Part-18 ❤
" မောင်....ဒီသီချင်းလေးသာ
ပျံ့သွားခဲ့ရင် သေချာပေါက်
နာမည်ပေါက်မှာနော်"
" ဟုတ်တယ်နော်....ကိုယ်လည်းထင်တယ်
ဒါပေမယ့်....ကိုယ်ထုတ်လွှင့်ဖို့ မရဲခဲ့ဘူး
ကိုယ့်ကြောင့်ပါအကုန်လုံး
ကိုယ်မကောင်းခဲ့လို့"
" အပြစ်တင်နေတဲ့စိတ်တွေ
လွှတ်ချလိုက်ပါတော့ အားလုံးက
ကံကြမ္မာကြောင့်ပါ ခုလည်းခွန်းငယ်အဖြစ်
မောင့်အရှေ့ပြန်လာခဲ့ပြီးမလား
စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်
ထပ်ပြီးမခံစားပါနဲ့တော့နော်"
" ကိုယ့်ကလေးငယ်စကားကို
ကိုယ်နားထောင်ပါ့မယ်
ခုတော့ပြန်ကြရအောင်နော်
သင်တန်းကြောင့်ရောကိုယ့်ကြောင့်ရော
ခွန်းငယ်ပင်ပန်းနေရောပေါ့"
"မောင့် အနားရှိနေရတာ
ပင်ပန်းဖို့မှမဟုတ်တာ
ခွန်းငယ်မပင်ပန်းတဲ့အပြင်
ပိုလို့တောင်ပျော်နေပါသေးတယ်
ဟီးဟီး"
" စကားတွေတတ်နေတယ်
ကိုယ့်ကိုအသည်းယားအောင်မလုပ်နဲ့"
" အသည်းယားအောင်လုပ်တော့
ဘာဖြစ်လည်း"
ပြောလည်းပြော မောင့်ရဲ့ခါးကိုကလိထိုးရင်း
စနောက်နေတဲ့ခွန်းငယ် ။
ကထိထိုးခံရလို့ ယားပြီးတွန့်လိန်နေတဲ့လူကြီး။
" အားဟားဟား....မလုပ်နဲ့တော့
အားးဟား..ယားတယ်...အားဟား
ကလေးငယ်..တော်ပါတော့"
ဧည့်ခန်းမှာပတ်ပြေးနေတဲ့ လူကြီးနဲ့
ကလေးငယ် ။
ခွန်းငယ်ကို ရပ်တန့်လို့မရသည့်အဆုံး
ခွန်းငယ်၏လက်နှစ်ဖက်ကို
ဂုဏ်ရှိန့်လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့်
ဖမ်းချုပ်ကာ ခွန်းငယ်ကိုနံရံဘက်
ကပ်လိုက်သည်။
" ကျွန်တော်မစတော့ဘူးလေ
လွှတ်ပေးပါနော်"
အသနားခံတဲ့မျက်လုံးနဲ့ ပြောနေပေမယ့်လည်း လွှတ်ပေးဖို့မဖြစ်နိုင်
ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းအောင်လုပ်နေမှတော့ လွှတ်ပေးစရာလား ။
ရုန်းနေတဲ့ကလေးငယ်ဟာ
လူကြီးအားကိုမနိုင်သည့်အဆုံး
ငြိမ်ကျသွားခဲ့သည် ။
" နောက်တစ်ခါမစတော့ဘူးလေနော်
လွှတ်ပေးလေနော်....လက်နာနေပြီး"
CZYTASZ
ကိုးစက္ကန့်..ရင်ခုန်သံ / ကိုးစကၠန့္..ရင္ခုန္သံ (complete)(Uni+Zawgyi)
General Fiction(boylove fiction လေးပါ) ပထမဆုံးရေးသည့် Fic မို့ အမှားပါရင် တောင်းပန်ပါတယ် ။ ~ လူဝင်စားတယ်ဆိုတာကိုယုံလား အချစ်ဆိုတာကိုရော မင်းယုံလား ~ ကဲယုံကြည်တယ်ဆို ဇာတ်လမ်းလေးထဲမျောသွားကြရအောင် ။ (boylove fiction ေလးပါ ) ပထမဆုံးေရးသည့္ Fic မို႔ အမွားပါရင္ ေတာင္း...
