အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၂၄

​ေကာင္​းကင္​က အ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​​ေနရင္​းမွ လမ္​းမဘက္​သို႔​ေငးၾကည္​့လိုက္​သည္​။ ဒီအခ်ိန္​ဆို အ႐ုဏ္​ ​ေက်ာင္​းကျပန္​လာ​ေနက်ျဖစ္​သည္​။ မနက္​ပိုင္​း​ေတြ႕ပါ​ေသာ္​ျငား ခ်စ္​ရသူအသဲညႇာ​ေလးမို႔ အခ်ိန္​ပိုင္​း​ေလးမ​ေတြ႔ရ​တာ​ေတာင္​ လြမ္​းပါသည္​။ မနက္​ပိုင္​း​ေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္​ကလည္​း စာက​ေလး​ေရခ်ိဳးရံု​ေတာင္​မၾကာပါ​ေလ။ ​ေက်ာင္​းပို႔တဲ့အခ်ိန္​​ေလးပဲ ​ေတြ႕ရတာမလား။ ​ေက်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​ ​ေစ်းကူ​ေရာင္​း​ေပးရင္​းမွ အ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​ရင္​း အ႐ုဏ္​့မ်က္​ႏွာ​ေလးကို ​အဝ​ေငးၾကည္​့ရတာ​ လုပ္​မဝတဲ့အလုပ္​​ေပ။

"မင္​းနဲ႔႐ူး​ေတာ့မယ္​"

ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​ ​ေက်နပ္​စြာ​ေျပာရင္​း အ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​ရင္​းတစ္​ဖက္​ လမ္​းမဘက္​သို႔ တ​ေမွ်ာ္​​ေမွ်ာ္​တမ္​းတမိပါသည္​။ ​ေမွ်ာ္​ရလို႔လည္​ပင္​း႐ွည္​​ေၾကးဆို သစ္​ကုလားအုတ္​​ေတာင္​ သူ႔ကိုအ​ေဖ​ေခၚရလိမ္​့မည္​လို႔ ထင္​မိပါသည္​။ ​ေမွ်ာ္​​ေနရင္​းမွ အ႐ုဏ္​့ရဲ႕ ကားျပတင္​း​ေပၚက​ေန​ေခါင္​းထြက္​ၿပီး ႏႈတ္​တက္​တတ္​သည္​့အက်င္​့​ေလးကို ​ေတြးမိ​ေတာ့ ျပံဳးရ​ေသး၏။ အ့ဲလိုမႏႈတ္​ဆက္​ဖို႔ အတန္​တန္​တား​ေသာ္​ျငား အ႐ုဏ္​ဦးပဲ​ေလ အ႐ုဏ္​ဦးထံုးစံအတုိင္း မျပင္​ဘဲႏႈတ္ဆက္​ျမဲ။ သူကလည္​း တားျမဲပင္​။
​ေဟာ့ ​ေတြးရင္​းပင္​ အ႐ုဏ္​့ကား​ေလးကိုျမင္​​ေနရသျဖင္​့ ျပံဳးလိုက္​မိသည္​။

​ေညာင္​ပင္​​ေအာက္​၌ အ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​​ေနသည္​့​ေကာင္​းကင္​အား ကား​ေပၚက၌ပင္​ ​ေတြ႔ရ​ေလၿပီ။ အ႐ုဏ္​က ​ေပ်ာ္​ရႊင္​လာသည္​့စိတ္​ျဖင္​့ ​ကားျပတင္​းမွ​ေခါင္​းထြက္​ကာ ​ေကာင္​းကင္​အား​ေအာ္​​ေခၚလိုက္​သည္​။

"​ေကာင္​းကင္​"

​ေကာင္​းကင္​က သူ႔ဘက္​လွည္​့ၾကည္​့လာကာ '​ေခါင္​းမထြက္​နဲ႔'လို႔ ​ေအာ္​​ေျပာ​လာ​ေလသည္​။ အ႐ုဏ္​က စကားနားမ​ေထာင္​ဘူးဆိုတဲ့သ​ေဘာျဖင္​့ လွ်ာထုတ္​​ေျပာင္​ျပလိုက္​သည္​။ ​ေကာင္​းကင္​က မႏုိင္​ဘူးဆိုကာ ေခါင္​းခါယမ္​း​ေလသည္​။ အ႐ုဏ္​က ​ေက်နပ္သြားကာ ​​ကားထဲျပန္​ဝင္​၍ ေသခ်ာျပန္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။