Kamp yapmak için çıktıkları yolda mühürlenen iki kız kardeşin hikayesini okumaya hazır mısınız? Peki ya aslında kendilerinin normal olmadıklarını anlasalar?
* Hikayeden*
"Mühür saçmalığına inanmıyorum tamam mı! Bu tamamen bir saçmalık!"
Sinirle tısl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ablamın yere yığılması ile hızla ona koştum
"A-ABLA!"
Onu tutan Kaan'ı nereden geldiğini bilmediğim bir güçle ittim. Bir kaç adım uzaklaşan Kaan ile ablamı kucakladım. Sinirle tısladım
"UZAK DUR!"
Sarılmaya kıyamadığım ablamın kolundan yavaşça çıkardım iğneyi. Gözümden akan yaşları sildim hızla. Kaan ise acıyla inledi ve bir eliyle kalbini tuttu. Sena hızla çıktı odadan. Gözümden akan yaşları sildim zar zor. Ablamı yere yatırdım yavaşça. Ah be ablam... Ne diye kaybediyorsun kendini? Özür dilerim... Hepsi benim suçum. Ben getirdim bizi buraya... Ne diye aşk diye tutturuyorum ki! Yaşa işte kalp kırıklığını!
Göz ucuyla baktım arkama. İhtiyarın önüne atılan sürüden biriydi. O oklarda ne vardı bilmiyorum ama ihtiyarın ve vurulan çocuğun canını fazla yaktığı belliydi. İçeri giren 3 kişi ile bakışlarımı onlardan aldım. Büyük ihtimalle diğerlerine bakmaya gelmişlerdi.
Ayağa kalkan Kaan ile bakışlarım hızla ona gitti. Ablama bir adım atsın onun kafasını kopartırım! Kenardaki masadan ablamın attığı oklardan bir tane aldım. Sımsıkı tuttum oku
"ABLAMA BİR ADIM DAHİ YAKLAŞIRSAN BUNU KAFANA SAPLARIM!"
Sinirle bağırışımın hemen ardından yanıma gelen Boz'a çevirdim bakışlarımı. Gözlerime güven vermek istercesine bakıyordu. Kaan'ın sürüsündeydi... Ona güvenebilir miyim? Tereddüte düşmem ile çattı kaşlarını
"Hayatım lütfen. Ablanı eve götürelim önce. Tamam mı?"
Sinirle başımı aşağı yukarı salladım. O ablamı kucaklarken gözlerimi Kaan'dan ayırmadım. Boz'un ablamı çıkarması ile oku yere fırlattım ve peşinden koştum. Özür dilerim ablam...
--------------------------
Gözüme açtım zorla. İlk gördüğüm şey Rüya olmuştu.Saçımda olan elleri ile gülümsedim
"Canım?"
Ona seslenmem ile hızla bakışlarını bana çevirdi. Gülümseyen yüzümü görmesi ile dolan gözlerine lanet ettim.
"A-Abla"
Titreyen vücudu ile elimden geldiğince sarıldı. Anında bana sarılırken hıçkırıklarını duydum. Elimle ovaladım sırtını. Kardeşimin ağlaması benimde canımı yakıyordu
"Şşşş. Geçti canım. İyiyim ben"
Bir elinin havada olduğunu görmem ile merakla baktım. Kan benzeri bir sıvının sürülü olduğu bıçağı odanın köşesinde bekleyen diğerlerine tutuyordu. İstemeszice gülümsedim ve bıçağı aldım elinden. Göz yaşları arasında ayrıldı benden
