White Warrior

White Warrior - 21.

* Waar we gebleven waren bij hfst. 20.... *

De training daarna was totaal geen probleem meer voor me al kon ik dat voor Chris niet zeggen. Het ging er behoorlijk hard aan toe namelijk. Maar daarvoor waren we toch ook hier, om te trainen?.

Toen we eenmaal klaar waren vroeg ik of ik nog even mocht blijven. Ik moest haar nu echt even zien na wat ik gehoord had, het leek bijna alsof ik door haar gerust gesteld moest worden. En toen ik haar mijn kant op zag lopen werd mijn hart al wat rustiger.

Ze is van mij en mij alleen.

White Warrior - 21.

Toen ik aan kwam keek hij nogal onrustig, alsof er iets was gebeurd. 'Is alles goed?' vroeg ik bezorgd. 'Prima' en z'n gezicht klaarde wat op 'de training was alleen wat minder'. Minder? ik dacht dat James zei dat ie zo goed ging.

'Voor mij, de rest was prima hoor' zei hij er snel achteraan. 'Ik dacht al, James had gezegd dat het zo goed ging'. 'Voor anderen ja, voor mij niet want ik zat ergens anders met m'n hoofd' en hij keek me strak aan. Hij zei een tijdje niks en uiteindelijk brandde er een lampje bij me. Hij dacht aan mij, juist, en ik voelde m'n wangen branden.

'Kom je even mee naar binnen of moet je weer terug' zei ik maar snel om m'n blos te verbergen. 'Ik kan wel even mee naar binnen gaan'. Ik was dol blij met zijn antwoord 'mooi, dan kan ik je aan m'n zusje voorstellen' iets wat ik graag wou doen. Ik pakte hem bij de hand wat weer tintelingen veroorzaakte en trok hem mee naar binnen.

Lindsey waar ben je.

Boven op m'n kamer hoezo?.

Ik wil je aan iemand voorstellen en een grijns kwam op m'n gezicht.

Wat, is hij hier?! en ik hoorde wat gestommel van boven af komen.

Doe maar rustig aan, we komen wel even naar boven.

Niet al te snel! Moet het een beetje opruimen hoorde ik haar haastig zeggen waardoor ik begon te lachen.

'Wat is er?' vroeg Evan nieuwsgierg. 'Vertel ik je nog wel, kom, ze is boven' ik liep de trap op met hem achter me aan. Ik begon het steeds warmer te krijgen nu hij er was, en zo dichtbij. Ik had hem echt enorm gemist en dat terwijl we elkaar nog niet eens zo lang kennen dacht ik.

'Lin?' zei ik terwijl we voor haar deur stonden. 'Wacht!' ik hoorde nog wat geluid uit haar kamer komen 'ja, kom maar!' waardoor ik de deur open deed. 'Hoi!' zei ze heel vrolijk en ik keek naar Evan en haalde m'n schouders op.

'Dit is dus mijn zusje Lindsey' en ik keek toe hoe hij naar haar toe liep en z'n hand uit stak. 'Evan' zei hij en ze schudde elkaar de hand. Ik keek tevreden toe naar wat ik zag.

Ik had hem al even gezien tijdens de barbeque maar van dichtbij is hij zoooo knap.

Ik draaide met m'n ogen toen ik dat hoorde en begon te glimlachen. 'Jullie tweeën hebben dus samen rond gereisd' vroeg hij aan haar. 'Dat klopt' en meer zei ze niet. Ze sprak niet veel met anderen als het over onze ouders ging. Nog te pijnlijk denk ik.

'Zullen we even naar mijn kamer gaan?' en hij keek gelijk op mij aan. Z'n ogen werden wat donkerder en hij draaide zich helemaal naar mij toe. 'Is goed' zei hij alleen maar. Hij wist niet wat we gingen doen maar ik wel.

Zeg niet dat je vieze dingen gaat doen hiernaast want dan ben ik weg blijkbaar had ze me gehoord.

Nou Lin, doe even normaal en nee, we gaan praten maar dat weet hij niet.

Ze begon te lachen en ik gaf haar een knipoog. 'Heb ik wat gemist?' zei hij verwarrend en hij keek heen en weer. 'Niks' zei ik grijnzend. 'Ik zeg je alleen dit, je word heel erg teleurgesteld, weet dat' zei Lindsey tegen hem.