Ako Nalang Sana [ON-GOING]

Kabanata 28

"Basta,if you anything! Just call me,Okay?"tumango ito sakin. At hinatid na palabas. Dahil nga sinabi ko na dadaan pa ako kay Simmone.

Habang nag-hihintay ng may masasakyan na elevator ay nagtagal muna ako ng ilang minuto bago makasakay. Pinapanalangin ko na sana ay naroon siya. Pagkarating ko sa mismong unit niya ay may narinig ako.

"If you didn't leave that girl,I swear Simmone!" boses iyon ng Lola niya.

"Whether you like it or not, I'm not going to leave her!" bakas sa boses ni Simmone ang labis na pagkairita at sakit dahil sa sinasabi ng kaniyang Lola.

Bakit? Anong kulang pa ba sakin? Hindi pa ba ako sapat?

"I will make letter to Alondra, I will ruin your marriage!" nabigla ako sa sinabi ng Lola niya.

Hindi ko labis na maisip kung saan kumukuha ng sama ng loob para hindi matuloy ang kasal namin. Nakatulala pa rin ako sa pinto habang naririnig ang usapan nila. Hindi ko alam kung ilang minuto na ako nakikinig dito ng muli kong tahakin ang daan patungong parking lot. Namamanhid ang katawan ko dahil sa narinig ko. Pero walang lumabas sa bibig ko. Tahimik kong tinatahak ang daan pauwi. Umiiyak na ako habang papuntang elevator.

Pagkapasok ko ay nandon si Yoshi. Gising pa rin pala siya.

"Saan ka nagpunta?" tanong niya habang nakatalikod pa rin sakin.

Pinunasan ko yung luha ko bago magsalita. "Dyan lang sa labas,nagpahangin."

Hindi na rin naman siya nagsalita kaya pumunta na ako sa kwarto ko.

Binagsak ko ang katawan ko doon at nag-iiyak.

Did i do something wrong?

Akala ko ba ay ayos na? Akala ko ba tanggap na ako? Akala ko ba wala ng hahadlang? Pero bakit mayroon pa rin?

Mali ba ako? May nagawa ba akong masama sa lola niya?

Yung pagpapatigil niya sa kasal namin....

Yung pinaglalayo kami....

Kay Alondra....

Ang sakit na ng nararamdaman ko. Sa Hospital tas sa Lola ni Simmone. Hindi ko na alam pero sobrang sakit na. Parang lahat nalang mali ako. Parang ang laki ng kasalanan ko sa lahat.

"Doc,Pasensya na po. Hindi na po ako nakapagtext na aabsent ako. Biglaan po kami umuwi sa laguna." pagpapaliwanag ni Mariah.

"It's okay." wala sa sariling sagot ko.

Umagang-umaga pero parang wala akong gana.

"Umiyak po ba kayo,Doc?" napansin siguro niya. Napatingin ako sa kaniya at ngumiti.

"Kagabi,nanonood kasi akong K-drama." pagsisunungaling ko.

Mabuti at wala masyadong patients ngayon na nagpalista. Kaya hindi toxic. Hindi rin ako lumabas ng office ko. Dahil ayoko muna makausap ang ilan dito. Nalabas lang ako kapag kailangan kapag naman ayoko si Mariah ang pinapa-labas ko. Dito na rin ako nag lunch.

"What happened yesterday?" bungad ni Kuya nung pumasok.

"I-i made a mistake. Just for once and i will not make it happened...Again.." kinakabahan na sabi ko.

"No,the other one? What Doctor Silva did to you?"

Yung ginawa talaga ni Doctor Silva ang concern nila sakin? Bakit? Muntikan ko ng madungisan ang pangalan ng hospital.

"I deserve it Kuya." sabi ko.

"No, ikaw ang may pinaka-mataas na shares dito. Mataas lang ang posisyon nila. Pero sa shares ay ikaw ang pinaka-mataas. Kung tutuusin isa ka rin sa may-ari. At mali yung ginawa niya." galit na sabi nito. Simenyas ako kay Mariah na lumabas muna at tumango naman ito.