5.bölüm

1.6K 81 5
                                    

DEMETİN AĞZINDAN;

''bu yumurtanın içinden civciv mi çıkıyor yani ne garip şey''diyiverdim birden allahım nasıl bir saçmalama şekliydi buu!

sözümü yanıtsız bıraktı ve bana yan bir bakış attı!

''bazen küçük bir sümüklü olduğunu unutuyorum.''dedi. ukalaca sırıtarak! dudağımı büzerek '' haklısın belki bir koca adam için fazla çocuksuyumdur.''

''kabul ediyorsun demek'' derken gözlerimi özlerine diktim.

''sanırım şu yumurtadan koku geliyor yanmış olabilir.''gözlerini benden ayırdı ve yanık yumurtasına baktı.

''hay aksi neyse sen domatesleri doğradın mı?''

elimdeki domateze baktım onu izlemekten doğrayamamıştım.''hemen yapıyorum dedim'' domateslerle cebelleşirken elim kaydı ve parmağımın kesildiğini elimden akan kanla anlamıştım. istemsize ''ayyyy''

diye bir ses çıktı ağzımdan hemen bana döndü ve parmağımı avuç içine aldı sonrada peçete ile bastırdı.yanımdan bir süre uzaklaştığında yara bandı getirdiğini anladım. hemen elime yapıştırdı canımın acımaması için özenle yavaşça yapmıştı.sonra parmağıma bakarak''çok sakarsın sümüklü''dedi.

gözlerimi gözlerine diktim.bana baktığında hala elimi tutuyordu gözlerimiz buluştuğunda dudağımı yaklaştırdım,şaşırmış olacak ki gözlerini gözlerimden ayırmadan  daha da yaklştı kalbim küçük bir kafesteki kuş kadar çırpınıyordu.onun kalp atışlarını da duyuyordum.dudakları dudaklarıma değdiğinde  birden irkildim ama sonra bende karşılık verdim. kendime şaşırıyordum. tanımadığım bir adamın kollarında tutsak olmak işime geliyor olmalıydı. bu kadar alçalmış olamazdım evet belki  çok yakışıklı çok karizmatik ve çok sempatik olabilirdi ama beni ilgilendirmemeliydi. kendimi çekmeye çalıştım. ellerimi  kollarına koyup ittiğimde  gözlerime baktı utandığımı farkedince'' ne yapıyosun sen bana büyücü falan mısın ?arkanda gözün falan mı var?'' dediğinde hala  kolları bedenime değiyordu  ve bacaklarını hissediyordum.çekilmem gerekti ama böyle saatlerce de kalabilirdim.ocaktan gelen cızırtıyla üzerimdeki ağırlığını rüzgara bıraktı. '' beni çok oyalıyorsun sümüklü yandı gördün mü''dedi. zaten yanık olmak kaderi olmuş yumurtarala bakarak...

kahvaltı hiç beklemedğim bir şekilde mükemmel geçmişti.gerçekten kendimi tutsak biri gibi değil de özgür ve güvende hissetmiştim. içimde garip bir his dolanırken son kalan portakal suyumu yudumlayıp  sözüne kulak verdim''hadi artık gitmeliyiz''dedi telefonuna gelen mesajla irkilerek!

-bir sorun mu var?

-hayır demet geç oldu yapmam gereken işler var!

-annemi çok özledim!

yüzüme baktı ve tepki vermeden arkasnı döndüğünde kaba bir sesle mırıldandı.

-bende çok özledim!!!!!!!!!!!

ARKADAŞLAR KISA Bİ BÖLÜM OLDU AMA LÜTFEN KIZMAYIN!!

SİYAH ADAMIN BEYAZ KADINIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin