Vow of the Dawn (La Carlota #2)

34

"Ano ang plural ng aso?" 

Tanong ni Light habang binabalatan ang drum stick na hawak, ube. Seve's favorite.. It's their first ice cream this week, pakiramdam ko naman nagkalinawan na kaming tatlo sa rules ko 'pag dating sa anak ko. Mabuti nalang at masunurin naman silang dalawa. Para na tuloy dalawa ang anak ko sa kulit nila. 

"Hmm.. " Seve, hummed as he look at the drum stick. 

"Ako! Ako alam ko 'yan!" Singit ko sa masigasig na sabi.

"Mommy!"

"Lettie!" Sabay pa nilang sabi na nagpata sa akin, hindi ko naman talaga alam, iniinis ko lang sila. Kinuha ko na ang plato ni Light at Seve para sana hugasan nang hawakan ni Lucius ang kamay ko at tinitigan ako nang masama.

"Ano? Akin na, I'll wash the dishes," I said. 

"You cooked, I'll wash, leave it there and sit down," strikto niyang sabi. 

"Kaya ko naman."

"Kaya ko rin, ako na."

"Hi—"

"Mommy.. Daddy.. " Malungkot na sabi ni Seve, agad ko siyang nilingon, he's pouting.

"Why?" Sabay naming tanong ni Light. Tinignan niya kami at tumingin sa kamay ni Light.

"My ice cream's melting.. Quit arguing.. After nalang.. Please," he said and blinked twice. Natawa nalang ako sa dahilan niya. Nanlilisik akong tinignan ni Light habang nagpipigil ng tawa.

"Ikaw kasi," asar ko at umupo na. 

Sa mga gumulong na araw.. Wala akong ibang ginawa kung hindi panoorin silang dalawa na alagaan ang isa't isa. Madalas ako ang trinatrabaho nilang alagaan. 

"I told you that we'll start sharing responsibilities now, Lettie, bakit ako ang sinisisi mo?" He stood up and went to our freezer, kumuha pa ng isang drum stick at naglagay ng tubig sa baso. "And we should really buy a dispenser, I don't like luke warm water.. " 

"Wow, ha? Ang dami mong reklamo and requests, parang dito ka na titira at parang wala ka nang balak umalis," irap ko. Inilapag niya ang baso sa harap ko at mas itinulak pa 'yon.

"You didn't drink after meal, inom ka," pilit niya. "And? Yes, marami akong reklamo, 'yung pitcher mo ang luma na? 'Yong cabinets mo ang daming dents na! Isa pa, oo, mayroon akong balak na magpa-bahay sa'yo," mapang-asar niyang ngiti. Inis ko siyang nginitian at muling inirapan. 

"Ang dami mong alam, us nga na nakatira rito for years walang sinasabi, ikaw 'tong bisita lang ang dam—"

"I'm not bisita, excuse me." 

"You are." He mimicked my face and expression before offering me a drum stick.