KABULLENİŞ

🌿 5. BÖLÜM 🌿

Bölüm geldiii.... İnşAllah beğenerek okursunuz. Vote ve yorumlarınızı beklemekteyim.

♕♛♕♛♕♛♕

Yeniden benliğimi bulmuşken kaybetmekten korktum.

♕♛♕♛♕♛♕

Yaprak rüyasını hatırlayınca ve karşısında ki genç adamın tam da rüyalarında ki adamın can bulmuş haliyken nasıl davranacağını bilemedi. Gerçekten aşık olduğu yosun gözlüsü Yusuf' u kendisine kaşlarını çatarak bakan o adam mıydı? Aklı karmakarışık bir hal alınca da koluna girdiği abisinin kolunu farkında olmadan sıktı. O kadar farklı duygular içerisindeydi ki ne yapacağını, nasıl davranacağını bilemedi.

" İyi misin canım? Gerildin sanki? " Ahmet kolundaki baskıyı hissedince merakla sordu.

" İyiyim abi. Yeni yeni alışıyorum dışarıya ve çevreye. Uzun bir aradan sonra ilk defa kalabalık bir ortama girince gerildim sanki. " deyip abisine çekinik bir bakış attı genç kız.

Ahmet' te genç kızın bu söylediklerine inanmış olacak ki; " Artık alışsan iyi olur. Ben nereye sen oraya. " deyip burnunu sıktı.

Genç kızda gülümseyerek bakışlarının yönünü yine aşık olduğu adama doğru kaydırdı. Yine bakışları üzerindeydi hem de daha fazla çatılmış kaşlarla ve sinirli bir çehreyle. Bir insan daha fazla nasıl sert ve soğuk bakabilir acaba? diye düşünmeye başladı Yaprak.

Yusuf Ali kendisine çok dikkatli bakan bu çelimsiz kızın bakışlarından nedensizce rahatsızlık duydu. Nedenini bilmediği bir şekilde o bakışlara karşılık kaşlarını çattı ve kendisine böyle dikkatli bakmaması için sinirli gözükmeye çalıştı. Aslında sinirli gözükmeye çalışmasına gerek yoktu çünkü fazlasıyla sinirliydi. Yine ailesiyle evlilik yüzünde tartışmış ve sakinleşmek için de en sevdiği kuzeninin yanına gelmeye karar vermişti. Kesinlikle sinirlerini yatıştıran ve her zaman mantıklı düşünen kuzenin varlığına seviniyordu.

Yaprak bakışlarını kızgın bakışlardan çekip çevresine bakındı ve başka yeşil harelerle kesişti bu seferde elaları. Kız çok güzel ve alımlıydı. İnsanı kendine çeken bir tarafı vardı ve kendisinden 2-3 yaş büyük gibi, diye düşündü genç kız. Bakışlarını bu güzellikten ayıramıyordu. Simsiyah hafif dalgalı saçlarına uyumlu esmere yakın teni, insanların baktıkça bakası gelen derin yeşil gözler, yüzüne uyumlu küçük burnu ve hafif dolgun dudaklar. Yaprak bakışlarını tekrar gözlerine doğru çevirince hafif kızgın ve kırgın gözlerle karşılaştı. Kime kırıldı ve kızdı acaba? diye düşünerek abisine baktı ve onun bakışlarının da güzel olan kızda kirlendiğini gördü.

Yaprak iki hareler arasında mekik dokudu. İkisi de kırgın ve tanımadığı, daha önce bilemediği duyguyla bakıyordu birbirlerine. Yeşil gözlü kızın bakışları bir kendisinin üzerinde bir de abisinin üzerindeydi ve farklıydı. Yaprak bu bakışmalar arasında düşünceleri birbirine girmişti ve çok geçmeden de gerçekliği kavradı. Bu karşısındaki güzel genç kız Alvina idi. Genç kız abisinin bakışlarındaki o tanımlayamadığı duyguyu da çözmüştü, aşktı. Aynı rüyalarında Yusuf' un kendisine aşkla baktığı gibi bakıyordu.

" Şu bize kızgın bakan senin Alvina'n mı? " diyen Yaprak, abisinin yüzünü inceledi.

" Evet tatlım benim Alvina'm daha olmadı ama yakında sadece bana ait olacak. " deyip dudaklarını hafifçe yana doğru kaydırıp gülümsedi genç adam.

" Sanki kızgın gibi bir hali var. Ne yaptın? Bana bakışları biraz sert gibi. "

" Bir şey yapmadım ama sanırım biraz kıskandı. " dedi genç adam durumdan hoşnut bir şekilde.