KABULLENİŞ

🌿 47. BÖLÜM 🌿

Merhaba arkadaşlar, nasılsınız? Bölümler peşi sıra gelirken finalinde kapısını çalmış bulunmaktayız. Bir-iki bölüm sonra inşaAllah bu hikayemizin sonuna gelmiş bulunacağız hayırlısıyla. 🤗

Sizleri bölümle başbaşa bırakırken, sizleri sevdiğimi de unutmayın. 💜

🌺☘🌺☘🌺

KEYİFLİ OKUMALAR

🌺☘🌺☘🌺

Yusuf dedim, sustu yüreğim.
Kabul etti aşkı, acıyı, umudu.
Lal oldu dilim senin aşkınla.
Görmez oldu gözlerim senden başkasını.
İstemez oldu bu yürek senden başkasını.
Seni sensizlikle yaşayamaz.
Yusuf dedim sustu yüreğim.
Aşkınla mutlu oldu.
Acınla yandı yüreğim.
Umudunla yeşerdi benliğim.
Yaprak dedim sustu yüreğim.
Kabul etti, aşkı, acıyı, umudu.
Lal oldu dilim senin aşkınla.
Görmez oldu gözlerim senden başkasını.
İstemez bu yürek senden başkasını.
Seni sensizlikle yaşayamaz.
Yaprak dedim sustu yüreğim.
Karanlığıma ışık oldun.
Yalnızlığıma yoldaş oldun.
Acılarıma merhem oldun.
Sensiz nefes alamaz bu adam.
Son nefesimde de sen olacaksın yanımda.
Kalbime işledin aşkını nakış nakış.

_YabanCicegi_

🌺☘🌺☘🌺

Yaprak sabah odasına dolan güneş ışıklarıyla değil de kızının ağlama sesiyle uyandı. Saate baktığında daha altı bile olmadığını görüp yüzünü assada yatağından yavaşça kalkıp odalarının içinde bulunan bembeyaz beşiğe yöneldi. Kızını hemen kollarının arasına aldı. Sevdiği adamdan almıştı yosun yeşili harelerini. Her baktığında kocasını anımsıyor, yüzünde gülücükler baş gösteriyordu. Kocasını o kadar çok seviyordu ki onu kaybetme düşüncesini bile kaldıramıyordu kalbi. Bir ay önce ki hastahaneyi hatırladı. Ne kadar da yıpranmışlardı aile olarak. Kendini yeni yeni affediyorken sevdiği adam hemen uyanır uyanmaz yanına gelip elini tutmuştu.

İlk uyandığında hayâl olduğunu zannetmişti ama sonra o buğulu sesiyle 'Gerçeğim' demişti kocası. İnanmıştı ve hissetmişti gerçek olduğunu. Kocası gitmemişti, bırakmamıştı onları. Aşkı, sevgisi iyice kabarmıştı. Mutlu oldu ama sonrasında öğrendikleriyle mutluluğuna gölge düşürsede kocası yine mutluluğunu kazandırmıştı. Sevdiği adamın kalbinin iki kere durduğunu öğrenmişti. Hatta öbürü kendi gözlerinin önünde gerçekleşmişti.

Üzüldüğü şey doktorların ölüm saatini yazması, örtüyü yüzüne kapatmak istemeleriydi. Düşünemiyordu öyle şeyler. Gözyaşları süzülmeye başladı ela harelerinden yanağına doğru. Bebeği de susmuş annesini izliyordu. Gözyaşlarının tuzunu dudaklarında hissetti. Hemen gözyaşlarını tek eliyle silip bebeğinin yanağından öpüp göğsünü açıp, emzirme pozisyonunu sağladıktan sonra kızının izledi.

Bu bambaşka bir duyguydu aslında. İlk emzirmeyle anneliği iyice tatmış, benimsemişti. Kızının durmasıyla uyuduğunu anladı. Gülümseyerek göğsünü düzeltip kızını beşiğine koyup üstünü örttü. Uykusu kaçtığı için giysi odasına girip, geceliğini çıkarıp, günlük şık ama rahat bir kıyafet kombini yaptı. Gün içinde çok yorulacaktı çünkü bugün büyük bir gündü. Yusuf Ali' nin hastahane de dediği gibi bir ay sonra yani bugün Kenan ve Kübra'nın düğünleri vardı. Onlar için o kadar mutluydu ki, mutluluğu en çok hakedenlerdendi.

Yavaş yavaş merdivenlerden inip mutfağa girdi. İlk olarak bir bardak su içti. Çay suyunu ocağa koyduktan sonra dolaptan kahvaltılıkları çıkarıp, masayı hazırlamaya koyuldu. Sırayla düzenli bir şekilde kahvaltılıkları yerleştirdikten sonra, servisleri açtı. Kocasının en çok sevdiği patatesli böreği de yapmaya koyuldu. Onu da el çabukluğuyla yaptıktan sonra tepsiye yerleştirip fırına koydu. Birde omlet yapınca tam olacaktı. Sebzeli omletide hazırlayıp masaya koydu. Kaynayan suyun altını kapatıp, çayı demledi. Mutfaktaki saate bakınca sekize yaklaştığını gördü. Zaman ne çabuk geçmişti böyle.