bakışlarıyla izin alarak kolunun altına alıp gövdesine yaslayıp kokusunu içine çekti gözlerini kapatarak. İşte buydu! Şimdi tamamlanmıştı. Bir öpücük kondurup gözlerini aralayıp kısa filmi izlemeye başladılar.