အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၁၆

အခ်ိန္​ႏွင္​့ဒီ​ေရဟာ လူကိုမ​ေစာင္​့ဆိုသည္​့စကားအတိုင္​း ျဖတ္​သန္​း႐ွင္​သန္​ခ့ဲသည့္​​ေန႔ရက္​မ်ား တစ္​ရက္​ၿပီးတစ္​ရက္​ ကုန္​ဆံုးလာခ့ဲၿပီျဖစ္​သည္​မွာ ​ေႏြရာသီပိတ္​ရက္​ကုန္​လို႔ ​ေက်ာင္​း​ေတြပင္​ျပန္​ဖြင္​့​ေတာ့​ေပမည္​။ ​တစ္​ကိုယ္​တည္​းသာရပ္​တည္​ရမည္​ျဖစ္​​ေသာ ​ေကာင္​းကင္​အတြက္​ ​ေက်ာင္​းမတက္​ျဖစ္​​ေတာ့​ေပ။ ဝမ္​း​ေရးကိုသာ ​အဓိကထားလုပ္​ဖုိ႔ဆံုးျဖတ္​ထားသည္​။

​ေကာင္​းကင္​က တို႔ဟူး​ေၾကာ္​ဖို႔အတြက္​ တုိ႔ဟူးတံုး​ေတြကို အတံုး​ေသး​​ေသး​ေတြျဖစ္​​ေအာင္​ လွီး​ေနရသည္​။ လွီး​ေနရင္​းမွ တစ္​ခ်က္​တစ္​ခ်က္​ အ​ေၾကာ္​ဗန္​းႏွင္​့ ဆီဒယ္​အၾကားကထိုင္​ခံုပုမွာ ထိုင္​​ေနသည္​့အ႐ုဏ္​့ကို ခိုးၾကည္​့ရတာခဏခဏ။ ဘာလို႔ရယ္​မသိပါ။ အ႐ုဏ္​့မ်က္​ႏွာ​ေလးကို ခဏခဏၾကည္​့​ေနခ်င္​မိတာ​ေပ။ မၾကည္​့ရရင္​ကို မ​ေနႏုိင္​​ေတာ့။ ထူးဆန္​းလြန္​းလို႔ သူ႔စိတ္​သူမ်က္​လံုးျပဴ းအံံ့ျသရတဲ့အဆင္​့​ေပ။

"​ေကာင္​းကင္​တို႔ဟူး​ေၾကာ္​ၿပီး ဘာ​ေၾကာ္​မလဲ"

​အ႐ုဏ္​က ႐ုတ္​တရက္​လွည္​့​ေမးလာသျဖင္​့ ​ေကာင္​းကင္​က အ႐ုဏ္​့ထံ​ေရာက္​​ေနသည္​့ သူ႔အၾကည္​့​ေတြကို အျမန္​လႊဲလိုက္​ရသည္​။ ခိုးၾကည္​့မိတာ​ေၾကာင္​့ စိတ္​မလံုသျဖင္​့ ဟိုၾကည္​့ဒီႀကည့္မ်က္​လံုးကစားျပီးမွ အ႐ုဏ္​့ဘက္​လွည္​့လိုက္​ရသည္​။ အ႐ုဏ္​က ပကတိျဖဴ ျဖဴ စင္​စင္​မ်က္​ႏွာ​ေလးျဖင္​့ သူ႔အ​ေျဖကို​ေစာင္​့​ေန​ေလသည္​။

"ကုလား​ဗရာ​ေၾကာ္​မွာ"

"ဟုတ္​ၿပီ ငါအဆင္​သင္​့လုပ္​ထား​ေပးမယ္​"

အ႐ုဏ္​က ထိုင္​ရာမွထကာ ​ေညာင္​ပင္​ကိုပတ္​​ေဆာက္​ထားသည္​့ အုတ္​ခုံဆီသို႔သြား၍ ကုလားပဲႏွစ္​ထည္​့ထားသည္​့လင္​ဗန္​းအႀကီးကိုယူကာ ​ေကာင္​းကင္​အနားမွာထားလိုက္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ ထိုင္​ရာ​ေနရာသို႔ျပန္​မသြား​ေသးဘဲ ​ေကာင္​းကင္​လည္​တိုင္​ထက္​က အသဲပံုဆြဲသီးႏွင္​့ဆြဲႀကိဳး​ေလးကို ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။ ဘာ​ေၾကာင္​့လဲမသိ ​ေကာင္​းကင္​လည္​တိုင္​ထက္​က ဆြဲသီးတစ္​ဝက္​ႏွင္​့ဆြဲႀကိဳးတစ္​ကံုး ​ေလ်ာ့သြားမ​ွာသူ​ေၾကာက္​သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ မ​ေလ်ာ့ပါ​ေစနဲ႔လို႔ဆု​ေတာင္​းရင္​း ၾကည္​့မိတာခဏခဏ။ ​ေလ်ာ့မသြားတာ​ေသခ်ာမွ သူလည္​းသက္​ျပင္​းခ်ႏိုင္ကာ ကိုယ္​့​ေနရာမွာကိုယ္​ျပန္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။ ​