KABULLENİŞ

🌿 21. BÖLÜM 🌿

Evettt bölüm geldi sonunda diyenleri duyar gibiyim... :))

Özür mahiyetinde sizlere upuzun bir bölüm getirdim
ve çok konuşmadan sizleri bölümle
başbaşa bırakıyorum. :))

Bu arada yeni kapağımızı nasıl buldunuz?
Ben çok beğendim. 😍

Yorum ve votelerinizi eksik etmezseniz sevinirim tabi ki de :))

🌿🔹🌿🔹🌿

KEYİFLİ OKUMALAR

🌿🔹🌿🔹🌿

Güven....
Güvenmek....
Bir insanın güvenini yıkması....
Diğerinin güvensizliğinle baş etmesi...
Hangisi daha acı...
Güvensizlik mi yoksa
Güvensizliğinle baş eden bir kalp mi?
Biri Yusuf...
Güven duygusu zedelenmiş bir kalp.
Biri Yaprak...
Hep acı çeken bir kalp.
Aşkıyla, güvensiz bir kalbi kazanmaya çalışan bir aşık.
İki kalp...
İkisi de yaralı kalplerini iyileştirmek istiyor.
Biri güvenmek, biri aşkına karşılık bulmak...
İkisi de aşık...
Biri korkuyor kabullenmekten...
Biri korkuyor kaybetmekten...
Kabullenmek istiyor, inanmak istiyor...
Biri güvensizliği kabullenmiş...
Biri acı çekmeyi, aşkını kabullenmiş....
KABULLENİŞ' ler içinde ki aşk...

(_YabanCicegi_)

🌿🔹🌿🔹🌿

Yusuf Ali dün gece Alvina' yı evine bıraktıktan sonra kendi evine geçmişti. İlk olarak annesini arayıp yarın sabah kahvaltısına gelinini getireceğini söylemişti. Annesinin bu haberin ardından sesi o kadar mutlu çıkmıştı ki kendisi de istemsizce gülümsemişti. Bugün ne kadar da çok gülmüştü ve bu duruma inanamıyordu! Annesiyle konuşmasını sonlandırdıktan sonra telefonu kapatıp üstün körü telefonu koltuğa fırlattı ve direk üst kata çıkıp yatak odasındaki banyoya girdi. Sakinleşebilmek, daha sağlıklı düşünebilmek için kendisini suyun dinginliğine bıraktı.

Kısa süren duşun ardından beyaz havlusunu beline sardı ve banyosundaki uzunlamasına dikdörtgen olan aynanın karşısına geçti. Buğulanmış camı nemli eliyle silip, sildiği kısımdan kendisine baktı. Aynada sildiği yerin ıslaklığı kendini belli ederken, adamın kararsızlığı da bellliydi. Ne yapması gerektiğine hâlâ karar veremiyor olsa da yarın her şeyin olması gerektiği gibi olacağını biliyordu. Yarından sonra ne yapacağını, nasıl davranacağını düşünecekti lâkin eskinin izleri hâlâ kendisini hatırlatırken, nasıl davranacağını da biliyordu.

Adam kararsızdı. Bir öyle bir böyle düşünmekten, nasıl davranacağına karar verememekten dolayı da yorgundu.

Yusuf Ali' nin saçlarının önünden akan damlaları yüzünü teğet geçiyordu tıpkı ne yapacağını bilemeyen tavrının, kalbini teğet geçtiği gibi. Düşünmek istemiyordu daha fazla ve bu yüzden kapının arkasındaki duvarda asılı olan küçük mavi havluyu eline alarak, saçlarını kurulamaya başladı. Saçlarını kuruladıktan sonra o havluyla üst bedenini kuraladı ve ıslanan havluyu banyo dolabının içinde bulunan kirlilerin bulunduğu sepetin içine atıp banyodan çıktı. Yatağının dayalı olduğu duvarın dibindeki kapıya doğru yürüdü. Duvarla aynı renk olan kapıyı açıp içeriye girdi.