SİYAH ADAMIN BEYAZ KADINI

2.bölüm

demetin ağzından;

--Hayır asla bunu yapmayacağım.

--zorundasın anlıyor musun bende meraklın değilim.çocukça davranmayı kes artık yarın nikahımız var ve sende annen ve kendin için bunu kabulleneceksin.

--hayır asla olmayacak hayatımı mahvetmenize asla izin vermiyeceğim..

korkuyordum,anlamıştı sanırım yanıma gelip dudaklarını dudaklarıma değdirdiğinde içimde hiç olmayan bir his hissetim. lanet  olsun, bu adamdan nefret ediyordum ama bu duygu da neyin nesiydi?  karşılık vermedim, dudaklarını çekip alnımdan öptü.;

--korkma!

ağlayarak kollaına vurdum, ellerimi tutup yüzüme baktı;

--sakın korkma.

ceketini alıp çıktı bense saçma düşüncelerimle baş başa odanın köşesine  çökmüş ağlıyordum istemsizce akan hayatıma sen git ben devam edemiyorum der gibi,korkumu her zaman yanıma aldığım gibi bu seferde yanımdaydı.''güvenmek'' ne zor şeymiş meğer sanırım bunu kimsede  denemediğimden zorlanıyordum...

Sabah olduğunda yatağımın başında dikilen ''koca adamı'' gördüm. ne kadar da hazin ne kadar da bitkin duruyordu hemen yatakta toparlanıp ''GÜNAYDIN'' dedim.

--günaydın!

elindeki poşeti bana uzattı.

bense merakla poşetti açtım o günki elbisemdi.ne garipti daha ardan bir hafta bile geçmemişken eski geliyordu. belki de ulaşılmaz olduğundan bilinçaltım geçmişe gömmüştü.ne çok sevmiştim bu elbiseyi alırken şimdi ise alıp fırlattım ne garipti.yerden aldı ve yüzüme fırlattı koca adam '' bu adam gerçekten de fazla kabaydı söyledikleri ile yaptıkları birbirine hiç uymuyordu.yüzüne sertçe bir ifade takındı daha sonra yüzüme bakıp;''bunu akşam giy almışsın madem bi işe yarasın!''gelinlik falan beklemiyodun heralde?''

cevap vermeden başımı çevirdim...

o da çoktan çıkmıştı zaten...

üzerimi giydiğimde o lanet aynaya baktım.Güçlü durmalıydım.başımı öne eğdiğimde gözümden akan bir damla yaşa engel olamadım.ellerimi anlıma koydum ve derin bir iç geçirdim.''tanrım ateşim var kahretsin bi bu eksikti''hemen banyoya girip yüzümü yıkadım.aynaya baktığımda o küçük şımarık kız büyümüş yerini hayatta kalmak için savaşan bir kıza bırakmıştı.aceba ne olacak diyerek yaşamak gerçekten de zordu.bazen acı bir biberi gözümde gezdiriyormuşçasına akan göz yaşlarımı dindiremediğimde kendime kızsam da sanırım bu kez suçlu ben değildim.masum olan ve hayatı berbat edilen bendim sadece...

Birden kapı açıldı ve içeriye bir adam girdi.yaşlı,gözlerinin altı morarmış,korkunç bir adam duruyordu karşımda.korkumu saklayamadan öylece kalmıştım.ağzını açıp konuşmaya başladığında gözlerim merakla dolmuştu.!

--bana bak  eğer o nikah masasında sorun çıkartırsan anneni bir daha göremezsin anladın mı?

--babama yaptığınız gibi o nuda mı elimden alırsınız yoksa?

--babanı ben öldürmedim.ama eğer oğlumla o lanet nikah masasına oturup yapman gerekeni yapmazsan belki anneni !

--neden ben neden?

--baban zeki bir adamdı ama ne yalan söyleyeyim sende böyle bir kabiliyet yok! oğlumla seni şirketiniz için evlendiriyorm yoksa küçük sümüklü bir kızlı böyle saçma bir  şeye zorlamam!

--evlenmedende o şirketi size devredebilirim.

--kafanı böyle şeylere yorma küçük,ama o şirketi aldıktan sonra yaşaman için hiçbir sebep olmayacak!

birden  içeriye EKİN girdiğinde o adamın bakışlarıyla ekinin babası olduğunu anladım.

''çıkalım mı demet dedi ekin''                                                                                                                                  şunu anladım ki evlendikten bir süre sonra bu adamlar beni de öldüreceklerdi.kapıdan çıktığımda içimdeki tek his umutsuzluktu.

nikah dairesinde daha da perişanlaşan yüz ifadem yerini çoktan korkuya bıramıştı.hiç kendinize yakıştıramadıklarınız olmazmış gibi gelir ya yalan böyle bir şey yok!onu şimdi anladımgitmek istemesem de ayaklarım beni götürüyordu.içeri girdiğimizde iki sandalye ve bir masadan ibaret olan sözde nikah masasına oturdum öküz adam sandalyemi bie çekmemişti gerçi şu durumda ondan bunu beklemem pek de doğru olmazdı içimden ''nikah masasına oturdun işte'' diye mırıldanırken kendime kısık sesle bir küfür savurup saçma ruh halimden kurtuldum.ben kır düğünü istiyordum böyle herkez eğlenecek bense kabarık gelinliğimi çekiştirerek mutluluk terlerimi silecektim kısacası hep gülecektim hep oynayacaktım lanet olsun!

peki ya evleneceğim adam?

evet hayal ettiğimden de yakışıklı ,karizmatik,olabilirdi. ama asla ukala ve sorumsu olmamalıydı bu adamdan  değil koca korkuluk bile olmazdı, öfkeli ve sinirli bir yapısı vardı.

düşüncelerimden tekrar sıyrıldığımda sanki düşündüklerimi anlamış gibi yüzünü sertçe bana çevirdi. allahım sinirli bakarken bile ayrı bir güzeldi bu adam.

EKİNİN AĞZINDAN

Hadi artık bitsin gitsin şu saçma sapan şey,'' diye içimden geçirirken hayatımda ilk defa gerilmiştim galiba! heyecanlı değildim ama tedirgindim.yanımda çırpınan küçük kızı üzmek istemiyordum çok korumasız ve çok savunmasızdı.hiçkimse de hissetmediğim bir duyguydu.onun yanındayken onu sahipleniyordum,hiçkimsede hissetmediğim bir duyguydu.ve o lanet herifte bunu bildiğinden beni onunla tehdit ediyordu onu sevmiyordum aksine sinir olduğumuda söyleyebilirim ama onu benimmiş gibi hissediyordum.ama bu lanet duyguyu bi kenara bırakıp intikamımı almalıydım...

çok tedigindi bende masanın altından bacağına bir şaplak attım biliyorum çok aptalcaydı ama kendine gelmesi gerekiyordu bana doğru sertçe döndü ve o güzel gzleriyle bana baktı.ahhh ne saçmalıyorum o sadece küçük bi fahişe ve diğer kadınlardan hiçbir farkı yok!

siz adnan oğlu ekin kemal kızı demeti karılığa kabul ediyormusunuz?

salonda şöyle bir göz gezdirdim ve yanıma hiç bakmadan ''evet'' dedim sertçe biliyordum çok kabayım ama böyle olmayı bana hayat öğretmişti.

siz kemal kızı demet adnan oğlu ekini kocalığa kabul ediyor musunuz?

öyle korktuğunu belli ediyordu ki birazdan küçük bir çouk gibi ağlarsa kafasını masada ezebilirdim cevap vermeyince nikah memuru denen kel herif yine sordu?

kabul ediyor musunuz? ilk defa vicdan azabım beni yalnız bırakmıyordu

''evet dedi o ince sesiyle bana güvenmesede bana inanmıştı.

özür dilerim diyemedim çünkü ben hayatımda hiç özür dilememiştim.

bizde sizi belediyenin bize verdiği yetkiye dayanarak karı koca ilan ediyoruz.!!!!!!