Zoals beloofd, ik heb 10 stemmen binnen en 10 reacties. Super!:D En White Warrior heeft 1000 stemmen binnen!. Nog blijer!!:D Hier is het laatste hoofdstuk alleen iets eerder(ben waarschijnlijk laat thuis dus dan heeft updaten geen zin vandaar nu;)
Veel plezier!:D(hij is kort hoor;)
* Waar we gebleven waren bij hfst 29... *
We waren allemaal binnen toen de deur weer open ging en ik Ben binnen zag komen met Joe in zijn armen. Ik liet Evan even achter bij James en ging richting Ben. Hij zag me aan komen en zette Joe op de grond die zich gelijk een weg baande tussen de anderen.
'En?' zei ik tegen hem. Hij schudde met z'n hoofd en keek teleurgesteld.
'We hebben hem nog steeds niet gevonden'.
White Warrior - 30.
--- Een paar weken later ---
Ik stapte de auto uit en keek tevreden om me heen. Dat had me weer even goed gedaan. Ik had Lindsey nu al een week niet meer gezien en ik geloof dat dat het langste ooit is dat we elkaar persoonlijk niet hadden gesproken of hadden gezien.
Onze link was nu iets uitgebreider geworden maar ik kon haar nog niet bereiken vanaf het gebied waar de White Legends zaten maar daar waren we mee bezig. Ik pakte mijn tas met mijn slaap spullen en liep door naar binnen. Ik begroette Nick en Brooke die op de bank tv zaten te kijken en liep door naar Evan's kamer.
Ik deed de deur open en trof hem liggend op bed aan. Ik zette eerst mijn tas neer naast het bureau en zag de bouwplannen weer liggen. Eigenlijk was het iets waarmee hij me later wilde verrassen maar aangezien dat het enige was wat me een beetje mijn zorgen kon laten vergeten had hij het me al laten zien.
Hij wilde een huis bouwen samen met de anderen voor ons tweeën. We mochten ook gewoon hier blijven maar een eigen plek hebben was ook wel fijn. En toen hij het me vertelde sprong ik nog net geen gat in de lucht van blijdschap. Een plek voor ons tweeën.
'Ik ben blij dat je er weer bent, hoe was het?' zei hij zodra ik hem aan keek en hij legde de afstandsbediening weg. Ik deed mijn schoenen uit en liep zijn kant op. Ik liet me met een tevreden zucht naast hem op het bed zakken en kroop tegen hem aan.
'Prima, zoals altijd' en ik liet mijn vingers over zijn buik glijden. 'Nog gewerkt aan jullie link?'. Ik knikte 'iets ja maar hoe we het uitgebreider moeten krijgen weet ik niet. Ik snap er nog steeds helemaal niks van. Waarom hebben we dit?'.
'Weet je wat ik je totaal vergeten ben te zeggen?' ik keek omhoog zodat ik hem aan kon kijken. 'Iets nadat we het gedaan hadden had Eric gezegd dat ik anders rook'. Ik kwam overeind en keek hem aan 'hoe bedoel je anders'.
'Volgens hem is mijn geur van gemaaid gras vervangen door een oude geur. Een geur die hij eerder geroken had. Een geur die hij bij jou geroken had'. 'Huh?' ik wreef over mijn gezicht heen. Ik geef het op, ik weet niet wat er gebeurt, het is allemaal zo vreemd.
'Ik snap er helemaal niks meer van' mompelde ik en ik ging weer liggen. 'Dus hoe ga je het doen, wat betreft je nog onbekende en mysterieuze achtergrond?'. 'Weet ik niet, dat zie ik over een paar weken, maanden of jaren wel'.
'Ik neem aan dat je dit ook blijft doen?. Dat heen en weer reizen en soms zelfs overnachten?. Zelfs als we onze eigen plek krijgen?'. 'Jep' hij pakte m'n hand vast en gaf er een kus op. 'Zelfs als ik het liever niet heb omdat het toch nog een aardig stukje rijden of rennen is?'.
'Ik kan niet zomaar stoppen hiermee Evan, ze is m'n zusje. Mijn enige familielid. Zolang zij niet oud genoeg is om in haar eentje deze kant op te komen doe ik het. Dus wen er maar aan' en ik prikte in zijn zij.
'Hé! Maar oké dan moet ik het maar accepteren, jou tegen houden gaat me toch niet lukken' ik begon te lachen toen hij dat zei. 'Wat ken je me toch goed'. 'Maar dan zou ik je eigenlijk nog als één van de Warriors kunnen zien'.
'Hmm... gedeeltelijk denk ik'. 'Dat betekent dat je dus ook gedeeltelijk bij ons hoort' en hij trok me wat dichterbij. 'Zoiets ja' en hij was even stil. Ik keek hem aan omdat hij niks meer zei en hij keek bedenkelijk. 'Wat vind je hiervan dan' en hij keek mij aan.
'Jij bent vanaf nu mijn White Warrior' niet slecht dacht ik. Het klopte dan ook wel, een beetje van beide roedels. 'Klinkt goed' gaf ik toe en ik keek richting de tv.
'Van nu af aan ben ik een White Warrior' mompelde ik zachtjes.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jaja, dat was het dan.
Als eerst wil ik jullie allen enorm bedanken, voor alle reacties, stemmen en fans die door dit boek fan zijn geworden(volgers moet ik nu zeggen maar goed:P).
Zoals jullie zien is het een open einde;) dus ja er komt een deel 2:P YES!! hoor ik een aantal zeggen:P Eerst was dat niet het geval maar ik heb het één en ander bedacht en dat was ook de reden een lange tijd terug dat ik eerst even wat moest typen voordat ik er weer één opzette.
Wanneer dat deel komt weet ik niet. Ik heb meerdere verhalen die ik hier op wil zetten dus ben daar mee bezig en ik heb natuurlijk ook de andere verhalen die ik al hierop heb staan en verder mee moet gaan.
Hou het gewoon in de gaten en dan zullen jullie vanzelf iets zien verschijnen;)
JE LEEST
White Warrior
WerewolfAlex en Lindsey zijn verstoten door hun roedel vanwege hun beslissing. Ze vechten en proberen te overleven totdat ze een geschikte roedel vinden. Vinden ze die? En hoe zit het met het vinden van hun zielsverwanten?