အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၉

​ေဒၚထိပ္​တင္​က လက္​​ေကာက္​ဝတ္​ထိဖံုးတဲ့ ရင္​ဖံုးအက်ႌအျဖဴ ​ေလးႏွင္​့ ​ထဘီအစိမ္​း​ေရာင္​​ေလးကိုဝတ္၍ ပါးျပင္ထက္​ သနပ္​ခါး​ေဖြး​ေဖြးျခယ္​သကာ ခါးထိ႐ွည္​​ေသာဆံႏြယ္​​ေတြအား စုကာစည္​းထားၿပီး အလွႀကီးလွ​ေနတဲ့ သမီးျဖစ္​သူကို ႐ႈမဝဖြယ္​ ၾကည္​့​ေနမိသည္​။ လွလိုက္​တာ။ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္​ရဆံုးသမီး​ေလးက ယဥ္​ယဥ္​​ေလးႏွင္​့ စြဲမက္​​ေအာင္​လွ​ေနလိုက္​တာ။ 'အမရာဘရဏီ´ဆို​ေသာ နာမည္​ႏွင္​့လိုက္​​ေအာင္​ ဂႏၱဝင္ဆန္​လွသည္​။

"သမီးက လွလိုက္​တာ၊ ​ေတာ္​လည္​း​ေတာ္​တယ္​၊ အ​ေမ​ေျပာထားတာ မွတ္​မိလား သမီး"

"ဟုတ္​ ​ေျပးတမ္​းလိုက္​တမ္​း မ​ေဆာ့ရဘူး၊ ​ေယာက်ာ္​း​ေလး​ေတြနဲ႔ မ​ေပါင္​းရဘူး"

"​ေတာ္​တယ္​"

​ေဒၚထိပ္​တင္​က သမီးျဖစ္​သူပါး​ေလးကို ​ေမႊးၾကဴ လိုက္​သည္​။ သမီးက ​ေက်ာင္​းစတက္​ရၿပီျဖစ္​သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ​ေက်ာင္​းမွာ မလုပ္​ကိုင္​သင္​့တာကို ​ေျပာျပထားရသည္​။ မိန္​းက​ေလးဆိုတာ အိ​ေျႏၵရရ​ေနရၿပီး ဘယ္​​ေယာက်္​ားသားႏွင္​့မွ စကား​ေျပာစရာမလို​ေပ။ ထိုအခ်က္​က သူ႔သတ္​မွတ္​ခ်က္​​မဟုတ္​။ ​ေဘးဘိုးစဥ္​ဆက္​သတ္​မွတ္​ခ်က္​​ေပ။

"လိမၼာတယ္​၊ ​ေသခ်ာမွတ္​ထား​ေနာ္​ သမီး"

"ဟုတ္​က့ဲပါ႐ွင္​့"

"ခ်စ္​လိုက္​တာ ​ေမ့သမီးရယ္​၊ လာ အ​ေမတို႔ ​ေအာက္​ဆင္​းစို႔"

သမီးရဲ႕​ပါးျပင္​အား ​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​ျပန္​နမ္​းကာ ေက်ာပိုးအိတ္​ကိုကူကိုင္​​ေပး၍ သမီးလက္​ကိုဆြဲလ်က္​ ​ေအာက္​သို႔ဆင္​းလာခဲ့သည္​။ ​ေအာက္​ထပ္​မွာ​ေတာ့ ​သူ႔အကိုႏွစ္​​ေယာက္​က ေက်ာင္​းသြားဖို႔အသင္​့​ေစာင္​့​ေန​ေလသည္​။

"သားတို႔ ညီမ​ေလးကို ဂ႐ုစိုက္​​ေနာ္​"

​ေျပာရင္​း ​ေက်ာပိုးအိတ္​အား သားငယ္​လက္​ထဲထည္​့​ေပးလိုက္​သည္​။ သားငယ္က ​ေက်ာပိုးအိတ္​ကိုယူၿပီး ညီမျဖစ္​သူလက္​ဖဝါး​ေလးကို ဆုပ္​ကိုင္​ထားေလသည္​။ သူ႔ညီမကို ခ​်စ္​လိုက္​တာလြန္​​ေကာ။ သားႀကီးက​ေတာ့ သူ႔ဘာသာခပ္​တည္​တည္​ရပ္​​ေနသည္​။