ARJİN +18

BÖLÜM 13

Selam 🐞

28k olmuşuz. Ben bu kadarını beklemiyordum açıkçası. Sizinle beraber daha nice k lara. 100k olacağımız günlerde gelecek inşallah.

*** ***

       Saatlerdir odanın içersindeki koltuğa oturmuş Arjin 'i izleyerek uyanmasını bekliyordum. Eğer birşeyler duyduysa ona bunu ben açıklamak istiyordum. Ben bebeğinin katiliyim diyemezdim ama herşeyin sorumlusunun ben olduğumu kabullenebilirdim. Şayet isterse, hayatından tamamen çıkabilirdim. Çünkü bunu çok düşündüm, bu sefer bencillik yapmayacaktım. Onun hayatını zaten yeterince mahvetmiştim.

    Küçük elini avucumun arasına alıp küçük bir buse kondurdum. Avucumun içindeki parmakları kıpırdadı o an. Sıkı sıkı tuttu elimi. Gözlerim gözlerine kaydı. Yavaş yavaş araladı gözlerini ve beni buldu. Dudaklarını yaladı ilk önce sonra birşey diyecekmiş gibi araladı. Gözlerini kırpıştırıp ellerimizin birleştiği yere baktı. Aniden çekti elini elimden. Soğuk havada üzerimdeki battaniye çekilmiş gibi hissettim. Ürperdim..

   Gözleri tekrar gözlerimi buldu. Konuşup konuşmamak arasında kararsızdı.

-"Gene ne oldu bana?" sonunda konuşmaya karar vermişti.

-"Bayıldın, hatırlamıyor musun?" diye sordum bir umutla.

-"Pek bişey hatırlamıyorum. En son Doktoru ve Barbaros 'u bir odada konuşurlarken görmüştüm. Sonra tüm sesler uğuldamaya başladı." dediğinde herşeyden habersiz gibi konuşması içimdeki umutları yeşertti.

-"Ne konuştuklarını biliyor musun?" diye sordum beklentiyle.

-"Hayır, ne olduysa zaten o an oldu." dediğinde sevinçten gülümseyip bir oh sesi çıkarduğımda Arjin 'in ters bakışlarına maruz kaldım.

-"Bu durumda olmam seni eğlendiriyor değil mi?" diye sordu çatık kaşlarıyla.

-" Ben... yanlış anlama... onun için değil." diye geveledim.

-"Bora, senden bişey isteyeceğim." diye beklentiyle sorduğunda kaşlarımı çattım. 

-"Tabi, ne istersen." dediğimde şaşırmıştı.

-"Gerçekten mi? Ne istersem mi?" diye sordu şaşkınlıkla. İsteyeceği şeyin ne olduğunu delicesine merak ederken, sabırsızca kafa sallayıp onay verdim.

-"Güzel!" deyip gülümsediğinde dünya benim için bir anlığına soyutlanmıştı. Onu gülümderken görmek bir mucize gibiydi. Derin bir iç çekip cümlesine devam etti.

-"Beni rahat bırak Bora. Çık hayatımdan, birdaha da girme o hayata. Beni mahvettin, hayatımı mahvettin... Madem beni bu kadar düşünüyorsun,lütfen beni rahat bırak." bir an duraksayıp ciddi mi diye yüzüne baktım. Kendinden emin duruşu ve gözlerindeki umutla bana bakıyordu. Umutla... Benden kurtulmanın umuduydu bu. Boğazıma dizilen yumruları yok etmek için yutkundum. Çaresizlikle yüzümü sıvazladım, ne diyeceğimi bilmiyordum.

-"Tamam." dedim bitkince. Şaşkınlığı her halinden belliyken derin bir nefes alıp devam ettim.

-"Madem öyle istiyorsun... Seni zorla yanımda tutamam." deyip tepkisini ölçmek için yüzüne baktım. Önce bir an duraksadı. Sonra gülümseyerek yüzüme baktı.

-"Sen ciddi misin?" diye sordu hala inanamayarak. Başımı sallayıp cevap verdim.

-"Evet, sadece senden son birşey isteyeceğim. Ondan sonra özgürsün."

-"Ne isteyeceksin?"

-"Seni bir yere götüreceğim. Daha doğrusu birisiyle tanıştıracağım." tereddütle başını salladı Arjin.

-"Tamam. Gidelim." cevabını aldıktan sonra doktorla konuşmak için odadan çıktım.
 
   Kapıyı açtığımda karşımda Barbaros 'u görüp sıkıntılı bir nefes verdim.

-"Babası, Arjini görmek istiyor abi." dediğinde canım daha da sıkıldı.

-"Bırak şimdi babasını,daha önemli bir işimiz var. Arjin' le bir yere gideceğiz. " dediğimde Barbaros şaşırmıştı. Soru sormasına müsaade etmeden soracağı şeyi yanıtladım.

-"Rüya 'nın mezarına."

.....

* ** *******

Sınır +30 vote +30 yorum.