စကၠန႔္မွသည္ မိနစ္၊ မိနစ္မွသည္ နာရီ၊ နာရီမွသည္ရက္၊ ရက္မွသည္သီတင္းပတ္၊ သီတင္းပတ္မွသည္လ၊ လမွသည္ႏွစ္၊ ႏွစ္မွသည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေသာ ေႏြဂိမာန္ မိုးဝႆ န္ ေဆာင္းေဟမာန္တို႔အား ေက်ာ္ျဖတ္ခ့ဲသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရက္မ်ားအား ကုန္လြန္ခ့ဲသလုိ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရက္မ်ားအား ျဖတ္သန္းခ့ဲၾကသည္။ အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးသြားသည္မွာ ေကာင္းကင္ပင္ ဆယ္တန္းတက္ဖို႔ ျဖစ္လာခ့ဲသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မျမဲေသာလူ႔ေလာကႀကီး၌ ေကာင္းကင္ဘဝအတြက္ မထင္မွတ္ေသာအရာတစ္ခုျဖစ္လာခ့ဲသည္။ ထိုအရာသည္ ကိုးတန္းေႏြရာသီပိတ္ရက္၌ မိခင္ျဖစ္သူကြယ္လြန္သြားျခင္းပင္တည္း......။
ကားကေလး အမရာျခံထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖြားတုတ္က ပ်က္ေနေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ အ႐ုဏ္ဆင္းအလာကို ကာတံခါးေဘး၌ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ အ႐ုဏ္ဆင္းလာခ်င္း အ႐ုဏ့္အား ကားနဲ႔ခပ္ေဝးေဝးေနရာသို႔ ဆြဲေခၚသြားလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဖြားတုတ္"
အ႐ုဏ္ေမးလာသည္။
"ဒီေန႔မနက္တင္ ေကာင္းကင္ရဲ႕အေမဆံုးသြားလို႔တဲ့ သားရဲ႕"
"ဗ်ာ"
အ႐ုဏ့္ရင္ဘက္တစ္ခုလံုး တုန္လႈပ္သြားသည္။ ေဒၚေလးတင္ေရႊဆံုးလို႔တဲ့။ ဒါဆို ေကာင္းကင္ ခုခ်ိန္ဘယ္လိုမ်ား ခံစားေနရမလဲ။ စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေကာင္းကင္အိမ္သို႔ အေျပးသြားလိုက္မိသည္။ ေနာက္ကေအာ္ေျပာသံေတြကိုလည္း မၾကားမိေတာ့။ ရင္ထဲမွာ စိတ္ပူေနမႈဟာ သူ႔ကိုယ္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းကင္အတြက္သာ ျဖစ္တည္ေနသည္။ ဒီအခ်ိန္ ေကာင္းကင္ဘယ္လိုခံစားေနရမလဲ။ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့အေမျဖစ္သူကို ဆံုး႐ွံုးလိုက္ရတာ ဘယ္လိုခံစားေနရမလဲ။
ျမင္းတစ္ေကာင္လို အ႐ွိန္ႏႈန္းႏွင့္ ဒုန္းစိုင္းေျပးလာခ့ဲတာ ေကာင္းကင္အိမ္ေ႐ွ႕သို႔ေရာက္ေလၿပီ။ အိမ္ေ႐ွ႕၌ နာေရးလာဧည့္သည္ အနည္းအပါး႐ွိသည္။ မ်က္ရည္စို႔ကာစို႔ကာ ေကာင္းကင္အတြက္ရည္ရြယ္သည့္ သနားမႈျပဳအသံေတြကို သူၾကားေနရသည္။ ေလးဖင့္ေနသာရင္တစ္စံုျဖင့္ သူ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ခ့ဲပါသည္။ အိမ္ထဲမွာ နာေရးလာဧည့္သည္ေတြေတာ့မ႐ွိ။ ေဒၚေလးတင္ေရႊရဲ႕႐ုပ္အေလာင္းတင္ထားသည့္ ခုတင္ေအာက္မွာ ဖ်ာတစ္ခ်က္ခင္းထားၿပီး ထိုဖ်ာေပၚ၌ ေကာင္းကင္က ဒူးပိုက္ထိုင္ကာ ေဒၚေလးေရႊတင္ရဲ႕႐ုပ္အေလာင္းကို ေငးေငးငိုင္ငိုင္ၾကည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
အို....ဤအခ်စ္မ်ားရယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆံုဖို႔ခက္ရတယ္(Completed)
Teen Fictionအို....ဤအချစ်များရယ် ဘာကြောင့် ဆုံဖို့ခက်ရတယ်(Zaw and Uni)