Sessiz itiraf

26. Bölüm (Destek!)

Keyifli okumalar...

●●●

Herkesin aynı anda söylediği şeyi duyunca içimi yine ağlamak hissi bürümüştü. Babam hemen doktora dönüp "Ne fizik tedavisi doktor bey?" diye sorduğunda doktor ilk önce Emir'e sonra bana baktı. En son bakışları babamı bulunca aileye hitaben konuştu.

"Alisa hanımın belden aşağısı felç." dediğinde annemin gözünden bir damla düştü. Bakışları beni bulunca ağlamamak için kendine hakim olmaya çalıştığını gördüm.

Herkes şok olmuş bir şekilde bana bakarken doktor hastalığımı, tedavisini anlattı. Tüm aile pür dikkat doktorun söylediği şeyi dinliyordu. Ben ise bir daha duymamak için başımı Emir'in karnına yaslamış, sohbetin bitmesini bekliyordum.

Doktor odadan çıkınca annem beni Emir'den ayırıp "Kızım üzülme tamam mı!? Bunu beraber aşacağız! Her şeyi." dedi. Her şeyi? Emir olanları ailemize anlatmış olmalıydı.

Başımı sallayıp anneme sarıldığımda herkes aynı şeyleri söylüyordu. Iyileşeceğimi, iyi olacağımı. Ama biliyordum ki, onlar da doktorun söylediği diğer ihtimali düşünseler de aksini söylüyor, hem kendilerini, hem de beni rahatlatmaya çalışıyorlardı.

•••

Herkes gitmiş odada Emir, Melisa, Ali ve ben kalmıştık. Annemler gitmek istemese de Emir onları zorla göndermişti.

En büyük yıkımı babamda görmüştüm. Kızını hep koşarken görmüştü. Ona sarılmak için bile koşan ben, ayağa kalkamıyordum. Babamla Engin meselesini konuşamamıştım. Şuan ne zamanı, ne de yeri değildi, ama merak etmiyor da değildim. Benim babam birine zarar vermişti. Bir cana, ama bu olayın bir kaza olduğuna emindim. Babamı çok iyi tanıyordum.

Emir'in bana seslenmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Alisa'm, iyi misin?" dediğinde gülümseyerek başımı salladım. Emir bu soruyu milyonuncu kez sorduğu için artık cevap vermiyordum.

Aklıma gelen şeyle Melisaya dönüp "Melisa senin sevgilin nerede? Hortlamış arkadaşını görmeye gelmedi mi!?" dedim alaycı bir şekilde.

Melisanın rengi atarken kaşlarım çatıldı. "Melisa?" dediğimde Emir hariç Ali de benim gibi bakışlarını Melisaya dikmişti.

Ali "Sevgilin mi var senin?" diye sormasıyla Melisa kendine gelip "Yok!" dedi.

Anlamayan bakışlarımı ona atarken "Kızım ne oldu? Anlatsana!" diye azcık bağırdım.

Melisa derin bir nefes alıp "Ayrıldık! Öyle biri yok artık hayatımda!" dediğinde çatılan kaşlarım daha çok çatıldı.

"Neden?" diye sorduğumda Melisa gözleriyle Ali'yi gösterdi. Melisaya anladım bakışları atarken Emire döndüm.

Ağzımı açıp bir şey diyecektim ki, Emir "Ali dışarda biraz konuşalım!" dedi. Ona minnettar bir şekilde gülümserken Ali "Abi sonra konuşuruz ya, oturuyorduk ne güzel işte." dediğinde Emir "Hadi!" diyerek alnımdan öperek Ali'yle beraber dışarı çıktı.

Yatağın çarşafına iki kez vurup yanıma oturmasını işaret ettim. Melisa yanıma oturunca mal mal yüzüme baktı.

"Kızım anlatsana! Çatlayacağım ortadan" diyerek sitem ettiğimde Melisanın gözünden bir damla yaş aktı. Benim de gözlerim hemen dolarken kollarımı ona açtım. Hemen sarıldığımızda ikimiz de hüngür hüngür ağlıyorduk.