အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၂၁

​ေဆာင္​းရင္​တြင္​းက ဧရာဝတီဟာ ​ေအးစက္​​ေနလိမ္​့မည္​။ သို႔​ေသာ္​ ​ေကာင္​းကင္​ရင္​တြင္​း၌​ေတာ့ ခံစားခ်က္​​ေပါင္​းမ်ားစြာျဖင္​့ ပူ​ေလာင္​​ေနသည္​။ အရင္​ကလို ျမဴ ဖံုး​ေန​ေသာ စစ္​ကိုင္​း​ေတာင္​ႏွင္​့ဧရာဝတီရဲ႕ ​ေဆာင္​းမနက္​ခင္​းအလွကို မ႐ႈစားႏိုင္​။ မနက္ျဖန္​မွာ အ႐ုဏ္​့ကိုခ်စ္​​ေရးဆိုဖို႔အတြက္​သာ ​ေတြး​ေတာ​ေနမိသည္​။

"​ေကာင္​းကင္​ ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ၊ စိတ္​ညစ္​စရာ႐ွိ​ေနလို႔လား၊ ငါ့ကို​ေျပာ​ေလ"

အ႐ုဏ္​က လက္​ရန္​းကိုဆုပ္​ကိုင္​ထားသည္​့ ​ေကာင္​းကင္​ရဲ႕လက္​ဖမိုးကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ သူ႔အိမ္​က​ေန အလာကတည္​းက ​ေကာင္​းကင္​မ်က္​ႏွာမ​ေကာင္​းတာ၊ မရႊင္​လန္​းတာ သူရိပ္​မိပါသည္​။ အိမ္​ကထြက္​လာကတည္​းက ဘာစကားမွ​ေျပာမလာျခင္​းက တံတား​ေပၚ ခဏနား​ေတာ့လည္​း ဒံုရင္​းအတိုင္​းျဖစ္​သျဖင္​့ ျပႆ နာမ်ား႐ွိ​ေလသလားလို႔ စိုးရိမ္​မိပါသည္​။ အခါတိုင္​းဆို ​ေကာင္​းကင္​မ်က္​ႏွာက ျပံဳးတစ္​လွည္​့၊႐ွက္​တစ္​လွည္​့ျဖစ္​၏။ မဟုတ္​မွ သူ႔ကိုမ်ား ​ေကာင္​းကင္​က စိတ္​ဆိုး​ေနသလား။

"​ေကာင္​းကင္​ ငါဘာလုပ္​မိလို႔လဲ စိတ္​ဆိုး​ေနတာလား"

​ေကာင္​းကင္​အား လက္​က​ေနဆြဲကာ သူ႔ဘက္​လွည္​့​ေစသည္​။ ဘာကိုမ်ား စိတ္​ဆိုးသြားတာလဲ။ ဘာမ်ားလုပ္​မိလို႔လဲ။ ​​ေကာင္​းကင္​ရဲ႕ အခုလိုပံုစံအား သူမႀကိဳက္​ပါ။

အ႐ုဏ္​့ရဲ႕ အသံငယ္​​ေလးၾကားမွ ​အျပဳအမူ​ေတြ လြန္သြားမွန္​း ​ေကာင္​းကင္​သိ​ေတာ့သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ အားတင္​းျပံဳးကာ....

"စိတ္​မဆိုးပါဘူးကြာ၊ ငါမနက္​ျဖန္​မင္​းကို​ေျပာျပမယ္​​ေလ ဦးပိန္​တံတား ​ပထမဆံုးဇရပ္​​ေက်ာ္​ထိ လာခဲ့​ေပးပါလား၊ ​ေနၾကာခင္​းနဲ႔တည္​့တန္​းမွာ ​ေစာင္​့​ေန​ေပး မနက္​ခုႏွစ္​နာရီ​ေလာက္​၊ ​ေက်ာင္​းလည္​းပိတ္​​ေတာ့ အဆင္​​ေျပတယ္​မလား"

"အင္​း လာခ့ဲမယ္​၊ ဘာျဖစ္​တာလဲဆိုတာ ​ေသခ်ာ​ေျပာျပ"

"​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​"