Kamp yapmak için çıktıkları yolda mühürlenen iki kız kardeşin hikayesini okumaya hazır mısınız? Peki ya aslında kendilerinin normal olmadıklarını anlasalar?
* Hikayeden*
"Mühür saçmalığına inanmıyorum tamam mı! Bu tamamen bir saçmalık!"
Sinirle tısl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acaba Boz'u nasıl öldürebilirim? Kalbine bir kazık mı saplasam? Yok ya. Onlar vampirler içindi sanırım. Yada bir büyücü bulup lanet falan mı yaptırsam?
Elimdeki patlamış mısırı ağzıma attım ve gözlerimi Rüya'ya diktim. Sırf o ısrar etti diye sinemaya gelmiştik ama kendisi Boz ile fingirdeşme derdinde! Ben Kaan ile onların bir üstündeki koltuklarda oturuyordum ama yakında kriz geçireceğim.
Aslında kıskanç bir abla değildim ama kız kardeşimi bir kurt adamla paylaşma fikri beni kızdırmaya başladı. Kız kardeşimi üzerse ağzına sıçardım, orası ayrı konu. Gözünün ondan başkasını görmeyeceğini de biliyorum. Bütün hayatım boyunca bu şekilde aşk böceği olacak olmaları sinirime dokunmaya başladı. Kız kardeşimi geri alabilir miyim!?!?! Zira o benim!
Omzuma konan el ile hızla Kaan'a baktım.Umursamaz tavırlarla filmi izliyordu. Bakışlarım film perdesine kaydı. Açıkcası Rüya ve Boz'u izlemekten hangi filme girdiğimizi bile görmemiştim.Kocaman film perdesinde gördüğüm öpüşme sahnesi ile Rüya'ya döndüm. Boz'un ona yaklaşması ile hızla kafalarının arasında ayağımı koydum. Bana sinirle dönen Boz'a gülümsedim
"Ay ayağım ağırmış. Kaç saattir burada otur otur, vallahi uyuşmuş"
Rüya bıkmış bir tavırla döndü bana. Ben ona gülümserken bana telefonundan saati gösterdi
"Film başlayalı 20 dakika oldu abla!"
Ha! Ne var ya! Benim bacaklarım çabuk uyuşmuş olamaz mı?!
"Ne var be! Çabuk uyuşmuş işte bacaklarım! Vallahi gençlerde saygı kalmamış"
Dedim ve Kaan'a döndüm. Rüya ve Boz'u gösterdim bir elimle ve devam ettim konuşmaya
"Görüyor musun Kaan? Ne ablaya, ne de alfaya saygı kalmış"
Dedim ve bakışlarımı onlara döndürüp başımı iki yana sallayıp 'cık cık cık'ladım. Rüya bana gülüp önüne dönerken Boz bir eliyle ayağımı kaldırdı ve kenara attı. Ayağımın sert plastik yere çarpması ile acıyla inledim. AYI! Kaan'ın hırlamasını duymam ile bakışlarım Boz'a kaydı. Özür diler bakışlar atıyordu
"Özür dilerim. Canını yakmak istemedim"
Gözlerindeki pişmanlığı görebiliyordum. Başımı sorun yok dercesine salladım. Ha bu arada, dün neler oldu diye merak edenler için....
-------
Elimdeki yastığı sertçe fırlattım ona
"NE DEMEK LAN SARILDIM UYUDUM! SAPIK MISIN OĞLUM SEN!"
Kenarda gördüğüm vazoyu da kafasına doğru attım. Vazodan çevik bir hareketle kaçması ile sinirle yatağın üstünde tepindim
"LAN PİS SAPIK! SEN HER GÜZEL BULDUĞUN KARIYA SARILIP YATIYOR MUSUN!"
