KABULLENİŞ

🌿 34. BÖLÜM 🌿

Yeni bölüm geldiiii ... 🙆😍

Sonunda der dediğinizi duyar gibiyim....

Bu bölümde kavuşuyorlar evli çiftlerimiz. Tabi o kısımları yazarken çokça utanmış olabilirim. 🙈 Bakalım bundan sonra ki bölümlerde bizleri neler bekliyoor???

Kaçmadan önce Tüm İslam aleminin Ramazan Bayramını kutlarım. Rabbim güzel bir bayram geçirmeyi nasip eylesin hepimize. Bu bölümde benden size bayram şekeri olsun. 😅

Şimdilik ben kaçar ve sizleri bölümle başbaşa bırakırım.

Vote ve değerli yorumlarınızı beklemekteyim. 💜🙈💕

🌼🍃🌼🍃🌼

KEYİFLİ OKUMALAR

🌼🍃🌼🍃🌼

Rabbim böyle yarattı bizi...
Kaderimiz yazılmış bir kere...
Beni sana, seni bana yakıştırdı...
Sen olmadan ben, ben olmadan sen olmaz....
Yarım kalırız bu ömürde...
Tam olabilmemiz için muhtaçız birbirimize...
Sen olmazsan benim için yaşamamın gayesi kalmaz...
Sen olmazsan nefes alırım ama ölü gibi yaşarım....
Duygularım yok olur...
Sen olmazsan bir yanım hep eksik kalır...
Sakın gitme sevgili!
Beni sensizlikle bırakma...

_YabanCicegi_

🌼🍃🌼🍃🌼

Yusuf Ali, sıkıntılıydı. Yattığı yerde bir türlü rahat duramıyor, bir o yana bir bu yana doğru dönerken bir yandan da oflamadan edemiyordu. Karısı olmadan, tek başına yatmaya tahammülü yoktu. Onun varlığını o kadar benimsemişti ki, ona sarılmadan huzurlu uyuyamıyordu. Karısı onun gizli bahçesiydi. Kokususunu duyumsamadan edemezdi. Ve biliyordu ki karısı da tıpkı kendisi gibi uyuyamıyordu. Öylesine benimsemişlerdir ki birbirlerini, biri olmadan diğeri tam olamıyordu.

Yusuf Ali, bir an önce uyuyabilmek için her yolu denese de başarılı olamıyordu. Son çare olarakta koyunları saymaya başladı.

"Bir koyun çıtaların üstünden atladı. İki koyun çıtaların üstünden atladı. Üç koyun çıtaların üstünden atladı.... Yirmi koyun çıtaların üstünden atladı... Elli koyun çıtaların üstünden atladı... Yüz koyun çıtaların üstünden atladı..."

Olmuyordu işte. Normalde bu yöntem hep işine yarardı ve yirmiye varmadan uyuya kalırdı. Peki şimdi neden uyuyamıyordu? Kendi rekorunu kırıp yüze kadar saymıştı oysa ki... Kafasını yana çevirip yatakta yatan adama baktı. Gözleri kapalıydı ama uyuyup uyumadığını kestiremiyordu. Her şeyi beklerdi bu adamdan. Yavaşça üstündeki örtüyü yana atıp yerinden doğruldu. Karısının yanında yatmak zorundaydı. Yavaş hareketlerle yerinden doğruldu ve kapıya doğru yanaştı. Aynı yavaşlıkla kulpu aşağıya indirip dışarıya süzüldü.

Ahmet ise yatağında gözleri kapalı bir şekilde düşünüyordu. Sevdiği kızla ilk defa bu kadar yakın uyuyorlardı ve bu durum uykusunu kaçırıyordu. Resmen sevdiği yan odada kız kardeşiyle uyuyordu. Yerde yatan eniştesinin bir o yana bir bu yana dönmesine de içten içe gülüyordu. Demek ki karısı olmadan yatamıyordu. Gülümsedi belli belirsiz. En son nokta olarak adamın koyunları saymasıyla kahkaha atma isteğini zor bastırdı. Eniştesinin odadan çıkmasıyla o da yataktan çıkıp sessizce dışarıya çıktı.