White Warrior

White Warrior - 26.

* Waar we gebleven waren bij hfst 25... *

'Wat was dat nou weer dan!' hoorde ik Evan door de telefoon zeggen.

Ik begon keihard te lachen en het duurde even voordat ik er mee op hield. 'Ik heb nog wat van je te goed' hoorde ik hem zeggen terwijl ik m'n tranen van mijn wangen veegde. 'Zeker en dat komt nog wel, nu ga je slapen want morgen moeten we trainen en kunnen we alle rust gebruiken die we nog krijgen'.

Ik hoorde hem mompelen aan de andere kant 'ik krijg je nog wel' zei hij als laatst. 'Je hebt me al' zei ik terug en vervolgens zag ik mijn markering vanaf zijn oogpunt. 'Voor altijd en eeuwig' zei hij zijn woorden herhalend van de vorige avond.

White Warrior - 26.

De volgende ochtend wachtte ik Evan buiten bij de voordeur op want ik had te horen gekregen dat ze zich gelijk bij Ben moesten melden. Ik had gevraagd aan Chris of hij even kon wachten want ik wilde nog even wat uitproberen met Evan en Lindsey.

Na een tijdje kwam er een grote mat zwarte auto aan gereden en stopte die bij het meer. Wat is dat toch, jongens en grote auto's. Ik zag een aantal uitstappen en toen ze dichterbij kwamen herkende ik Evan die voorop liep.

Zodra hij mij zag zei hij iets tegen de anderen en liepen zij door naar het huis van Ben terwijl hij mijn kant op kwam. 'Morgen schoonheid' en hij gaf me een kus. 'Hé' zei ik een beetje verlegen want ik zag Eric, die ik nu pas herkende naar me kijken en begon te grijnzen.

'Door lopen jij' zei Evan en Eric begon nog erger te grijnzen terwijl hij door liep. 'Is er iets omdat je nog niet die kant op bent gegaan?'. 'Er is niets maar ik wilde even wat uitproberen. Je weet toch die connectie, communicatie die we gister hadden?'. Hij knikte 'ik wou even kijken of jij en Lindsey dat ook kunnen'. Ik liep voorop gevolgd door Evan, hij begroette Olivia die tv keek terwijl ik tegen Lindsey begon te praten.

We komen even naar boven want er is iets wat ik wil uitproberen. Iets wat ik gister nog niet had gezegd.

Oh wat dan?

Iets met wat wij tweeën kunnen. Het blijkt dat Evan en ik dat ook kunnen.

Ik stond voor haar kamer en deed de deur open. 'Serieus? je kan dit ook met Evan?'. Ik keek naar achter en zag Evan nieuwsgierig kijken. 'Jep en ik wil kijken of jullie tweeën dat ook kunnen'. 'Ik neem aan dat jullie net een gesprekje onderling hadden?' en hij wees naar ons tweeën.

We knikte beide 'heel vreemd dit' Lindsey begon te lachen. 'Je went er wel aan' en ze haalde haar schouders op. 'Maar wat wil je dat we doen?' en ze keek me vragend aan. 'Maak contact met elkaar?. Ik weet het ook niet. Wat wij hebben is raar, dat ik dit met Evan kan is nog vreemder.

Ik wil er alleen achter komen of jullie dat nu ook kunnen dan. We zijn nu soort van verbonden met elkaar, denk ik?'. 'We kunnen het in ieder geval proberen' zei Evan en hij liep mij voorbij en pakte Lindsey's bureau stoel erbij en ging iets voor haar zitten. Ze staarde elkaar aan.

Oké hoor je mij Evan? hoorde ik Lindsey zeggen terwijl ik Evan wat anders hoorde zeggen.

Wat moet ik zeggen?. Hallo Lindsey?.

Wat kijk je moeilijk hoorde ik Lindsey er door heen zeggen.

Ik geloof niet dat dit werkt want ik heb je nog steeds niet gehoord zei Evan weer.

EVAN!! ik kneep m'n ogen een beetje toe want dat klonk best hard.

'Het werkt niet Alex' en ze keek mij vervolgens aan. 'Klopt, ik heb niks gehoord' zei Evan. 'Dat weet ik, ik heb het wel allemaal gehoord. Het was wel komisch eigenlijk' en ik gaf ze een grijns. 'Nu weten we in ieder geval dat alleen jij degene bent die ons kan horen' zei Evan en hij stond op.