Yazın beraberinde getirdiği mutluluk ve aşk bizimkilerede rastlamış.
^_^_^_^_^_^
"Bugün için tekrardan teşekkür ederim." Önemsiz olduğunu belirtircesine omzunu silkti.
Daha sonrasında elleri yerini yani belimi buldu ama sarılmadı sadece ellerini be...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
^_^_^_^_^_^_^
Hazırlanıyordum.
Yine nereye hazırlanıyorsun dediğinizi duyar gibiyim. Konsere gidiyordum, bizim ekiple birlikte bir eğlence yapacaktık. Sevdiğim sanatçı olduğundan hemen atlayıvermiştim bu işe. Ben atlayınca kızlarda atlamıştı. Bu konser bana iyi gelecekti nerdeyse bir aydır Semihle konuşmuyordum.
Ayrılmamızın üzerinden bir ay geçmişti arada bana yazmaya benimle iletişime geçmeye çalışıyordu ama ben izin vermiyordum. Tamam onu çok özlemiş olabilirdim ama yaptığı şeyi kolay kolay affedemezdim.
Aynadan son kontrollerimi yaptıktan sonra vücut spreyimide sıkıp masanın üzerinden çantamı aldım. Kızlarla birlikte geçicektik diğerleriyle ise orada buluşacaktık. Tabi yine Ankara'da olanlar bizden ayrıydı aman zaten benden baya bir ayrı olsunda. Berfin'e hazır olduğumu mesaj atıp salona geçtim. Annem her zamanki gibi kitabını okuyordu. Hemen yanına oturup sırnaştım onu artık daha sık görüyordum eskisi kadar gezmiyor yanımda duruyordu. Bir koluyla beni sarıp saçlarımın üzerinden öptü. Abim büyük ihtimalle odasında çalışıyordu. Benim yerime de çalışsın valla bu sene sınav senem ama rakiplerime bakarsak ben onlara göre hiç çalışmıyordum. Tamam elbette çalışıyordum taa geçen seneden başlamıştım çalışmaya ama bazı manyaklar deli gibi çalışıyorlar. Mesaj gelmesiyle gözlerim telefonuma kaydı, Berfin aşağıya inmemi söylüyordu.
"Annecim ben gidiyorum anahtarım var istersen gece beni bekleme." Annemin yanağından öpüp kalktığımda abimde odasından çıkmış yanıma gelmişti.
"Beklerim ben içim rahat etmez öyle. Güzelce eğlenin güzel kızım." Gülümseyip abime döndüm.
"Bir şey olursa hemen beni arıyorsun tamam mı fıstığım? Ne yapıyormuşsun?"
"Seni arıyormuşum abicim." Onada sarıldıktan sonra koştura koştura apartmandan çıktım kapının önünde bekleyen arabaya binip kızlara selam verdim.
"Nasılsınız bebeklerim." İkiside iyi olduklarını söylediğinde kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım. İçim içime sığmıyor çıkmak için mücadele ediyordu sanki.
"Ay ben çok şeyim tuhafım neden böyle oldu ki şimdi Allah'ım."
"Neden olacak Se-"
"Senin mallığından canım kuzenim dimi İlay." Berfin'in İlay'ın lafına atlamasına şaşırsamda belli etmeden bacağımı ritmik bir şekilde sallamaya başladım. Her gerildiğimde bunu yapmak zorunda mıydım ben?
Sonunda arabayı bir yere park ettikten sonra konser alanına doğru yürümeye başladık. Kıpır kıpırdım neredeyse zıplaya zıplaya gidecektimde Berfin koluma girmiş izin vermiyordu.
"Kızım bir yerinde dursana kıçında kurt mu var? Işıl çakacağım şimdi ha düz dur bak vururum ağzına." Omuz silkip gülümsedim.
