White Warrior - 12.

4.1K 260 28
                                    

* Waar we gebleven waren bij hfst 11...*

Na een tijdje was het gesprek voorbij en liepen Nick en Dimitri onze kant weer op. Wij liepen met hun mee en ik hoorde vanachter me wat gepiep. Ik keek gelijk achterom en zag dat de witte weerwolf mijn kant nog op keek. Nu ik haar gehoord had wist ik dat ze een vrouwtje was.

Dit gaat zeker een interessante samenwerking worden dacht ik geamuseerd.

White Warrior - 12.

Hè verdorie, nou moest ik tegen Chris gaan zeggen dat het niks gaat worden tussen ons. Ik had James even duidelijk gezegd dat hij z'n mond moest houden omdat ik het zelf wilde zeggen tegen Chris.

Ik lag maar wat te draaien in bed. Te bedenken hoe ik dit moest doen wat ik echt heel erg moeilijk vond. Chris was geweldig. Hij zag er goed uit, was lief, attent en een goede Beta.

De deur ging open en ik hoorde hem weer zachtjes dicht gaan.

Wat doe je hier Lin zei ik via de link want ik had geen zin om mijn ogen of mond open te doen.

'Hoe wist je dat ik het was?' zei ze zachtjes. 'Wie zou hier anders heel sneaky mijn kamer in lopen' zei ik met mijn ogen nog dicht. 'Eeh.. duh, ik weet wel iemand' zei ze en ik wist gewoon dat ze met haar ogen rolde.

'Hup schuif op' en ik voelde een koude windvlaag onder m'n dekens door komen. Ik deed mijn ogen open en keek haar moeilijk aan. 'Nou is het koud hier' mompelde ik en ik draaide me om. 'Pieperd' zei ze lachend.

'Waarom was je gisteravond zo stil aan tafel?. Iedereen had het over de samenwerking en jij zei gewoon helemaal niks!'.  Ik had gister inderdaad niet veel gezegd. Ik zat even zo gezegd in een soort van... dipje?.

Moeilijk om te omschrijven want dit was iets wat ik natuurlijk nog nooit had meegemaakt. Ik wou gewoon hem weer zien. Met hem praten. Hem leren kennen. Hem aanraken.

'Omdat ik een soort van probleempje heb, nou ja probleempje, zie het even als een drempel'. 'Wat is er aan de hand' ik draaide me om om haar aan te kijken. Dit was iets wat we zo vaak gedaan hadden en het voelde ook weer vertrouwd aan.

We moesten vaak het bed delen wat ik niet erg vond tenzij mevrouw te moe was, dan begon ze te snurken namelijk. Dan had ik gewenst dat ik niet alleen het bed niet deelde maar ook de  kamer niet.

Als we dan op tijd naar bed gingen lagen we nog een tijdje na te kletsen in bed. Over de dagelijkse dingetjes, of we haalde herinneringen op van pap en mam. Soms deden we dat ook op de ochtend, zoals nu.

'Gister zijn we naar die ontmoeting geweest zoals je weet. Wij waren met z'n vieren maar de andere waren ook met z'n vieren. Twee redelijk jonge mannen nog en twee in hun wolvengedaante. Eén viel in mijn ogen heel erg op omdat hij het tegenovergestelde is van mij. Hartstikke zwart. Hij was schitterend. De wind begon te waaien en toen rook ik het'.

Haar ogen werden groot, ik geloof dat ze snapte waar ik naar toe ging. 'Ga verder' zei ze glunderend. 'Daarna vertrokken ze' zei ik simpel. Haar ogen werden weer klein. 'He wat een flauw eind' waardoor ik zachtjes begon te lachen.

'Ik geloof dat ik mijn zielsverwant gevonden heb Lin' zei ik fluisterend. Ze gaf me een enorme glimlach. 'Ik ben zo blij voor je!' zei ze met een hoge stem. 'Sssttt.... wat zachter graag. De drempel waar ik het dus over had is dat ik het Chris dus moet vertellen en ik heb geen flauw idee hoe. Hij is een geweldige jongen en ook al vind ik hem nog een beetje leuk. Zodra ik hem leer kennen gaat dat natuurlijk veranderen'.

Ze knikte alleen maar. Niet het antwoord wat ik zocht. 'Zal ik het hem gewoon maar moeten vertellen?'. Ze knikte weer. 'Je mond even op doen word ook wel even op prijs gesteld hoor' mopperde ik een beetje. Ze begon te glimlachen 'ik ben zo blij dat ik jou niet ben' en ze begon te giechelen.

White WarriorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu