CHAPTER 20

71 8 20
                                    

Pagod akong bumangon sa kama. Hindi ko alam kung gaano ako katagal natulog. Ang alam ko lang ay umiyak ako sa bisig niya, hindi ko nga namalayang nakatulog ako. 

Paglabas ko ng kwarto ay sinalubong ako ng mabangong amoy mula sa kusina. Napangiti ako ng makita ko si Andrew. Nakatalikod siya sa akin at abala sa pagluluto, hindi ako gumawa ng ingay para hindi niya mapansin. 

Niyakap ko siya mula sa likuran. "What's that?"I asked

"I cooked for our lunch. Nakatulog ka kaya binuhat kita papunta sa kwarto mo. How are you? I'll finish this then we'll eat. Mag uusap tayo pagkatapos."saad niya. 

Kumalas ako sa pagkakayakap at umupo sa may upuan. Tahimik na pinagmamasdan ang bawat galaw niya.

I feel embarrassed for being so weak in front of him earlier at the same time feel relieved for sharing my feelings.

He served our food in front of me, Nakangiti ako habang nakatingin sa kanya. I didn't know that he knows how to cooked.

"Kain na, You look pale." He said, tumitig ako sa kanya. Pilit inaalam kong galit ba o hindi 

Seryoso lang ang mukha niya. Kalaunan sumuko na din ako at ibinaling ang tingin sa pagkain. 

Tahimik akong nakaupo sa may sofa at naghihintay kay Andrew. He insisted to wash the dishes, dapat nga ako na ang gagawa nun pero mapilit siya.

A girl he will marry is lucky to be Andrew's wife and I wish that I'm that lucky girl. I wish he will never meet someone better than me, a girl who won't lie to him. I hope he will accept me wholehearted.

After I graduated, everything became okay. When Bustamante's man stops looking for me I'll tell him everything. I will introduce my other side but for now I'll clean my mess. Aayusin ko muna ang problema at sarili ko.

"Ayos ka na? Anong nangyari?"agad niyang tanong pagkaupo niya sa tabi ko.

"Pagod nga, stress din. Bumababa scores ko, nag away kami ni ate, gusto ako makita ni papa pero ayoko. Ang dami."

Sa dami ng problema ko hindi ko alam kung ano ang uunahin ko. Gusto ko na lang muna magpahinga. 

"I'm always here,okay?"he said. I nodded and smile.He held my hand and pulled me closer to him. 

I rested my head on his shoulder and hugged him tightly. He is my safe space in my stressful world. I only feel okay when I'm in his arms.

"Don't leave me…"I whispered.

"I won't,never."he replied and kissed my forehead.

Young people in today's generation experience unwanted feelings. Emotions that will make us sad and cause pain in our hearts. Kakaunti lang ata 'yung hindi nakakaramdam nito.

I'm lucky because I have someone who's willing to be at my side every time I feel like I'm alone,every time I feel lonely. I'm lucky because I have Andrew by my side.

Kumakaway ako sa kanya hanggang sa makasakay siya ng elevator. Ng mawala na siya paningin ko ay napabuntong hininga ako at pumasok sa loob.

I'm alone again!

Pumasok ako sa kwarto at padapang humiga sa kama. Mom I wish you were here. I want you to be here again. Bakit kasi ang aga mo nawala.pumikit ako at pilit na kinalimutan ang problema. 

I took my phone and played music. I hope this will help. 

I silently listening to my professor in Business Taxation. This subject is one of the hardest subject for me, tagilid din ako dito. I don't know why, maybe because I haven't given any effort in the past few weeks and months. 

Chasing Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon