🌿 22. BÖLÜM 🌿

37.2K 1.6K 95
                                    

Geldik 22. bölüme ve bayağı ilerlemişiz. :)) Çoğunlukla ilk bölümler dram diye bırakan oluyor ama şunu unutmamalıyız ki hayatımız hep komedi değil. ;))
Hayatımızda dram da var gözyaşı da... Hüzünde var umutsuzlukta...

Bunların yanında mutlulukta var, gülmekte.... Umutta var, hayalde...

Bu hikayemde hem dramı işlemek istedim hemde yeri geldiğinde umut etmeyi. Ne kadar başarabildim bilmiyorum ama elimden geleni yapıyor, hayal gücümün yardımıyla sıralıyorum cümleleri, paragrafları, bölümü....

Bu bölümden sonra romantik komediye geçiz yapacağız inşaAllah. Yer yer dramlarda olacak tabii. ;)

Çok konuştu yine diyeceksiniz ki haklısınız. :)) Son isteğim var sizlerden. Eğer hikayemi beğeniyorsanız arkadaşlarınıza da önermeniz. Hem böylece daha fazla okuyucuya ulaşmış oluruz.

Seviliyorsunuz... ♡♡

🌴♡🌴♡🌴

KEYİFLİ OKUMALAR

🌴♡🌴♡🌴

Aşk... Öyle değişik bir duyguydu ki...
3 harf, tek hece...
Küçük bir kelimeden ibaretti ama anlamı büyüktü.
Kimisi büyüklüğünde boğulup yok olurken,
Kimisi de aşk simidiyle can buluyordu...

_YabanCicegi_

🌴♡🌴♡🌴

Araba yavaşlayınca Yaprak cama yaslı olan başını hafifçe kaldırıp çevresine baktı. Araba yavaşça bir bahçeye girince geldiklerini anladı. Gördüğü ev karşısında şaşkınca bakakaldı. Zengin olduklarını biliyordu ama bu kadar olduğunu bilmiyordu ya da anlayamamıştı zenginliğiyle ilgilenmediği için. Arabadan yavaşça inip etrafını inceledi. Koskacaman bir villanın dış cephesinde renk olarak kahve tonları hakimdi. Sayamadığı kadar oda vardı. Evden bakışlarını ayırıp çevreye bakındı. Evin etrafı yeşillikle doluydu. Bahçenin bir köşesinde meyve ağaçlarıyla doluyken, belli kısımlarıda rengarenk çiçeklerle doluydu. Renkli çiçeklerin büyük çoğunluğunu ise gül oluşturuyordu. Kendisinin de en çok sevdiği çiçek güldü. Özellikle beyaz gülü çok severdi. Beyaz gül; saflık, iyilik demekti. Tüm kötülükler içinde beyaz kalandı. Başını diğer tarafa çevirince orada da büyük bir havuz ve çardak köşesinin olduğunu gördü. Hayranlığını gizleyemeden, " Çok güzel, " diyerek mırıldandı.

Yusuf Ali etrafına hayranlıkla bakan kızı inceliyordu. Ne kadarda masumdu sevdiği. Diğer kızlar gibi açgözlü değildi bakışları. Nasılda suçlamıştı ilk zamanlar, nasılda kötü davranmıştı? Nasıl kıymıştı onun üzülmesine, ağlamasına? Pişmandı yaptıklarına, söylediklerine. En azından eskisi gibi davranmıyor, ağır ithamlarda bulunmuyordu. En azından daha az üzüyordu. Gerçi üzmenin derecesi mi olurmuş? Üzmek aynıdır. Kimisi az üzülür, kimisi çok ama yinede kalbinde bir burukluk hisseder. Yusuf Ali üzgündü, pişmandı. Yaptıkları aklına üşüştükçe kalbinde bir burkulma hissediyordu.

 KABULLENİŞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin