White Warrior

White Warrior - 23.

* Waar we gebleven waren bij hfst. 22... *

Nadat we dat hadden gezegd liepen we richting het bos. 'Jij blijft daar' zei ik tegen hem terwijl ik me verschuilde achter wat bosjes. Ook al was hij m'n zielsverwant, het was nog best wel eng om zo eventjes uit te kleden voor iemand anders.

'Mij maakt het niet uit, binnenkort zie ik je toch helemaal naakt' hoorde ik hem gniffelend zeggen. 'Jij bent zeker van je zaak', 'je moest eens weten' mompelde hij. Of het nou voor haar oren bedoeld was wist ze niet maar het horen deed ze zeker.

White Warrior - 23.

Ik had niet meer zo goed geslapen sinds een lange tijd. Roerloos, droomloos en dat kwam allemaal omdat ik naast mijn zielsverwant wakker werd. Ik deed net of ik nog sliep toen ze zich omdraaide naar me en haar vinger over mijn gezicht liet glijden. M'n neus en vervolgens m'n lippen.

Oh oh mijn lippen toch, wat wilde die graag de hare aanraken. Ik deed m'n ogen open en zag dat ze me aan keek maar toch ook weer niet. Alsof ze over iets aan het nadenken was en dat maakte haar alleen maar knapper.

Vanaf dat moment wist ik dat ik voor altijd met haar in bed wakker wilde worden. Ze zag er beeldschoon uit en dat terwijl ze net wakker was. Bovendien hoefde ze maar iets te zeggen of mij heel even aan te raken of mijn lichaam reageerde erop.

We zeiden beide niet veel en voor ik het wist waren we aan het zoenen. Ik had daar zo naar verlangd. Ik voelde hoe haar lange slanke vingers over mijn buik en rug gleden. Zoals ik al zei, iets aan te raken en mijn lichaam reageert.

Mijn grote vriend roerde zich en ik voelde gewoon haar hart nog sneller kloppen. Ze kreunde toen ik één van haar borsten greep en erin kneep. Shit man, ik moet het nu echt doen want ik kan me niet meer inhouden.

Ineens duwde ze mij van haar af wat zeer deed maar dat probeerde ik zoveel mogelijk binnen te houden. Wat er aan de hand was zei ze niet maar ze deed er een beetje vreemd over. Ik snapte er in ieder geval niks van, helemaal niet toen ze Lindsey's naam zei. Wat heeft Lindsey hier nou mee te maken dan?.

Het was frustrerend, ik had een stijve maar kon niks doen. Ze wou niet en al snel zei ze dat we het een andere keer moesten af maken en ergens anders ook nog. Bang dat we betrapt werden?.

Daarna trok ze me mee richting de badkamer en gingen we ons een beetje opfrissen. Ik merkte dat ze een beetje zenuwachtig werd toen we naar beneden gingen. 'Zo goedemorgen' hoorde ik Olivia vrolijk zeggen en ik zag haar bij de computer zitten. 'Morgen' zei ik als eerst en daardoor draaide ze zich razendsnel om.

Ze keek Alex verrassend aan en haalde haar wenkbrauwen op. 'Ik had jou hier niet echt meer verwacht jongeman' en ik zag hoe ze heen en weer keek van mij naar Alex. 'Sorry als u dat niet wilt hebben, we waren in slaap gevallen nadat mevrouw hier het zo nodig vond om mij rare vragen te stellen'. 

Ik was blij voor Alex dat ze het geen probleem vond dat ik hier was gebleven toen ze dat zei. Zie je wel dacht ik, we hadden dat van net ook gewoon af kunnen maken. Zolang we niks lieten horen dan want daar zat ze niet op te wachten, wat ik me voor kon stellen.

In de keuken hadden we het nog even over Olivia terwijl ik toe keek hoe ze spullen pakte voor ons ontbijt. Ons, dat klinkt goed dacht ik. Ik zette mijn handen naast haar neer en probeerde eruit te krijgen wat er zo net gebeurde maar ze zei niet veel.

Eerlijk gezegd liet ik haar ook niet echt toe want ik was te afgeleid en begon haar prachtige nek te kussen. 'Kom met me mee' mompelde ik tegen haar nek aan. Ik moest haar echt mee zien te krijgen, zou ze nee zeggen dan ontvoerde ik haar gewoon.

'Graag' hoorde ik haar zeggen en mijn hart begon tekeer te gaan van opwinding en blijdschap. Ik stuurde haar vervolgens weg zodat ze wat spullen kon pakken want dan zouden we ook meteen gaan. Geen uitstel meer. Na een paar seconden stond ze alweer achter me, dat was snel en dat voor een meisje.