အို....ဤအခ်စ္​မ်ားရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆံုဖို႔ခက္​ရတယ္(Completed)

၄၂

အ​ေဖတို႔မ႐ွိ၍ အ႐ုဏ္​က အလြယ္​တကူပင္​ ျခံျပင္​ထြက္​ႏိုင္​ခ့ဲသည္​။ သူကိုယ္​တိုင္​ စင္​တူဝတ္​စံုအျဖစ္​ဝယ္​​ေပးထား​ေသာ အျဖဴ ​ေရာင္​အက်ႌကိုမွ ဘယ္​ဘက္​ရင္​အံု၌ အသဲပံု​ေလးပါသည္​့ ႐ွပ္​အက်ႌကိုဝတ္​ဆင္​ကာ ​ေလးလံထိုင္​းမႈိင္​း​ေန​ေသာစိတ္​ျဖင္​့ ျခံ​ေ႐ွ႕သို႔ထြက္​ခ့ဲပါသည္​။ ျခံ​​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ ဆိုင္​ကယ္​​ေပၚထိုင္​​ေစာင္​့​​ေနသည္​့ ​ေကာင္​းကင္​​အား ျပံဳးျပလို္​က္​မိသည္​။ သူတုိ႔​ေတြ မ​ေတြ႔ခ့ဲတာအ​ေတာ္​ၾကာ​ေန​ေလၿပီ။

အ႐ုဏ္​က ဆိုင္​ကယ္​​ေနာက္​မွာထိုင္​လိုက္​ကာ ​ေကာင္​းကင္​ခါးကို ဖက္​ထားလိုက္​သည္​။ ​ေကာင္​းကင္​က သြားဖို႔ဦးတည္​ရာမ႐ွိ​ေသး​ေပမယ္​့ ဆိုင္​ကယ္​စက္​ႏိႈးလိုက္​ကာ ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့သို႔ပဲ ​ေမာင္​းလိုက္​သည္​။

"ဘယ္​သြားမလဲ အ႐ုဏ္​"

​ေကာင္​းကင္​က ​ေမးလိုက္​သည္​။

"ဟိုး​ေ႐ွ႕က ဆိုင္​မွာရပ္​​ေပး"

အ႐ုဏ္​က ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့က မိန္​းက​ေလးအသံုးအ​​ေဆာင္​ဆိုင္​ကို လက္​ညိဳးထိုးျပသည္​။ ​ေကာင္​းကင္​က ​ေခါင္​းတစ္​ခ်က္​ညိတ္​ျပကာ ထိုဆိုင္​​ေ႐ွ႕၌ ရပ္​လိုက္​သည္​။ ဆိုင္​ကယ္​ရပ္​ၿပီးခ်င္​း အ႐ုဏ္​က ဆိုင္​ကယ္​​ေပၚကဆင္​းကာ အက်ႌဆုိင္​ထဲဝင္သ​ြားသည္​။ ​ေကာင္​းကင္​ကလည္​း ဇတ္​​ေသာ့​ေသခ်ာခတ္​ကာ ​အ႐ုဏ္​့ေနာက္​သို႔​ လိုက္​သြားပါ၏။

"ဘာမ်ားအလို႐ွိပါသလဲ႐ွင္​"

ဆိုင္​ထဲ​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း ဝန္​ထမ္​းမ​ေလးက​ေမးလာသည္​။

"ဆံပင္​တုနဲ႔ပတ္​ထဘီပါ"

"ဟုတ္​ကဲ့ ႐ွိပါတယ္​"

"ဘယ္​ဒီဇိုင္​းပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ​ေပးပါ"

ဝန္​ထမ္​းမ​ေလးက ​ေခါင္​းညိတ္​ကာ ပစၥည္​းသြားယူ​ေလသည္​။ အ႐ုဏ္​က သူ႔​ေဘးမွာ႐ွိသည္​့​ေကာင္​းကင္​ကို ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​မိသည္။ ​ေကာင္​းကင္​က သူ႔ဘက္​လွည္​့ၾကည္​့ၿပီးျပံဳးျပကာ သူ႔​ေခါင္​း​ေလးကို လက္​ဖဝါး​ေလးနဲ႔အုပ္​ကိုင္​လာ​ေတာ့ ရက္​ပိုင္​းမွ် မထိ​ေတြ႕ခ့ဲရသည္​့ အထိအ​ေတြ႕​ေလးကို မ်က္​လံုးမွိတ္​ခံစားမိသည္။
ထိုအ​ထိအ​ေတြ႔​ေလးက ​ေႏြး​ေထြးလြန္​းလွပါသည္​။