'ရည္ရြယ္ရာပန္းတုိင္'......။ လွပလြန္းလွပါေသာ အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္စံုေနတဲ့ စကားစုေလးတစ္ခု။ ေျပာဖို႔လြယ္ေပမယ့္ ေရာက္ဖို႔ခက္လွတဲ့ေနရာ။ ဆူးခင္းေသာလမ္းကိုျဖတ္၍ ပန္းေမြ႕ရာပုလႅင္ထက္ ဂုဏ္ယူျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ ထိုင္ခြင့္ရသည့္ပန္းတိုင္။ လွပတဲ့ေနရာေလး တစ္ခုေပါ့။ သူ႔ရဲ႕တပည့္ေလးေတြမွာလည္း လွပတဲ့ပန္းတိုင္ေလးတစ္ခုေတာ့ ႐ွိမည္ဆိုတာ သူယံုၾကည္ပါသည္။ ပန္းတိုင္ကင္းေသာလူသားဟူ၍ မ႐ွိပါဘဲ။
"သားတို႔သမီးတို႔မွာ အေရာက္လွမ္းခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ေတြ ႐ွိမယ္ဆိုတာ ဆရာယံုၾကည္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ႀကီးက်ယ္သည္ျဖစ္ေစ ေသးငယ္သည္ျဖစ္ေစ ပန္းတုိင္ဆိုတဲ့ အမည္နာမက တန္ဖိုး႐ွိၿပီးသားမို႔ သားတို႔သမီးတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ ဆရာ့ကိုေျပာၾကည့္ပါ။ မိန္းကေလးေတြ ေ႐ွ႕တန္းကေန စေျပာၾကည့္"
"သမီးက စီးပြာေရးပညာ႐ွင္"
"သမီးက ဆရာမ"
ေက်ာင္းသူေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေတြကို ဆက္တိုက္ေျပာသြားေလသည္။ အ႐ုဏ္က ျပံဳးၿပီးနားေထာင္ေနမိသည္။ တစ္ေယက္ခ်င္းေျပာသြားရင္းမွ ေနာက္ခံုတန္းက သမီးေလးႏွစ္ေယာက္အလွည့္ေရာက္ေလၿပီ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရမယ္ဆို မိန္းကေလးအတန္းရဲ႕ စာသိပ္မလိုက္ႏိုင္ေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္က ပန္းဝါျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ေအးခ်မ္းျဖစ္သည္။
ပန္းဝါက အဂၤလိပ္ဘာသာေတြျဖင့္ သင္ရတဲ့အပိုင္းမွာ အားနည္းေပမယ့္ ျမန္မာႏွင့္ေဘာဂေဗဒမွာေတာ့ ေတာ္ပါသည္။ ေအးခ်မ္းလည္းထို႔အတူပင္။ သို႔ေသာ္ ရက္ပိုင္းေလာက္ အကဲျဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ထိုသမီးေလးႏွစ္ေယာက္သည္ သူသင္ထားသေလာက္ေတာ့ လိုက္ႏိုင္တဲ့အေနအထားျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕မ်က္ႏွာက မေျပာရဲဟန္႐ွိသျဖင့္ အ႐ုဏ္က အခ်ိဳသာဆံုးျပံဳးကာ ေျပာဖို႔ေခါင္းဆတ္ျပလိုက္သည္။
YOU ARE READING
အို....ဤအခ်စ္မ်ားရယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆံုဖို႔ခက္ရတယ္(Completed)
Teen Fictionအို....ဤအချစ်များရယ် ဘာကြောင့် ဆုံဖို့ခက်ရတယ်(Zaw and Uni)