lawyer - hyunin

SE2

Silent cry dinleyin çünkü çok güzel ayrıca tamamen benim için yazılmış bir song o yüzden daha fazla dinleyin ksjdjaidj

Tamam şimdi okumaya geçin ama silent cry dinleyin.

Hyunin

"Hyunjin, kızımıza on yaşına kadar sağlıksız şeyler yedirmeyeceğiz diye anlaşmıştık! O henüz iki yaşında tanrı aşkına!"

Jinseul bebek kahkahalarıyla elindeki akmış çikolatayı yerken babalarının kavgalarını izliyordu, yanakları ve dudakları tamamen çikolata kaplı olan bebek, Jeongin'in görüş açısına girdiğinde dayanamayıp hafif bir kahkaha attı. Hyunjin, Jeongin'in kahkahasını duyduğuna azarlanan çocuk havasından kurtulup gülümsedi ve yerde oturan bezli çocuğa yaklaştı. İkisi de Jinseul'ün çikolata kaplı yanaklarını öptüklerinde Jinseul yine kahkaha atmıştı.

"Tatlı bir bebek olmasaydın çoktan babanı evden şutlamıştım Yang Jinseul."

Hyunjin, Jeongin'in cümlesinde takılması gereken "şutlama" olayını es geçip som kısma odaklandı, kaşlarını havalandırarak Jeongin'e baktığında Jeongin sırıtarak kendisine bakıyordu. Söylediği şeyin farkındaydı, bilerek yapıyordu.

"Neye bakıyorsun? Çocuğuma çikolata almadan önce düşünseydin."

"Bu çocuğun doğmasını sağlayan kişi benim, kızımızın yanında açık konuşmak istemiyorum ama her gece seni s-"

"Sus be! Çocuğun travma nedeni olacaksın."

Jeongin tekrardan Jinseul'ün yanaklarını izlemeye ve bebek sesleri çıkartmaya başlamıştı, Hyunjin ise konuyu noktalamak adına dudaklarını araladı.

"Hwang Jinseul."

"Yang."

"Hwang."

"Neden sadece çeneni kapatıp ıslak mendil getirmiyorsun?"

"Peki sevgilim."

Hyunjin hızla kalkıp Jinseul için yaptıkları rengarenk odaya girerken Jeongin onun arkasından bakıp gülüyordu. Hyunjin, Jinseul aralarına katıldığından beri tamamen bambaşka bir insana dönüşmüştü; önceden işten eve döndüğünde hızla duşa girer ardından da savunma hazırlardı ama şimdilerde işten dönünce direkt olarak Jinseul'le uzun süre vakit geçiriyor, ardından da kalan tüm vaktini Jeongin'e ayırıyordu. Gerçek bir baba olmuştu, üstelik sadece Jinseul'e karşı değil, Jeongin'e, Chan'a ve Felix'e karşı bile babalık yapmaya başlamıştı.
Kimse bundan şikayetçi değildi.

Hyunjin koşar adımlarla geri dönüp elindeki ıslak mendille Jinseul'ün yanaklarını ve dudaklarını temizlerken üzerindeki bakışları hissedebiliyordu, gözlerini kızından çekip Jeongin'e çevirdiğinde dayanamayıp dudaklarına küçük bir buse kondurdu.

"Bana sürekli böyle bakarsan kendi soy adımı bile Yang yapabilirim."

"Bundan sonra sana sürekli böyle bakacağım."

•••

Gürültülü ve koşuşturmalı geçen birkaç saatin ardından Jinseul mamasını emip kendini uykuya bırakmıştı, şimdi odasında mışıl mışıl uyurken Hyunjin ve Jeongin ise salonda film izliyorlardı. Dopdolu kâsenin içindeki patlamış mısırlar bittiğinde Hyunjin Jeongin'in kucağındaki boş kaseyi alarak mutfağa götürdü, mutfağın önünden geçerken Jinseul'ü kontrol etmeyi de unutmamıştı.

"Biraz alkol almamız tehlikeli olur mu?"

Soru Jeongin'dendi, aslında Hyunjin'in baba duyguları son derece fazla olduğundan bu sorunun cevabını gayet iyi biliyordu ama yine de şansını denemek istemişti. Gerçekten çok uzun süredir içtiğini hatırlamıyordu, hatta en son hatırladığında göre altı sene önce Hyunjin'le ödül törenine gittiği gün içmişti, otel odasında yaşanan şeylerden sonra iki tarafın da hislerinin değiştiği o gün.
Jeongin hatırladığı anılarla gülümserken önüne gelen iki bardak tüm dikkatini dağıtmaya yetti, şaşkınlıkla Hyunjin'e baktığında onun da gülümsüyor olduğunu gördü.