32.bölüm

1.2K 76 59
                                    

Gökyüzü mavi derler ya?

İnanmayacaksın!

Nasıl bakarsan öyle görür gözün!

Çıkmaz bir sokakta gibi dolanırsın etrafta.

Çaresiz olduğunu bildiginden susarsın eli mahkum.

Ellerin titrer kıyamaz incinmene!

Haykırsanda aldırmaz dünya senin sesine,

Tertemiz değil gönlün ak mı sandın?

Kadrini bilmeyen dağlarda dolanirken

Bir nefes dolarken içine

Bir bakış bir Yakarış koparırken

Sesin çıkmaz ken olacaklara

Bir bakmış sın kararmış gökyüzü

Güneş korkar olmuş doğmaya

Geceler mutlu sona ererken

Dumanlı bakışlarına

Sessiz çığlık larına

Alışagelmiş yalnızlığına

Ardından kocaman bir tebessüm,

Ağlamayan iki çift göz

Ve hala atmaya devam eden bir kalp

bırakacaksın! (Bana ait)

Genç adamın çenesi seyirirken yüzünde oluşan ifade, onun herşeye rağmen hayatını önemsiz gördüğünü gösteriyordu. Fazla derine işlemesede elindeki keskin bıçak derin bir yara bırakmıştı. elini tutmaya devam ederken kadının yüzü ansızın telaşlanmış, gözleri kısılarak garip bir ifade oluşturmuştu. Şüphesiz ki kadının kalbi delicesine çarpıyordu. Sessizlik bu kez farklı hissettirmisti. Konuşulacak bir şey yoktu ve kendini suçlu hissediyordu. Adam kadının elini sıkıca kavradı ve elini alıp karnındaki yaraya bastırdı. yüzünde hiçbir ifadeye yer vermezken kadının gözleri sözdinlemez gözyaşları barındırıyor du.Gozleri gözlerini deler gibi bakıyor anlatmak isteyip de anlatamadiklarini dile getiriyordu. Bu kez fazlasıyla pişman dı!

Derinden gelen bir ses kadını korkutmus olmalıydı. Hayır, bu ölüm bile olsa onu çağıramazdı. Içinden bir parça kopuyordu sanki ilk kez acımayı tatmıştı.kalbi hiç olmayacak bir kalbe tutunmuş, en sonunda...

Sonu belli değilmiş

Belki iyi belki kötü

Ama henüz belli değil!

Demet

Burnuma gelen kan kokusu ve en önemlisi de elimdeki kanlar, hepsi artık benden bağımsız hareket eden gözyaşları mın belirtisiydi. Sessizliğimi bozarak ağlamaklı konuştum;

-iyi misin?

Sanki hiçbişey soylememisim gibi gözlerime aynı manayla bakmaya devam etti.

-istersen şimdi herşeyi yok edebilirsin!

Cebinden silahını çıkarttı. Gözlerini gözlerimden ayirmadan sarjoru çevirdi. Içinde ki kurşunları yere attı. Sadece bir tane kurşun bırakıp tekrar çevirdi.

Hızla kafasına tuttu ve konuştu;

-madem öyle!

-yapamazsın sen kendini benden daha fazla seviyorsun!

Kurmuş olduğum cümle her ne kadar doğru olsada o an istediğim tek şey kendine zarar vermemesiydi. Biliyordum ki kızarsa öfkesin den kendini bırakıp bana geçecekti.istedigim tek şey ucunda ölüm dahi olsa onun yaşamasıydi.

SİYAH ADAMIN BEYAZ KADINIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin