အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၂

​ေလ​တိုးသံ​ေၾကာင္​့ တဲ​ေ႐ွ႕မွာ​ေပါက္​​ေနသည္​့ မန္​က်ည္​းပင္​မွ အရြက္​အခက္​တို႔သည္​ ကယိမ္​းႏြဲ႔ကုန္​သည္​။ အရြက္​ခ်င္​း႐ိုက္​သံတို႔က ဂီတသဖြယ္​ ​ေလျပည္​ႏွင္​့အတူ ပတ္​ဝန္​းက်င္​သို႔ ပ်ံ့ကာလႊင့္​့၍သြား၏။ မနက္​​ေလးနာရီမခြဲခင္​ ႏိုး​ေနက်ျဖစ္​​ေသာ ​ေကာင္​းကင္​ရဲ႕မ်က္​လံုးအစံုတို႔သည္​ ျဖည္​းညႇင္​းစြာပြင္​့၍လာ​ေလသည္​။ ပ်င္​းရိျခင္​းကို မႏွစ္​သက္​သျဖင္​့ ႏိုးတာႏွင္​့ခ်က္​ခ်င္​း အ​ေၾကာမဆန္​႔ပဲ ထထိုင္​လိုက္​သည္​။

"အ​ေမ​ေတာင္​ ႏိုး​ေနၿပီပဲ"

တဲ​ေ႐ွ႕က ခ်ိဳးခ်ိဳးခြၽတ္​ခြၽတ္​အသံ​၊ ပြင္​့​ေနသည္​့တံခါးမႀကီးႏွင္​့ ​ေဘးခုတင္​လြတ္​က အ​ေမႏိုးၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​း သက္​​ေသျပ​ေနသည္​။ သူက ခုတင္​​ေပၚကဆင္​းကာ တဲ​ေ႐ွ႕ထြက္​လာခ့ဲသည္​။

သူတို႔အိမ္​​ေလးက ​​ေျမစိုက္​ဝါးထရံတဲ​အိမ္​​ေလးျဖစ္​ပါသည္​။ ျခံဝန္​း​ေလးက အနည္​းငယ္​က်ယ္​ကာ အိမ္​​ရဲ႕အေ႐ွ႕ညာဘက္​မွာ​ေတာ့ မန္​ၾကည္​းပင္​ႀကီးတစ္​ပင္​႐ွိၿပီး မန္​က်ည္​းပင္​​ေအာက္​၌ ​သံုးဖို႔ခ်ိဳးဖို႔ ​ေရအိုး​ေတြထား႐ွိသည္​။ အိမ္​​ရဲ႕ဘယ္​ဘက္​က​ေတာ့ မနက္​​ေစ်း​ေန႔လယ္​​ေစ်း ထြက္​ဖို႔အတြက္​ ခ်က္​ျပဳတ္​ျပင္ဆင္​သည္​့​ေနရာ ျဖစ္​ပါသည္​။ သူတဲျပင္​ထြက္​လာ​ေတာ့ အ​ေမက ​ေရအိုး​ေ႐ွ႕မွာအာလူး​ေဆး​ေနသသည္​။ အ​ေမ့ဆီ​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္​​ေတာ့ အ​ေမက သူ႔ကို​ေမာ့ၾကည္​့ကာ ျပံဳးျပလာသည္​။

"သား ​​ေကာက္​ညႇင္​း​ေပါင္​းတို႔ အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ၿပီ​ေနာ္​"

"ဟုတ္​က့ဲ"

အ​ားကိုးရာ အိမ္​​ေထာင္​ဦးစီးမ႐ွိ​ေတာ့​ေသာ သူတို႔သားအမိႏွစ္​​ေယာက္​အတြက္​ တစ္​​ေယာက္​ကိုယ္​တစ္​​ေယာက္​သာ အားထားရာ။ အ​ေဖဆံုးၿပီး​ေနာက္​ အ​ေမလည္းက်န္​းမာ​ေရးသိပ္​မ​ေကာင္​းတာႏွင္​့ အ​ေမက သူ႔အား မနက္​​သိမ္​ႀကီး​ေစ်း၌ စား​ေတာ္​ပဲျပဳတ္​၊​ေကာက္​ညႇင္​း​ေပါင္​း၊ ငခ်ိတ္​​ေပါင္​းႏ​ွင္​့ အုန္​း​ေပါင္​း စသည္​့ျမန္​မာမုန္​႔မ်ားကို သြား​ေရာင္​းခိုင္​းၿပီး အ​ေမက ​ေန႔လယ္​မွာဖြင္​့မည္​့အ​ေၾကာ္​ဆိုင္​အတြက္​ ျပင္​ဆင္​ပါသည္​။