KABULLENİŞ

🌿 41. BÖLÜM 🌿

Merhaba çook değerli arkadaşlarım. 🤗

Yeni bölümümüz geldi. Biliyorum biliyorum geç kaldım ama affedin beni.🙈

İnşaAllah beğenirsiniz ve vote ile yorumlarınızı eksik etmezsiniz. 🤗
Bu arada okunma sayımız 1 Milyon olmaya çok yaklaştı.
Bunun için hepinize teşekkür ederim. 😍😍

🌿💮🌿💮🌿

KEYİFLİ OKUMALAR

🌿💮🌿💮🌿

Aşkı yakaladın mı kaçırmayacaksın.
Doyasıya yaşayacaksın ki;
Pişman olmayasın.
Sınırsızca aşkınızı yaşatmalısınız.
Çekinmeden, utanmadan...

_YabanCiceği_

🌿💮🌿💮🌿

Yaprak yatağında bir türlü rahat uyuyamıyor, bir o yana bir bu yana dönüp dururken de olmuyordu. Gözlerini her kapatışında gözlerinin önüne gelen sahne uyumasına bir türlü izin vermiyordu. Yedi aylık hamileydi ve göbeği almış başını giderken aşermeleri de başka boyutlardaydı ve ilk defa böyle büyük bir aşerma yaşıyordu. Ağzı sulanıyor, bir an önce gözlerinin önünden ayrılmayana kavuşmak istiyordu. Uyuyamayacağını anlayınca kollarından destek alarak oturur pozisyonuna geçip sırtını yatak başlığına dayayıp ellerini göbeğinin üstünde birleştirirken derin nefesler alıp sahnenin bir an önce kaybolmasını sabırla bekledi.

Genç kadın başını kpcasına taraf çevirince onun mışıl mışıl uyuduğunu gördü. Onun hafifçe yanlara doğru kıvrılmış dudaklarına, huzurlu yüzünü izlemeye başladı. Zaman ömürlerinden su misali akıp giderken, mutlulukları daha da katlanıp büyümüştü. Eli karnında okşarken, yedinci ayında oluşuna, karnının kocaman olmasıyla gülümsedi. Cinsiyetini öğrenmeye her gittiklerinde göstermemekte direnen bebeklerini daha da zorlamamışlardı. Demek ki bebekleri kendilerine sürpriz yapacaktı yapmasına da hem kendisi hem kocası önceden gördükleri rüyalar ve hissiyatları sonucunda kız olacağına inanıyorlardı.

Geçen birkaç ayda da hayatlarında küçük değişiklikler de olmadı değil.
Kurdukları Ay Işığı Derneği artık kalabalıklaşıp bir aile oluşturmuşlardı. Üniversiteye gidemediği için Yaprak kocasıyla birlikte gidip kaydını dondurmuş, evdeki boş vakitlerini ya kayınvalidesi ile geçiriyor ya da kayınvalidesi ile birlikte derneğe gidip kadınlarla birlikte çay saati yapıp sohbet ediyorlardı.

Dernekte sürekli kalan Kübra ise biraz daha kendisini toparlamış olsa da sevdiği adamla araları hâlâ aynıydı. İki deli aşığı bir araya getirseler de konuşmamakta direniyorlardı. Bir inat uğruna aşklarına kıyıyorlardı. Ve onların barışmaması diğer herkesi üzüyordu.

Yaprak burukça gülümserken aklına abisinin sabrının sonuna gelip sevdiği kızı yani Alvina'yı istemeye gittikleri gün aklına geldi. Ne gündü ama... Ahmet oturduğu üçlü koltuğun köşesinde büzüşüp terlerken, ellerini nereyr koyacağını bilemez haldeydi. Bunun üstüne birde bol tuzlu kahveyi içince iyice kızarıp bozarmıştı ama yine yılmamış kahvenin telvesine kadar bitirmişti. Kız istemeden sonraki günler hemen düğün hazırlıklarına başlanmış ve geçen ayda, soğuğu hiç umursamadan kış düğünü yapıp evlenmişlerdi. Buruk gülümsemesi genişleyen Yaprak geçmişi anınca o uyutmayan görüntünün yokluğuyla rahatça nefes aldı.

Bakışları duvar saatine kaydı, dörde geliyordu. Yavaşça çevirdiği başını perdesi açık pencereye çevirdi. Ocak ayının tüm güzelliği bembeyaz örtüyle seyirlik bir görüntü sunuyordu. Gülümseyerek hafifçe yatar pızisyonuna geçerken unuttuğu görüntünün mutluluğu ile gözlerini kapattı kapatmasına ama erken mutluluk hüznü getirmişti. Görüntü yine karşısındaydı. Ağlamaklı bir sesle nefes alıp verirken ne yapacağını bilemiyordu. O görüntü gözlerinin önünden neden gitmiyordu ki? Bu işkenceye daha fazla dayanamayacağını anlayınca da kocasını uyandırmaya karar verdi. Yeterdi ama dayandığı!