White Warrior

White Warrior - 11.

* Waar we gebleven waren bij hfst 10...*

'Dan ben jij vanaf nu één van onze Jagers, dat betekent dus ook altijd je ogen, oren en neus open houden als je rond rent of rond loopt begrepen?. We geven je dit omdat we je nu vertrouwen, het is niet iets om zomaar even te doen oké. Jager zijn brengt verantwoordelijkheden'. Ik keek ze serieus aan en knikte.

‘Ik zal dit serieus doen beloofd. Wie aan ons komt, komt aan mij’ en ik keek ze vastberaden aan.

White Warrior – 11.

De dagen erna werd het langzaam bekend dat ik ook een Jager was. Lindsey stond echt te springen. 'Gaaf! jij als Jager, ik weet zeker dat ze goed gekozen hebben. Je hebt mij al zo vaak geholpen en gered, dat zit wel goed. Aaron die kijkt ook al tegen je op, die had zelfs gezegd, had ik maar zo'n coole zus' zei ze grijnzend.

Denise en Laila waren ook enorm blij maar ook trots. 'Zoals ik gehoord heb van James hoe jij Joe, Aaron en Lin geholpen hebt komt dit wel helemaal goed' had Laila trots gezegd. 'Nu kunnen we zeggen dat we een vriendin hebben die een Jager is!. Vrouwelijke Jagers zijn er bijna niet dus dat zal zeker wat stof doen op waaien als we erover beginnen' had Denise opgetogen gezegd.

'En dus een reden om ons mond erover te houden' had Laila streng gezegd tegen Denise. 'Het kan natuurlijk ook averechts voor haar werken als jij het overal rond bazuint' en Denise begon toen een beetje te blozen. 'Misschien niet één van mijn slimste ideeen nee' had ze lachend gezegd.

James was ook heel erg blij voor me. Dat ik hem verslagen had zat hem nog niet helemaal lekker maar dat liet hij gelukkig links liggen. 'Als er wat aan de hand is weet ik zeker dat het goed komt nu we nog een goede Jager erbij hebben. Je mag je met recht een Warrior noemen nu eigenlijk. Anderen doden en dan vervolgens een Jager worden' of ik nou blij was met zijn woorden wist ik niet zeker maar hij bedoelde het goed.

Ik liep nu met Chris wat buiten rond en had een vraag die ik eigenlijk al een tijdje in m'n hoofd had. 'Mag ik je wat vragen, het is misschien te persoonlijk wat roedel betreft dus je hoeft er geen antwoord op te geven als je wilt' en hij keek me nieuwsgierig aan.

'Kom maar op, je merkt vanzelf wel of het te persoonlijk is of niet'. 'Waar is de vader van Ben eigenlijk?. Jouw vader loopt hier gewoon nog rond. Overal loopt nog de voormalige Alfa rond in zijn eigen roedel maar die van hem heb ik nog nooit gezien'.

Hij was even stil terwijl we verder liepen om het meer. Iets wat we wel vaker deden. Het was rustig en het gaf ons iets meer privacy. Het zat ook niet te ver weg voor als er wat gebeurde bij de anderen verderop. Uiteindelijk begon hij te praten.

'Zijn vader is slachtoffer geworden van de Black Blood. Hij liep zoals zo vaak wat rond hier 's ochtends vroeg, iets wat hij al jaren deed. Dingen bekijken, controleren enzovoorts. Die ochtend werd hij aangevallen en hij kon er niks tegen beginnen. Ze hadden hem al te ernstig verwond en bovendien kon hij niet terug vechten omdat hij niet was veranderd.

Ze hadden hem onverwachts aangevallen en lieten hem heel wat verderop voor dood achter. Ben was degene die hem vond. Die tijd begon hij al langzaam dingen over te nemen van zijn vader omdat hij al redelijk oud was.

Ben is er dus redelijk op gebrand dat we de leden van de Black Blood te grazen nemen en daarom wil hij ook de beste vechters voor aan hebben' en hij keek me ernstig aan. Wauw, best heftig eigenlijk toen ik zijn verhaal aan hoorde. En ook sneu eigenlijk.

De dagen gingen weer voorbij. We trainden wat en af en toe sprak ik met de meiden af om wat te doen. Op één avond werd ik weer uitgenodigd om bij Ben te komen omdat hij wat wilde bespreken waar hij mij bij wilde hebben. James, Chris, Jack en ik zaten in de woonkamer toen Ben binnen kwam.