ဆရာအ႐ုဏ္ဦးတဲ့...ေကာင္းကင္ ေခၚခ်င္ပါေသာ နာမည္ေလး။ ျမင္ခ်င္ပါေသာပံုစံေလး။ ယေန႔ေတာ့ ထိုနာမ္စားေလးကို ေခၚခြင့္ရမည္ျဖစ္သလို ျမင္ခ်င္ရပါေသာ အျဖဴ အစိမ္းဝတ္စံုေလးျဖင့္အ႐ုဏ့္ကိုလည္း သူျမင္ခြင့္ရေပေတာ့မည္။ ဘြဲ႔ဝတ္စံုဝတ္ထားသည့္အ႐ုဏ့္ကိုျမင္ရဖို႔အတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ထပ္ေစာင့္ရေပဦးမည္။
ေကာင္းကင္အတြက္ ဘဝ႐ွင္သန္ျခင္းရဲ႕ျမင္ကြင္လႊာကိုေဖာ္ျပပါဆိုလွ်င္ အ႐ုဏ္ကိ္ုယ္တိုင္ ဆရာ့ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဆရာအ႐ုဏ္ဦးဆိုသည့္ရည္မွန္းခ်က္ဆီသို႔ အေရာက္သြားေနသည့္ျမင္ကြင္းလႊာျဖစ္သည္။ သူကေတာ့ အ႐ုဏ့္ပန္းတိုင္းအတြက္ ေလွ်ာက္လွမ္းရသည့္ ေလွကားထစ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ တစ္ထစ္ေလာက္ေတာ့ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ခ်င္သည္။ အ႐ုဏ္ပင္ပန္းတိုင္း သူ႔ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ထားေပးမည္။ အားတက္ေစမည့္ အားေပးစကားေတြေျပာေပးမည္။ မည္သူမွအ႐ုဏ့္အနားမ႐ွိပါေစ သူကေတာ့ အျမဲတမ္း႐ွိေနမည္။ ေကာင္းကင္ႀကီးက အ႐ုဏ္ဦးမ႐ွိဘဲ မစတင္ႏိုင္သလိုေပ။ အ႐ုဏ္ဦးကိုသာ ခိုမွီေနပါသည္။
ေကာင္းကင္က ထိုအေတြးမ်ားေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနရင္းမွ ျပံဳးလိုက္မိသည္။ အ႐ုဏ့္ျခံေ႐ွ႕ေရာက္လွ်င္ျဖင့္ ဆိုင္ကယ္စက္သတ္ကာ ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာပဲထိုင္ေစာင့္လိုက္သည္။ ေစာေသးသည္မို႔ အ႐ုဏ္ကထြက္မလာေသးပါ။ သူ႔မွာသာအ႐ုဏ့္ရဲ႕ဆရာတစ္ေယာက္ပံုစံကို ျမင္ခ်င္လြန္းလို႔ ေစာထြက္ခ့ဲရတာ။ အ႐ုဏ္ထြက္လာမည့္အခ်ိန္ကိုသာ ရင္ခုန္စြာေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ ထြက္လာလွ်င္ေတာ့ ဆရာအ႐ုဏ္ဦးဆိုသည့္အေခၚအေဝၚကို အားရပါးရေခၚပစ္လိုက္ပါမည္။
ယေန႔သည္ အရုဏ့္အတြက္ ဆရာျဖစ္တင္ျခင္းရဲ႕ ပထမဆံုးရက္ျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္ဝယ္ေပးထားေသာ ေက်ာင္းဝတ္စံု အျဖဴ အစိမ္းကိုဝတ္၍ ဆံပင္ကိုေဘးသို႔ခြဲကာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပင္ထားပါေသာသူသည္ ဆရာတစ္ေယာက္၏ သြင္ျပင္လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုေနသည္။ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ သူက်င့္ယူရေပမည္။
YOU ARE READING
အို....ဤအခ်စ္မ်ားရယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆံုဖို႔ခက္ရတယ္(Completed)
Teen Fictionအို....ဤအချစ်များရယ် ဘာကြောင့် ဆုံဖို့ခက်ရတယ်(Zaw and Uni)